زندگی در شهری بدون آب

به گزارش خبرآنلاین؛ امروز، روز زایمان مانجولا بود اما عمل جراحیش به دلیلی عجیب انجام نمی‌شد. پزشک می‌گفت، کم‌آبی شهر چنای عامل ایجاد این تاخیر است.

کودکش را آرام و حرف پزشک را تکرار می‌کرد، آنها باید منتظر می‌ماندند تا تانکر آب برسد، چراکه بیمارستان دولتی اگمور در هند دیگر برای زنان و کودکان آبی ندارد: «در خانه مشکل داریم، در بیمارستان مشکل داریم. چگونه می‌توانیم به دولتمان اعتماد کنیم؟»

‌مشکل این است که چنای به اولین شهر هند تبدیل شده است که با بحران آبی حاد می‌جنگد.

هر روز صبح، میلیون‌ها نفر در این شهر در صف‌هایی قرار می‌گیرند تا از کامیون‌های مختلف آب بگیرند. برخی سهمیه خود را روزانه دریافت می‌کنند ولی به برخی هم فقط هفته‌ای یک بار آب می‌رسد.  

به گزارش خبرآنلاین؛ آنها برای شست‌وشو از آب‌های آلوده استفاده می‌کنند، اما  مراکز اضطراری با مشکلات اضطراری روبرو شدند؛ بیمارستان‌ها و مدارس در مقابل با بحران کم آبی با مشکلات فروانی روبرو شده اند.  پرما، پرستان ۳۰ ساله بیمارستان زنان و کودکان کاستوربا گاندی می‌گوید که آنها تقریبا هیچ آبی برای شست‌وشوی وسایل پزشکی ندارند.

شرکت‌ها و کارخانه‌های مختلفی هم در اطراف شهر به دلیل کم‌آبی تعطیل شده‌اند.

چه شد که چنای خشک شد؟

به طور کلی ۴ منبع، آب شهر چنای را تامین می‌کند و تقریبا همه آب‌های آن خشک شده است. همچنین سطح آب زیرزمینی این شهر در سال‌های اخیر به شدت کاهش یافته است.

یکی از مسئولان این شهر در این رابطه گفت: «به این علت که آب این منابع از بین رفته و همچنین به دلیل کاهش بارندگی، یک مشکل آب شرب در چنای ظاهر شده است.»

با وجود این که دولت در حال انجام اقداماتی برای تامین آب این شهر شده است مردم پذیرفته‌اند که تا مدت زیادی آنها آب جاری نخواهند داشت به همین دلیل مردم این شهر شروع به ذخایر آب در تانکرهایی درون خانه‌شان کرده‌اند. جانانی یک دانش‌آموز ۱۶ ساله در رابطه با این وضعیت به وجود آمده گفت: «من هر روز یک بطری آب از تانکر به مدرسه می‌برم، این کار حس بدی به من می‌دهد انگار از خانواده‌ام دزدی کرده‌ام.»

البته این یک بحران ملی در همه مناطق هند است، مدیریت نامناسب آب باعث شده تا حدود نیمی از جمعیت هند یعنی ۶۰۰میلیون نفر درگیر کم‌آبی شدیدی باشند. یک گزارش علمی منتشر شده توسط نیتی آیوگ نیاشان می‌دهد که منابع آب زیرزمینی ۲۱ شهر هند تا سال ۲۰۲۰ به اتمام می‌رسد.

در قسمتی از این گزارش آمده است: «این بحران ناشی از یک قانون است که مالکیت آب‌های زیرزمینی را بر عهده زمین‌داران می‌گذارد. این بحران در حوزه کشاورزی که ۶۳ درصد آب آن زیرزمین تامین می‌شود شدیدتر است.»

سیاست در مقابل کم‌آبی

از سویی مشکلات سیاسی باعث شده بود تا استان تامیل نادو که شهر چنای در آن قرار دارد تا مدتی اجازه ندهد از شهرهای دیگر آب وارد کنند. البته آنها بالاخره روز جمعه قبول کردند تا از استانی دیگر روزانه ۲میلیون لیتر آب وارد این شهر شود.

برای شهری که روزانه ۸۲۰ میلیون آب مصرف می‌کرد این شاید قطره‌ای برای شهروندان چنای باشد.

مانجولا در این رابطه گفت: «من برای دخترم می‌ترسم، از کجا مطمئن باشم که او فردا آبی برای نوشیدن داشته باشد؟»