روزنامه توسعه ایرانی نوشت: عضو پیشین شورای شهر تهران گفت: یکی از رسالت‌های اصلی شهرداری در جغرافیای کلانشهر تهران موضوع ایمنی شهر است؛ حال آنکه در ساختمان‌های متعلق به خود شهرداری که در حال بهره‌برداری است مدیریت و نظارت کافی برای نگهداشت صحیح ساختمان وجود ندارد و این یکی از اشکلاتی است که باید مدیران شهری در مورد آن بازخواست شوند. نهادهای قضایی و نظارتی به عنوان مدعی‌العموم ورود جدی به این موضوع نداشته‌اند تا در نهایت مسئولان مربوط به این اتفاقات را مجازات کنند و وقتی این اتفاق نمی‌افتد قاعدتا این سناریوها تکرار و این حوادث اتفاق می‌افتد.
در هفته گذشته شاهد یک اتفاق ناگوار در یکی از ساختمانی متعلق به شهرداری تهران بودیم و فیلم‌های دوربین‌های مداربسته ساختمان معاونت اجتماعی منطقه ۱۸ مرگ کارمند شهرداری را در آسانسور نمایش دادند. برخی از اعضای شورای شهر می‌گویند این ساختمان ایمنی لازم را نداشته، تأمین امنیت و آسایش شهروندان از وظایف ذاتی نهاد شهرداری است. با این حال، شهرداری تهران به قدری از این وظیفه فاصله گرفته است که یک کارمند شهرداری منطقه ۱۸ در آسانسور محل کار خود سقوط کرده و فوت می‌کند. پیش از این نیز شاهد فوت چند کارگر شهرداری در حین کار بوده‌ایم که بنا به گفته اعضای شورای شهر پیمانکاران ملزم به رعایت ایمنی بیشتر برای کارگران بوده‌اند، اما یک عضو پیشین شورای شهر تهران معتقد است که اگرچه مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان که مربوط به نگهداشت ساختمان است به درستی اجرا نمی‌شود اما اتفاقاتی از این دست باعث می‌شود که یک بی‌اعتمادی عمومی نسبت به اداره امور شهر در جغرافیای کلانشهر تهران با جمعیت انبوه ایجاد شود.
در همین رابطه محمد سالاری، عضو پیشین شورای اسلامی شهر تهران در گفت و گو با «توسعه ایرانی» با اشاره به سانحه سقوط یکی از کارمندان شهرداری تهران و عدم رعایت ایمنی و نگهداشت ساختمان در ابنیه متعلق به شهرداری تهران گفت: یکی از مهمترین موضوعات در حوزه ایمنی ساختمان‌ها و ابنیه به مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان برمی‌گردد. مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان مرتبط است با موضوع ایمنی ساختمان بعد از بهره‌برداری که به موجب این مبحث مقرر بوده است دستگاه‌های مسئول اعم از وزارت راه و شهرسازی و شهرداری‌ها و تعدادی دیگری از دستگاه‌های ذیربط آیین‌نامه اجرایی واحدی را برای مرحله بهره‌برداری ساختمان‌های سراسر کشور اعم از ساختمان‌های دولتی، غیردولتی و بخش خصوصی داشته باشند.
وی ادامه داد: در فرآیند ساخت ساختمان مباحث مربوط به مقررات ملی ساختمان نسبت به دهه‌های گذشته بسیار بسیار پیشرفت داشته و به روز شده است و در ارتباط با نحوه محاسبه سازه‌های ساختمان، تاسیسات ساختمان اعم از تاسیسات مکانیکی، تاسیسات برقی و امثالهم به روزرسانی صورت گرفته است و شاهد این هستیم که شهرداری‌ها از جمله شهردرای تهران و سازمان آتش نشانی در فرآیند صدور پروانه و ساخت ساختمان الزامات سختگیرانه‌ای را در ارتباط با سیستم‌های علائم حریق، اطفای حریق نحوه خروج از راه پله‌ها و حتی موضوع هوای تازه در فضاهای زیرزمینی را پیش‌بینی کرده‌اند که هزینه‌های قابل توجهی را برای کسانی که نسبت به احداث ساختمان چه در بخش خصوصی و چه در بخش دولتی اقدام می‌کنند، ایجاد می‌کند.
این عضو پیشین شورای شهر تهران تصریح کرد: بعد از اینکه ساختمان به بهره برداری می‌رسد اینجا باید موضوعات مربوط به مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان عملیاتی شود براساس مبحث ۲۲، ساختمان‌ها باید مسئول نگهداری داشته باشد و ساز و کار تعیین این مسئول توسط ذینفعان آن ساختمان باید باشد که می‌توانند خصوصی، دولتی و یا یک نهاد عمومی مانند شهرداری باشند و نهایتا آن مسئول نگهداری ساختمان قراردادهای مربوط به تاسیسات مکانیکی، برقی، آتش نشانی و موضوعات ایمنی مانند تاییدیه‌های استاندارد آسانسور و... در فرایند زمان براساس استانداردهایی که وجود دارد باید بررسی کند.
مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان‌ها دقیق اجرایی نمی‌شود
سالاری با تاکید بر اینکه موضوع نگهداشت باید به صورت همیشگی در ساختمان در حال بهره‌برداری رعایت شود، خاطرنشان کرد: اما متاسفانه به رغم همه تلاش‌هایی که انجام شده است این مبحث ۲۲ آنچنان که باید قابلیت عملیاتی و اجرایی کردن را ندارد. اگر به مطالعات بعد از حادثه پلاسکو مراجعه کنید که کارگروه‌هایی از دولت در ابعاد مختلف این موضوع را بررسی و موضوعاتی را به مسئولان در این زمینه ارائه کردند؛ همچنین شورای شهر کمیته‌هایی را در این زمینه تشکیل داد که در آنجا آسیب‌شناسی و در نهایت نتیجه به صورت مکتوب نیز ارائه شد. می‌بینیم که متاسفانه به رغم همه این هشدارها ما هنوز شاهد عملیاتی شدن دقیق مقررات ملی ساختمان در حوزه مبحث ۲۲ که مربوط به نگهداشت ساختمان‌ها در مرحله بهره برداری است، نیستیم.
وی ادامه داد: البته که این موضوع مسئولیت شهرداری‌های کشور و شهرداری تهران یا هیات مدیره‌های ساختمان‌های مسکونی یا مراکز خصوصی را نفی نمی‌کند و اگر افرادی که از این ساختمان‌ها استفاده می‌کنند مانند کارمند شهرداری که در هفته گذشته در آسانسور دچار سانحه شده و جان خود را از دست دهند، این مسئولان باید پاسخگو باشند.
این عضو پیشین شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: یکی از رسالت‌های اصلی شهرداری در جغرافیای کلانشهر تهران موضوع ایمنی شهر است؛ حال آنکه در ساختمان‌های متعلق به خود شهرداری که در حال بهره‌برداری است مدیریت و نظارت کافی برای نگهداشت صحیح ساختمان وجود ندارد و این یکی از اشکلاتی است که باید مدیران شهری در مورد آن بازخواست شوند. نهادهای قضایی و نظارتی به عنوان مدعی‌العموم ورود جدی به این موضوع نداشته‌اند تا در نهایت مسئولان مربوط به این اتفاقات را مجازات کنند و وقتی این اتفاق نمی‌افتد قاعدتا این سناریوها تکرار و این حوادث اتفاق می‌افتد.
سالاری تاکید کرد: البته به نظر من مهمتر از مجازات یا برخورد با مسئولین اداره این ساختمان ها، مجازات تصمیم سازان و تصمیم گیران است چراکه هنوز بعد از این همه هشدار و انذار و پیوست‌های مطالعاتی قابل اعتنا؛ از سوی مسئولان مربوطه در سطح دولت‌ها، مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان که مربوط به مرحله نگهداشت ساختمان‌های کشوراست، عملیاتی نکرده‌اند تا اگر امروز اتفاقی در این زمینه در کشور افتاد مشخصا معلوم شود چه کسی و چه کسانی براساس چه فرآیندی مقصر حادثه بوده‌اند و میزان تقصیر آنها چه میزان بوده است.
عدم یکپارچگی درحوزه قانون‌گذاری
وی تصریح کرد: متاسفانه مشکل مدیریت هماهنگ و یکپارچه یک معضل و چالش اساسی در سطوح مختلف اداری کشور شده است از سطح حکمرانی گرفته که شاهد یک مدیریت ناهماهنگ و غیر یکپارچه در سطح سیاست‌گذاری‌های کلان کشور هستیم و اساسا ما یک دولت ملی داریم که منتخب مردم در انتخابات‌ها است اما از آن طرف دولت‌های سایه‌ای داریم که اختیارات بسیار گسترده‌ای دارند و عملا پاسخگوی دستگاه‌های نظارتی و مردم نیستند همین سطح ناهماهنگی و عدم یکپارچگی در سطوح پایین‌تر و در حوزه قانون‌گذاری نیز وجود دارد.
عضو سابق شورای شهر تهران در پاسخ به این سوال که چه دستگاهی موظف است بر اجرای مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان نظارت کند، گفت: در خصوص ساختمان‌ها حین بهره‌برداری، دستگاه‌ها و وزارتخانه‌هایی ازجمله وزارت راه و شهرسازی، وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی و سازمان‌های نظام مهندسی به عنوان زیرمجموعه وزارت راه و شهرسازی، وزارت کشور و شهرداری‌ها مسئولیت مستقیم دارند و چون این تکلیف بر مجموعه‌ای از دستگاه‌ها و نهادهای مختلف و متعدد گذاشته شده است؛ وقتی حادثه‌ای پیش می‌آید در اصل مسئله گم می‌شود.
سالاری در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره چالش مدیریت شهری درخصوص نگهداشت شهر و توسعه آن گفت: در دو سطح می‌توان این موضوع را مطرح کرد یک سطح، سطح راهبردی و معطوف به نگاه مدیریت ارشد شهرداری تهران است. مدیر ارشد شهرداری تهران در تلوزیون جمهوری اسلامی ایران اعلام می‌کند که تحریم‌ها تاثیری در زندگی مردم و در مشکلات و چالش‌هایی که مردم و کشور با آن مواجه هستند ندارد اما در مقابل می‌بینیم که بسیاری از همین نابسامانی‌هایی که در حوزه حمل و نقل عمومی وجود دارد مشکلاتی که در پله‌های برقی اعم از پله‌های برقی در ایستگاه‌های مترو و یا در پل‌های عابر پیاده شهر وجود دارد و یا برخی از ناوگان حمل و نقل عمومی و ... عمدتا ناشی از همین نگاه دوستانی است که تحریم را نعمت می‌دانند و معتقد بودند که اگر در مسند کار قرار بگیرند این مسائل را حل می‌کنند.
شاهد یک بی‌اعتمادی عمومی نسبت به اداره امور شهر هستیم
وی ادامه داد: موضوع دیگر این است که طی این دوره مدیریت شهری بخش عمده‌ای از مباحث جلسات شورای شهر و نقطه نظراتی که از سوی اعضای شورای شهر و یا مسئولان شهرداری تهران مطرح می‌شود معطوف به اختلافات جدی است که این افراد در نحوه اداره شهر مطرح می‌کنند و یک بی‌اعتمادی عمومی نسبت به اداره امور شهر در جغرافیای کلانشهر تهران با جمعیت انبوه وجود دارد.
این عضو سابق شورای اسلامی شهر تهران خاطرنشان کرد: من نمی‌گویم که در دوره‌های گذشته اتفاقاتی از این دست نیفتاده است در همه دوره‌های گذشته شاهد مشکلات و چالش‌هایی بوده‌ایم و نباید بگوییم که در این دوره مدیریت شهری هیچ اتفاق مثبتی نیفتاده است که انصافا شاهد اتفاقات خوبی هم بوده‌ایم؛ اما واقعیت این است که در اداره کلانشهرهایی مانند تهران و حکمرانی محلی موضوع اعتماد عمومی و حفظ تعلق خاطر به مدیریت ارشد شهرداری تهران بسیار بسیار اهمیت دارد.
سالاری تاکید کرد: متاسفانه شاهد یک بی‌اعتمادی بسیار جدی در بین همه طیف‌های فکری و حتی طیف‌های فکری هستیم که یک روزی مدافعین مدیریت ارشد شهرداری تهران بوده‌اند. این مسائل در این سطوح باعث می‌شود مدیران میانی و مناطق، نواحی و محلات را تحت تاثیر قرار دهد و به نظر من مدیریت شهرداری تهران و نظام حکمرانی باید در این زمینه تصمیم اساسی بگیرد تا با چالش‌های اساسی مواجه نشویم چراکه اولویت و وقت و انرژی و ظرفیت و پتانسیل مسئولان اداره شهر و تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر شهر محصور در این اختلافات شده و نتیجه آن بی‌اعتمادی بیشتر به نظام تصمیم‌گیر و نظام اجرایی شده است.
- 14
- 1
