به گزارش ایسنا و به نقل از سایمکس، این تحقیقات که در پیش چاپ مجله ی Lake and Reservoir Management به چاپ رسیده است نشان می دهد: تشکیل خزه و جلبک روی سطح آب ها که به شکوفایی جلبکی نیز شناخته می شود نه تنها برای آب های سراسر جهان اتفاقی ناخوشایند است بلکه می تواند برای حیات وحش و انسانها نیز خطرناک باشد.
برای نخستین بار دانشمندان وجود سم جلبکی آناتوکسین- ای (anatoxin- a) را که به عنوان "عامل مرگ سریع" نیز شناخته می شود در هوای اطراف تالاب ماساچوست پیدا کرده اند. این تالاب خزه و جلبک زیادی روی سطح آب خود دارد.
سم آناتوکسین- ای با دوز بالا میتواند مجموعه ای از علائم را ایجاد کند که شامل از دست دادن تعادل، انقباضات عضلانی و فلج تنفسی است. این سم با مرگ ومیر دام ها، غازسانان و سگ هایی که از آب آلوده به این سم نوشیده اند نیز ارتباط دارد.
آناتوکسین- ای توسط ارگانیسم های تک سلولی به نام سیانوباکتری ها ساخته می شوند و زمانی که تعداد آن ها زیاد باشد میتوانند باعث ایجاد شکوفایی جلبکی مضر و خطرناک در سطح آب شوند. ورود روان آب کودها و یا فاضلاب هایی که به درستی تصفیه نشده اند به دریاچه ها باعث تحریک و تشدید رشد شکوفایی جلبکی می شود و در نتیجه آن دمای آب نیز بالا می رود.
سیانوباکتری ها در واقع نوعی از جلبک ها هستند که قابلیت فتوسنتز دارند. رشد سیانوباکتری ها می تواند باعث کاهش اکسیژن آب شود و کیفیت آب را نیز کاهش دهد زیرا زمانی که جلبک هایی با این وسعت می میرند به سمت اعماق دریاچه می روند و تجزیه می شوند. این موضوع باعث مصرف همه ی اکسیژن آب شده و مرگ ماهی ها و سایر حیوانات را بهمراه دارد. این شکوفه های جلبکی همچنین میتوانند سمی آزاد کنند که برای حیوانات کشنده است.
دکتر جیمز ساترلند (James Sutherland) نویسنده ی اصلی این مقاله می گوید:سم آناتوکسین- ای یکی از خطرناک ترین سم های تولید شده توسط شکوفه های جلبکی است که به دلیل گرمایش جهانی و تغییرات جوی در حال گسترش در دریاچه ها هستند.
پیش از این هرگز این سم در جو زمین دیده نشده بود اما ساترلند و همکارانش گمان می کنند تحت شرایط محیطی خاص ممکن است این سم وارد هوا شود.
برای آزمایش احتمال ورود سم به هوا این گروه نمونه هایی از ذرات معلق در هوای اطراف دریاچه ی "Capaum" در جزیره ی "Nantucket" در ماساچوست را از ژوئیه ۲۰۱۹ تا اکتبر جمع آوری کردند. در این ماه ها دریاچه با شکوفایی جلبکی پوشیده می شود. آنها سپس با استفاده از یک روش تحلیلی به نام کروماتوگرافی مایع- طیف سنجی جرمی نمونه های جمع آوری شده را برای یافتن سم آناتوکسی- ای بررسی کردند. آن ها آب دریاچه را نیز مورد بررسی قرار دادند.
این گروه نه تنها توانستند این سم را در نمونه ی آب دریاچه با غلظت حداکثر ۲۱ نانوگرم بر میلی گرم پیدا کنند بلکه توانستند این سم را در نمونه ی هوای اطراف دریاچه با غلظت متوسط ۰.۸۷ نانوگرم بیابند که نشان دهنده ی وجود ۰.۱۶ نانوگرم بر متر مربع در هوای منطقه است.
این یافته ها در یک روز مه آلود در ماه سپتامبر اتفاق افتاد که شب پیش از آن نیز بادی بود و این بدان معناست که احتمالا سم آناتوکسین- ای به وسیله ی باد از سطح آب جدا شده و درون مه حفظ شده است. محققان از نحوه ی انتقال این سم به هوا مطمئن نیستند و نمی دانند که آیا این سم با قطرات کوچک آب که به ذرات کوچک معلق متصل هستند وارد هوا شده و یا درون سیانوباکتری هایی که با باد وارد هوا شده اند به جو راه پیدا کرده است. همچنین هنوز مشخص نیست که قرار گرفتن در معرض این ذرات چه تاثیری بر روی انسانها و حیات وحش خواهد گذاشت اما این موضوع نگران کننده است و نیازمند تحقیقات بیشتری است.
درحالی که این سم در نزدیکی یک دریاچه ی خاص مشاهده شده محققان به افراد سراسر جهان هشدار می‌دهند که از نزدیک شدن به دریاچه هایی با شکوفایی جلبکی پرهیز کنند. تحقیقات بیشتری باید روی شکوفایی جلبکی در دریاچه های سراسر جهان انجام شود.
ساترلند می گوید: مردم معمولا به اطراف این دریاچه ها میروند بدون آن که از خطرات احتمالی آن آگاه باشند. تماس مستقیم و یا تنفس این سم میتواند برای سلامتی افراد خطرناک باشد.
- 18
- 1
