در خبرها آمده که رئیس شورای فرهنگی و اجتماعی زنان و خانواده نسبت به افزایش سن ازدواج در جوانان هشدار داده است. زهرا آیتالهی در خلال این هشدار گفته که در سال ۹۵، حدود یک میلیون و سیصد هزار دختر ٣۰ تا ۵۰ ساله هرگز ازدواج نکرده داشتهایم. در حالی که میل انسان به تشکیل خانواده و زندگی متاهلی، ریشه در فطرت دارد، باید پرسید چرا آمار دختران ازدواج نکرده چنین بالاست؟ ربط فطری نیاز به ازدواج ربطی به گونهگونی زندگی و تحولات اجتماعی ندارد و چنین نیست که فکر کنیم در دوران مدرنی قرار گرفتهایم و این میل کم شده است. رابطه ازدواج نکردن دختران و پسران با افزایش بیکاری روشن و معنادار است.
شرایط زندگی، لامحاله در این مهم نقش اصلی دارد. دشواری زندگی به خانوادهها و حتی خود دختران اضطرابی را القا میکند که برای آغاز زندگی مشترک با احتیاط تصمیم بگیرند و اگر شریک زندگی از تمکن کافی برخوردار نیست، در پاسخ مثبت بیشتر فکر کنند. جالب این است که همان خانوادههایی که در مقدمات تشکیل زندگی مشترک برای فرزند دختر سخت میگیرند، در وجهی دیگر تایید میکنند که شروع زندگی بهخاطر سختگیری خانوادهها به تعویق میافتد و در مواردی ناممکن میشود.
رفتارهای پرخطر
خانم آیتالهی تاکید کرده است که: باید به سمتی برویم که ازدواجها در سن معقول اتفاق بیفتد، نه اینکه دختران در سن ٣۰ تا ۴۰ سالگی ازدواج کنند. حرف درستی است و اگر خانواده دختر، ازدواج را سخت کند و یا خود دختر تصمیم بگیرد که منتظر بهترین شرایط برای ازدواج بماند، به معنی بالا رفتن زمان بارداری هم خواهد بود و در باب خطراتی که بارداری در سنین بالا پدید میآورد بسیار گفته شده و موضوعی معلوم و بدیهی است.
به عبارت دیگر بالا رفتن سن ازدواج در پسرها موضوع را به سوی رفتارهای پرخطر میکشاند و در دخترها، حتی اگر در نهایت به ازدواج ختم شود، به معنی پذیرش خطرهای ناشی از بارداری در سنین بالا خواهد بود. یکی از دلایلی که ازدواجها را سخت میکند، موضوع مهریه است. هنوز هم خانوادههایی فکر میکنند بالا بودن مهریه میتواند موجب استحکام زندگی مشترک شود. امروز مهریههای سنگینی مطرح میشود که ریشهای هم در شرایط دشوار اقتصادی دارد.
نقشه راه
در حالی که ازدواج برای دختران رفتهرفته سختتر میشود میتوان تصور کرد شرایط بران زنان بیوه و مطلقه چقدر دشوار است. بخش مهم این دشواری به نوع نگاه اجتماع به این زنان برمیگردد و اگر جامعه نتواند نگاه خود را در این موضوع متعادل کند، به این معنی خواهد بود که بهزودی با رشد شدید و سریع رفتارهای پرخطر مواجه خواهیم شد. زهرا آیتالهی اظهار کرد: باید بستری برای تعداد قابل توجهی از زنان که به دلیل طلاق یا فوت همسر، مجرد هستند فراهم شود تا امکان ازدواج مجدد پیدا کنند. بخشی از این کار به تغییر فرهنگ ما برمیگردد.
وی افزود: همانطور که با چند فیلم سینمایی میتوانیم احساس مثبت یا منفی ایجاد کنیم، قاعدتا از طریق رسانهها و فیلمهای سینمایی، تئاتر، صدا و سیما و... میتوانیم این فرهنگ را ایجاد کنیم که فرصت مجدد ازدواج را برای افرادی که همسرشان را به واسطه طلاق یا فوت از دست دادهاند فراهم شود تا بتوانند دوباره تشکیل خانواده جدید بدهند. در این باره میتوانیم از تجربه دیگر کشورها هم استفاده کنیم. در سخنان آیتالهی بر این موضوع تاکید شده است. وی تصریح کرد: در تدوین سیاستهای مربوط به جمعیت که در نقشه مهندسی فرهنگی مورد استفاده قرار گرفت، نه تنها کشورهای اروپایی بلکه سیاستهای تشویق جمعیتی تمام کشورهای جهان را بررسی کردیم.
اقدامات این کشورها خیلی جالب بود و آنها ابتکار عملهای زیادی انجام داده بودند که اتفاقا بخشی از این اقدامات در سند مهندسی فرهنگی آمده است و ما در سیاستهای جمعیتی آنها را لحاظ کردیم. وی با تاکید بر اینکه زمانی میتوانیم از تجربیات کشورهای دیگر استفاده کنیم که بومیسازی شده باشند، اظهار کرد: بنابراین سیاستی مانند مشوقهای مالی برای تولد دو فرزند را میتوانیم پیشبینی کنیم اما این سیاست باید متناسب با وضعیت کشور خودمان باشد.
مرتضی خبازیان
- 10
- 4
کاربر مهمان
۱۳۹۷/۳/۲۰ - ۱۴:۲۳
Permalink