دیر، سخت اما شدنی

نه اینکه این ایده تازه‌ای باشد. سال‌هاست که در ورزش حرف از ضعف در روابط بین‌المللی است اما هیچ وقت برنامه جدی برای از بین بردن این ضعف وجود نداشته و همیشه در این رابطه صحبت شده بدون اینکه قدمی اجرایی برداشته شود اما امروز شرایط کمی فرق می‌کند و به نظر می‌رسد این اراده برای کسب کرسی‌های مهم بین‌المللی وجود دارد. اگرچه با توجه به شرایط سیاسی و تبلیغات منفی که علیه ایران صورت گرفته، کار از همیشه سخت‌تر است اما نمی‌توان دست روی دست گذاشت و نشست.

رئیس کمیته ملی المپیک در روزهای حضورش در کمیته، دیدارهای بین‌المللی متعددی داشته و به همراه کمیسیون بین‌الملل کمیته سعی کرده ظرفیت‌های ورزش ایران را نشان دهد و خود را به عنوان یک پتانسیل حضور در IOC معرفی کند اما این همه آنچه در این دیدارها انجام شده، نبوده و نباید باشد.

بعد از گرفتن پست «IOC ممبر»ی ایران که در اختیار مصطفی هاشمی‌طبا بود، رسیدن دوباره به این پست به یک آرزوی دست نیافتنی تبدیل شده و تا سال‌ها کسی سراغ دوباره پس‌گیری‌اش نرفت تا اینکه صالحی امیری استارت این کار را زد اگرچه راه طولانی است و دستیابی به آن به این زودی‌ها، تقریباً بعید است اما راه‌های میانبری وجود دارد که نباید از آن غافل شد.

کمیته بین‌المللی المپیک در لابلای اقداماتی که در راستای چشم‌انداز ۲۰۲۰ (Agenda 2020) آغاز کرده، سعی کرده به کمیسیون ورزشکاران نقش متفاوتی بدهد. حرف از جنبش المپیک است و ورزشکارانی که باید قلب این جنبش باشند. همواره عنوان شده که در جنبش المپیک ورزشکاران مهم‌ترین نقش را دارند اما برای عملیاتی کردن این شعار حالا کمیسیونی وسط آمده که اگرچه قبلاً وجود داشته اما امروز دارد با شیوه‌ای متفاوت کارش را دنبال می‌کند. کمیسیون ورزشکاران مهم‌ترین کمیسیونی است که IOC دارد و این اهمیت زمانی پررنگ‌تر می‌شود که مأموریت آن را می‌خوانیم و نگاهی می‌اندازیم به بایدها و نبایدهایی که تعریف شده است.

طبق تصمیم هیأت اجرایی کمیته بین‌المللی المپیک، اعضای کمیسیون ورزشکاران در دوره‌ای که عضویت این کمیسیون را دارند، IOC ممبر هستند و رئیس این کمیسیون هم عضو هیأت اجرایی خواهد بود. با این تعریفی که برای جایگاه اعضای کمیسیون ورزشکاران شده، به خوبی می‌توان فهمید فردی که به عضویت این کمیسیون در می‌آید چه نقش مهمی می‌تواند داشته باشد و چقدر قرار گرفتن در این جمع اهمیت دارد؛ جمعی که چند ماهی است برای ایران هم مهم شده است.

البته در یکی دو دوره ایران نمایندگانی برای عضویت در این کمیسیون داشته اما آنقدر در روند معرفی گزینه و در نهایت حضور در انتخابات ضعیف عمل شده که نمایندگان ایران با کمترین اقبال مواجه شده‌اند اما حالا شرایط فرق می‌کند.

کمیسیون ورزشکاران نقش مهم‌تری پیدا کرده و ورود به این بخش باید به همین اندازه برای ایران مهم باشد. البته این حساسیت در کمیسیون ورزشکاران ایران هم ایجاد شده اما هنوز برای معرفی نماینده ایران تصمیم نهایی گرفته نشده و به نظر می‌رسد باید کمی عجله کرد.

آیین‌نامه انتخاباتی این کمیسیون می‌گوید که نماینده ایران باید یک سال قبل از افتتاح بازی‌ها معرفی شود و با توجه به اینکه افتتاحیه این بازی‌ها ۲۴ جولای ۲۰۲۰ است، تا همین امروز ورزش ایران در معرفی نفر مورد نظرش، ۲۳ روز تأخیر دارد و جالب است که مسئولان مربوطه می‌گویند هنوز یک ماهی زمان است. شاید مکاتبه‌ای صورت گرفته و مجوزی برای اعلام دیرتر گرفته شده اما به هر حال اگر استناد ما تنها به آیین‌نامه باشد، باید بگوییم که عقب هستیم.

در کنار عجله‌ای که برای معرفی نفر باید صورت گیرد، مورد دیگری که نباید از آن چشمپوشی کرد؛ گزینه‌ای است که معرفی می‌شود. نگاه به فهرست افرادی که در حال حاضر عضو کمیسیون IOC هستند، نشان می‌دهد که اقبال عمومی به زنان بیشتر است چراکه از ۲۰ نفری که فعلاً عضو این کمیسیون هستند، ۱۱ نفر از بین ورزشکاران زن انتخاب شده‌اند.

موضوع دیگر تسلط به زبان انگلیسی یا فرانسه است که با توجه به این فاکتور، خیلی از ورزشکاران ایران شانس گزینه شدن را از دست می‌دهند و دو سه نفر بیشتر باقی نمی‌مانند.

اما از بین همین افراد هم باید دقت شود که چه کسی انتخاب می‌شود. فردی که قدرت جذب داشته باشد. ایده‌پرداز باشد و توانایی برقراری ارتباط در سطح وسیع را داشته باشد.

در کنار این مورد، مسأله‌ای که نباید راحت از کنارش گذشت این است که بعد از معرفی فرد ایده‌آل، کمیته ملی المپیک باید هزینه کند و زمینه حضور او در نشست‌های مختلف را فراهم کند، تا این ورزشکار بتواند خود را معرفی کند؛ نه اینکه شرایطی رقم بخورد مثل آنچه برای هادی ساعی پیش آمد که حتی برخی از ورزشکاران ایران هم در دهکده بازی‌ها به او رای ندادند!

یک سال قبل از افتتاح المپیک آخرین فرصت معرفی

ایران عقب ماند؟

هر کمیته ملی المپیک باید ۱۲ ماه قبل از مراسم افتتاحیه المپیک، کاندیدای مورد نظرش را معرفی کند که طبق این بند از آیین نامه به نظر می‌رسد، کمیته ملی المپیک ایران در معرفی گزینه مربوطه عقب است. کمتر از یک سال دیگر بازی‌های المپیک توکیو آغاز می‌شود و طبق آیین‌ نامه، ایران باید دو سه هفته قبل کاندیدای مورد  نظر خود را معرفی می‌کرد. البته مسئولان مربوطه می‌گویند عقب نیستیم و ظرف یک ماه آینده درباره گزینه ایران تصمیم‌گیری می‌شود.

ورزشکاران، قلب جنبش المپیک می‌شوند

مهم‌ترین مأموریت کمیسیون ورزشکاران کمیته بین‌المللی المپیک این است که ورزشکاران در قلب جنش المپیک و چشم‌انداز۲۰۲۰ المپیک قرار گیرند.

 در آیین‌نامه این کمیسیون آمده: «ما به‌عنوان خط ارتباطی بین ورزشکاران و کمیته بین‌المللی المپیک قرار داریم. برای دستیابی به این هدف، کمیسیون نقش هدایتگر دارد.»