فرازمینی ها
اگر چه حیات فرازمینی ها تا به حال کشف نشده است و شاید اصلاً هم وجود نداشته باشد، با این وجود جستجوهایی که در این زمینه انجام می شود، فواید زیادی برای جامعه خواهد داشت تا جایی که هم از نظر علمی و هم فلسفی پر اهمیت است. احتمالا خیلی ها با این گفته موافق نباشند و بر این عقیده باشند که هزینه کردن در این راه فقط و فقط دور انداختن بودجه است.
چیزی که باید اول از همه بدانید این است که برای اینکه بتوان به دنبال فرازمینی ها گشت، باید لااقل درکی از چند رشته مانند رشته های ستاره شناسی، زیست شناسی و زمین شناسی داشت. گاهی کسی که قرار است در این زمینه خیلی جدی تحصیل کند باید با تمامی این رشته ها از قبل شناخت داشته باشد.
تاریخچه فرازمینی ها
نظریه هوش فرازمینی ها تاریخچه ای طولانی دارد و به اتم شناسان یونانی و ارسطو در قرن چهارم قبل از میلاد می رسد. کپرنیک و گالیله در آن تجدید نظر کردند و مشخص شد که بین زمین و پنج سیاره سرگردان (عطارد، زهره، مریخ، مشتری و کیوان) شباهتهایی وجود دارد که از روزگاران قدیم مردم از آن ها اطلاع داشتند. این حقیقت در ذهن فلاسفه قرن هیجدهم میلادی کاملاً جا افتاده بود. بهرحال در سال ۱۸۵۹ دو اتفاق بسیار مهم روی داد. در آن سال چارلز داروین منشا حیات را منتشر ساخت و گوستاو و کیرشهف از راه طیف نگاری بوجود عناصری در خورشید پی بردند. از آن پس بر همگان آشکار شد که حیات میتواند از راه تکامل فیزیکی حادث شود و همینطور اینکه ماده در همه جا یکسان است.
هوش فرازمینی ها
جست و جوی هوش فرازمینی Searching for Extra- Terrestrial Intelligence یا SETI نامی است که به پروژه های علمی با هدف یافتن هوش فرازمینی ها گفته می شود. SETI یک پژوهش علمی است که در میان امواج رادیویی رسیده از سوی فضا، به دنبال الگو های منظم و منحصر به فردی می گردد که امکان دارد از طرف موجودات هوشمند کیهانی فرستاده شده باشند. در این پژوهش، با استفاده از رادیوتلسکوپ های قوی، امواج رادیویی کیهانی جمع آوری و به صورت اطلاعات خام ذخیره می شوند. این اطلاعات بعد از آن توسط نرم افزار هایی که ویژه این کار طراحی و روی کامپیوتر ها نصب شده اند، آنالیز میشوند و امواج رسیده از منابع طبیعی کیهان، از زمینه حذف شوند تا احتمال یافتن امواج رادیویی منظم که امکان دارد منشاء غیرطبیعی داشته باشند، بیشتر شود.
تعداد موجودات فرازمینی ها
تصور کنیم در مقابل هر ده کهکشان جامعه ای از فرازمینی ها وجود داشته باشد، چنانچه تعداد افراد را در هر جامعه ده میلیارد فرض کنیم، همانطوری که در جامعه بشری خود ما نیز بزودی این عدد حاصل خواهد شد، برای جهان قابل رویت عدد صد میلیارد موجود فرازمینی به دست خواهد آمد. صحبت در خصوص میلیون ها موجود فرازمینی به این معنی نیست که تنها کار ما روشن کردن رادیوترانزیستور های کوچک و گرفتن پیام های آنهاست، زیرا بطور میانگین، ما باید ده هزار کهکشان را جستجو کنیم تا شانس منطقی پیدا کردن یکی از آنها را که مسکونی است، داشته باشیم.
دلایل قانع کننده برای تایید وجود فرازمینی ها
برخی از دلایل قانع کننده برای تائید وجود فرازمینی ها عبارتست از:
۱. تعداد زیاد ستارگان و سیارات:
با وجود ستاره ها و سیاره های بسیار زیادی که وجود دارند، زندگی موجودات دیگر در فضا مثل فرازمینی ها به جز انسان محتمل بنظر می رسد، گرچه نمی توان بطور ۱۰۰% و قاطع این مسئله را بیان کرد ولی مطالعات نجومی نشانگر این میباشد که نزدیک ۵۰% یعنی نیمی از سیارات موجود در کل عالم هستی، سیاراتی هستند که قابلیت زندگی و رشد گیاهان را دارا هستند. بنابر تخمین دانشمندان تنها در کهکشان راه شیری تریلیونها سیاره وجود دارد و غیرمنطقی نیست که انتظار داشته باشیم یکی از این سیارات هم مثل زمین دارای حیات باشد.
۲. آب و مایعات:
آب در سایر سیارات به غیر از زمین هم وجود دارد، همان طور که همه میدانند، این مایع برای زندگی بسیار حیاتی و مهم است. شواهد بیانگر وجود آب در سطح مریخ به دست آمده است و همینطور یوروپ (یکی از قمرهای سیاره مشتری) دارای اقیانوسی از مایعات است. همینطور در سیاره ونوس (زهره)، تایتان و انکلاجوس (از اقمار زحل) و چند قمر دیگر آب مشاهده شده است.
۳. شرایط محیطی:
حیات در شرایط دشوار هم وجود دارد، هرجا که قدم بگذارید حتی در اعماق زمین (مهم نیست چه قدر عمیق و تاریک باشد) آثاری از حیات مشاهده شده است. حیات می تواند در هر شرایطی وجود داشته باشد و این علتی است برای این که امیدوار باشیم تا فرازمینی ها در جای دیگری از این جهان بی انتها وجود دارند و زندگی میکنند. گفته شده است سیاره مریخ شرایط آب و هوایی بسیار نامساعدی برای زندگی دارد ولی میکروبهایی در سطح زمین وجود دارند که به سادگی می توانند با شرایط مریخ سازگار شوند و در آن شرایط زنده مانده و تولید مثل کنند.
۴. اسناد فیزیکی:
تا بحال از افراد گوناگون در مکانهایی مختلف کره ی زمین شنیده شده که خبر از وجود فرازمینی ها دارد ولی وقتی که این گفته ها همراه با سند مدرک باشد، قطعاً نمی توان بی اعتنا از کنار آن گذشت. در سال ۱۹۵۷ یکی از ماهیگیران آرژانتینی مدعی شد که یک دیسک پرنده را در آسمان دیده و بعد هم منفجر شده است البته نه یک انفجار عادی، انفجاری بسیار درخشان و بی مانند. وی قطعه ای فلز را از این دیسک پرنده ی منفجر شده برداشته بود که بر اساس آزمایش هایی که بر روی آن انجام شد معلوم شد که از جنس آلومینیوم فلزی ناشناخته است، بعدا مشخص شد که این فلز ناشناخته منیزیم بسیار خالصی است که امکان تولید آن توسط انسانها نیست یا داستان مردی که مدعی شده که یک سفیه ی فضایی را دیده و به آن دست زده است و بعد به دلیل سوختگی شدیدی به بیمارستان رفته است. پس از تشخیص معلوم شد که سوختگی ها ناشی از تابش شدید اشعه ی گاما یا ایکس بوده است…
ماجراهای واقعی برای اثبات وجود فرازمینی ها
دلایل بسیاری برای اثبات وجود فرازمینی ها وجود دارد که در ادامه آنها را شرح میدهیم:
- آدم ربایی:
یکی از مشهورترین وقایعی که در رابطه با ربودن انسانها توسط فرازمینی ها در محافل علمی مطرح است ماجرای خانوداه هیل است. ماجرای ربوده شدن این زن و شوهر به ۱۹ سپتامبر ۱۹۶۵ باز می گردد. در آن هنگام خودروی بتی و بارنی هیل در لنگستر نیوهمپشایر در حال حرکت به طرف منزل بود. آن ها به دفعات نور عجیبی را در آسمان بالای سر خود مشاهده کردند و ماشین خود را برای مشاهده آن شی عجیب چند مرتبه متوقف کردند. آخرین باری که آن ها برای مشاهده آن شی عجیب توقف کردند بارنی وحشت زده به سوی ماشین دوید و از بتی خواست که فوراً سوار خودرو شود. وی فریاد زد آن ها می خواهند ما را بدزدند و در همین حال با سرعتی سرسام آور شروع به رانندگی کرد. ناگهان صدای عجیبی از سقف اتومبیل آن ها شنیده شده و هر دو دچار خواب آلودگی شدیدی می شوند. بعد از آنکه آن ها به هوش آمدند خود را ۵۶ کیلومتر دورتر از محلی که رانندگی می کردند یافتند و با نگاه به ساعت متوجه شدند که دو ساعت خواب بوده اند.
بعد آنها گزارش این اتفاق را به مقامات مسئول در پایگاه پلیس ارائه دادند و متعاقب آن توسط مسئولان کمیته (NICEP) مورد بازجویی قرار گرفتند. بعد از ۱۰ روز از این واقعه کابوس های شبانه بتی و بارنی شروع شد که آن ها را ناچار کرد تا با یک روان شناس مشهور بنام دکتر بنیامین سایمون تماس بگیرند، معالجات روان درمانی بر روی این دو به مدت ۶ ماه ادامه یافت. در جریان هیپنوتیزم که برای معالجه آن ها انجام شد جزییات بیشتری توسط بتی و بارنی بیان شد که در هر مورد بیانات آن ها با هم تطابق داشت. آن ها در جریان هیپنوتیزم اظهار داشتند بعد از آنکه توسط فرازمینی ها به داخل سفینه برده شدند نمونه هایی از پوست و موی آن ها برداشته شد. همینطور در جریان خواب مصنوعی، بتی گفت که از رئیس آن ها در خصوص این که آن ها از کجا می آیند پرسید. آن ها در جواب او تصویری سه بعدی از یک منظومه را نشان دادند که هر دو در جریان هیپنوتیزم تصویر آنرا بدرستی رسم کردند.
تصویری که آن ها رسم کردند امروزه به تصویر گلیس معروف شده است. نکته جالب این است که بعد از این واقعه تمام مراکز علمی جهان از ناسا گرفته تا ستاره شناسان آماتور تلسکوپهای خود را به سمتی که بتی هیل اشاره کرده بود نشانه گرفتند، ۷ سال بعد این منظومه به وسیله دانشمندان با نام زتا رتیکولی (Zeta Reticuli) در صورت فلکی نگاری کشف و مورد تائید قرار گرفت.
- پروژه ی سرپو:
سروان نیروی هوایی آمریکا، پریچارد دوتی، در سال ۱۹۸۳ با یک روزنامه نگار تماس گرفت و در خصوص یک موضوع محرمانه، برنامه ی اعزام دوازده مقام ارتش آمریکا به سیاره ای به نام سرپو در صورت فلکی تور زتا صحبت کرد. در نسخه ای دیگر از این داستان، تمام افراد اعزام شده به علت پرتوهای قدرتمند دو خورشید موجود در ان سیاره کشته شده اند.
- پاول بنویتز:
پاول بنویتز، تاجر آمریکایی بر این باور بود که اخته شدن گروهی گاوها در سال ۱۹۸۰ در نیومکزیکوی آمریکا کار فرازمینی ها بوده و معتقد بود، شبکه ی گسترده ای از پایگاه های بشقاب پرنده ها در تلاش برای به سلطه درآوردن انسانها هستند. وی همچنین اطمینان داشت که قادر به دریافت ارتباطات الکترونیکی بشقاب پرنده ها در مناطقی نزدیک به الباکورکی نیو مکزیکو بوده است.
- دوازده بزرگوار:
اسناد لو رفته ی دولتی که در سال ۱۹۸۸ منتشر شدند، حاکی از این بودند که مجمعی از دوازده دانشمند، فرماندهان ارتش و مقامات دولتی به فرمان رئیس جمهور هری ترومن، تشکیل شده است. هدف این گروه بازیابی بشقاب پرنده ها و فرازمینی ها و همچنین مخفی نگه داشتن آنها از اذهان عمومی بود.
- عکس های بشقاب پرنده ی مک منوویل:
در ماه می ۱۹۵۰، اِوِلین ترنت، همسر پائول ترنت، کشاورزی از مک منوویل، شهری در اورگن آمریکا، شیئی شبیه به دیسک و فلزی که با سرعت کم حرکت می کند، در آسمان دید و همسر خویش را صدا می کند. او هم با دوربین کوداک خود، موفق به گرفتن دو عکس از این شیء می شود و شیء با سرعت زیاد متواری می شود. یک ماه بعد، عکسها به صفحه ی اول روزنامه ای محلی راه پیدا کردند تا این که مجله ی لایف، آن ها را منتشر و بالطبع جهانی کرد.
گردآوری: بخش علمی سرپوش
- 16
- 3