ازدواجی که مبنای آن فخرفروشی باشد، دوام ندارد

به گزارش ایسنا، دکتر ابوطالبی، مشاور خانواده در این باره که انسان چه زمانی برای ازدواج آمادگی دارد و گذشتن از سن مناسب ازدواج چه تبعاتی دارد؟ گفت: انسان در مسیر رشد خود ماموریت و مسئولیت هایی دارد که اگر به نحو مطلوب از عهده آن برآید موجب رضایت خود و دیگران می شود هویت واقعی او شکل می گیرد. سن رسش درجامعه کنونی عقب افتاده است چرا که کودکان ما تمرین زندگی نداشته اند و مسئولیت پذیری را نیاموخته اند. امروزه خانواده ها نسبت به گذشته در مسئولیت دادن به فرزند ، ایجاد فرصت برای خود ابرازی فرزند و کمک به شکل گیری اعتماد و عزت نفس ، میدان دادن به کودکان بسیار ضعیف تر عمل کرده اند و این موضوع سبب رسش دیرهنگام شده است.

وی که در یک برنامه رادیویی صحبت می‌کرد، ادامه داد: سن ازدواج در فرهنگ های مختلف متفاوت است.در فرهنگ ایرانی دختران بین ۲۰ تا ۲۲سال و پسران بین ۲۲تا ۲۴ سال به سن رسش می رسند و آمادگی جسمانی و روانی برای پذیرش مسئولیت های مختلف را دارد. اما متاسفانه میانگین سن ازدواج در جامعه ما برای پسران ۲۵ و برای دختران ۲۳ است. با بالا رفتن سن ازدواج آمادگی جسمانی، روانی و حال و حوصله افراد برای تربیت فرزند دستخوش تغییرات می شود.

به گفته ابوطالبی، ازدواج زمانی می تواند زمینه ساز ارتقای انسان شود که از اصول خاصی پیروی کند. اگر ما اصول را در ازدواج رعایت کنیم ، می توانیم مسائل دیگر که از فردیت دو نفر نشات می گیرد را حل کنیم. زندگی دوام دارد که عشق پس از ازدواج ایجاد شود.اگر انسان ها بتوانند صفا ، صمیمیت، مهرورزی ، عشق را در خود و زندگی تقویت کنند بی شک در کنار هم رشد خواهند کرد.در ازدواجی که اخلاق ، محبت و عشق خالصانه زوجین با یکدیگر باشد سعادت آن ها تضمین شده است این در حالیست که اگر ازدواجی حس استقلال را از زن و مرد توسط هریک از زوجین یا خانواده هایشان بگیرد و حس برتری و فخر فروشی داشته باشد دوام نخواهد داشت.

به گزارش ایسنا،  مارال خسروی ، روانشناس بالینی نیز در این برنامه  با بیان اینکه زمانی که ازدواج می کنیم قرار است باقی عمر خود را در کنار یک انسان دیگر سپری کنیم و قطعا مدل رفتاری و شخصیتی این فرد بر ما تاثیر گذار است گفت: بنابراین بهتر است انتخابی داشته باشیم که کمترین آسیب را ببینیم.

وی افزود: باید در نظر داشته باشیم زمانی که ما اقدام به ازدواج می کنیم ، می خواهیم یک خانواده همراه با فرزندان خوب تشکیل دهیم. مطمئنا اگر فرزند ما در فضای توام با آرامش و همدلی رشد کند، می‌توانیم بگوییم خانواده سالمی داریم. بنابراین به همان اندازه که انتخاب همسر خوب اهمیت دارد و سبب ارتقای انسان می شود ، همسر نامناسب می تواند آسیب‌هایی در فرد ایجاد کند که تا آخر عمر گریبان گیر او باشد.

خسروی با بیان اینکه اعتماد و عدم اعتماد به افراد برای ازدواج را می توان بر روی یک طیف تعریف کرد اظهار کرد: اینکه دختران نسبت به جنس مخالف اعتماد ندارند به دلیل تجارب ناخوشایندی است که داشته‌اند. اینکه تجارب ما چه مقدار منطبق بر واقعیت باشد بر روی تصمیم ما خیلی تاثیر گذار است. اگر قرار باشد صرفا به دلیل بی اعتمادی به همه موقعیت های ازدواج پاسخ منفی بدهیم هیچگاه ازدواج صورت نمی گیرد.

این روانشناس افزود: بر اساس سفارشات معصومین و بزرگان دین هم کفو بودن که همان همتایی از نظر مالی ، فکری ، فرهنگی و خانوادگی است از اهمیت بالایی برخوردار است. در یک ازدواج سالم هم مادیات و هم معنویات باید در کنار هم قرار داشته باشد.ما نمی‌توانیم تصور کنیم هیچ سطحی از مادیات وجود نداشته باشد اما زندگی خوبی برای زوجین ایجاد شود. اما نباید مادیات آنقدر زیاد باشد که تنها ملاک ما برای ازدواج باشد همان قدر که یک فرد باید سطحی از دارایی را داشته باشد که بتواند نیازهای اولیه زندگی را تامین کند می تواند زندگی را شروع کند. بنابراین به طور کلی نمی توان مادیات و معنویات را فدای دیگری نمود و باید تعادل را برقرار کرد.