فوتبالی که درآمدزا نیست. باشگاه‌های ورشکسته و مشکلاتی از این دست که گریبان فوتبال ایران را گرفته‌اند. حق پخش تلویزیونی و خصوصی‌سازی. اینها مواردی است که کاظم اولیایی را دیروز (سه‌شنبه) به مجلس کشاند! او به‌عنوان یک مدیر فوتبالی که عضو کمیته بدوی صدور مجوز حرفه‌ای باشگاه‌های لیگ برتر است، روندی که برای خصوصی‌سازی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس طی کرده است را نتیجه‌بخش نمی‌داند و بابت انفعالی که مقابل این موضوع در مجلس وجود دارد، معترض و گله‌مند است. به همین خاطر او طرح پیشنهادی خود را برای خصوصی‌سازی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به مجلس برده است و مدعی است که با این طرح می‌توان ظرف یک هفته دو باشگاه را واگذار کرد.
خیلی از مدیران فوتبالی معتقدند که باشگاه‌های ایرانی، کاملاً ورشکسته‌اند. شما که بارها از بحران حقوقی فوتبال ایران گفته‌اید، این ورشکستگی را در ارتباط با همان مشکلات حقوقی می‌بینید؟
اصلاً یکی از علل ورشکستگی باشگاه‌ها این است که باشگاه‌ها در ایران تعریف درستی ندارند. همه باشگاه‌ها وظیفه دارند که در ثبت شرکت‌ها باشند. اگر این اتفاق بیفتد و باشگاه‌ها ۵/۲ برابر سرمایه اعلام شده‌شان بدهکار باشند، ورشکسته اعلام می‌شوند. باشگاه‌های ما در حال حاضر چندین برابر سرمایه اولیه‌شان بدهکار هستند و می‌توان گفت که تقریباً همه باشگاه‌های ما از نظر حقوقی ورشکسته‌اند.
در یکی از مصاحبه‌هایی که با آقای گرشاسبی داشتیم، گفتند که تنها در صورتی این روند اصلاح می‌شود که مجلس قانونی برای باشگاهداری تصویب کند. پس ماجرا تنها با تحویل مدارک به ثبت شرکت‌ها حل نمی‌شود.
ما باید منطبق با قوانین بین‌المللی عمل کنیم. در حال حاضر ثبت شرکت‌ها برای باشگاه‌هایی که می‌خواهند در لیگ قهرمانان آسیا حضور داشته باشند، لازم و ضروری است. براساس تعریف فوتبال حرفه‌ای هم این مورد، اولین قدمی است که باشگاه‌ها باید بردارند. تعریف فوتبال حرفه‌ای یعنی باشگاه، بنگاه اقتصادی باشد وگرنه از نظر بین‌المللی باشگاه نیستیم.
این موضوعی است که از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به آن تأکید شده است.
فیرپلی مالی، موضوعی است که مدنظر کنفدراسیون فوتبال آسیا قرار دارد. فوتبال درآمدزا! همین موضوع را برای‌مان ابلاغ کرده‌اند و ما همچنان اهمیتی نمی‌دهیم. کنفدراسیون فوتبال آسیا گفته است که شما باید به اندازه درآمدتان در فوتبال هزینه کنید. حق نداریم برای هزینه باشگاه‌های‌مان از بیرون، پول بیاوریم.
مشکلات باشگاه‌ها مثل یک زنجیره به یکدیگر متصل شده‌اند. باشگاه‌ها مشکل دریافت حق پخش دارند و بسیاری از مشکلات مالی‌شان را هم به همین خاطر می‌دانند.
در تمام دنیا ۶۰،۵۰ درصد از درآمدهای یک باشگاه را درآمدش از محل پخش تلویزیونی تشکیل می‌دهد. ما حق پخش را نداریم، علاوه بر آن شجاعت اخذش را هم نداریم.
اما ظاهراً به تازگی طرحی مطرح شده که سازمان برنامه و بودجه از محل اعتبارات صدا و سیما کم کند و در قالب حق پخش به بودجه وزارت ورزش اضافه کند.
سازمان برنامه و بودجه که به تنهایی نمی‌تواند درباره اعتبارات تصمیمی بگیرد. مجلس ما باید تأمین اعتبار کند. مجلس ما اما با فوتبال حرفه‌ای بیگانه است. تاکنون ۵، ۶ مصوبه تصویب کرده اما هیچ‌کدام از آنها اجرایی نشده‌اند. واقعاً برای نمایندگان مجلس سؤال نشده که چرا این مصوبه‌ها عملی نمی‌شوند؟ در همین موضوع خصوصی‌سازی، مگر مجلس نگفته بود باید تا شهریورماه انجام شود؟ دولت که برای انجام کار آمد، سازمان خصوصی‌سازی هم که آمد، پس چرا انجام نشد؟ به‌عنوان نماینده مردم، مردم را سرکار گذاشته‌ایم. یا توانایی نداریم یا نمیخواهیم کاری را انجام دهیم.
به نظر شما کدام است؟
به نظر من عده‌ای نمی‌خواهند و انحرافی می‌گویند. عده‌ای هم در مجلس نمی‌دانند اما می‌گویند که می‌دانند.
به همین خاطر است که ماجرای خصوصی‌سازی تا این اندازه طولانی شده و به سرانجام نرسیده است؟
سابقه خصوصی‌سازی به ۳۰ سال می‌رسد. سال ۶۶ بود که بعد از یکی از مسابقات استقلال به دلیل اتفاقات و حواشی مختلفی که رخ داده بود، شورای امنیت ملی به این موضوع ورود کرد و تا سال ۸۳ برای واگذاری این دو باشگاه به بخش خصوصی تلاش کرد. از سال ۸۳ تا کنون هم این موضوع در اختیار مجلس قرار گرفته است اما نمایندگان مجلس بعد از این همه سال هنوز نتوانسته‌اند این موضوع را به سرانجام برسانند.
دفعات پیش برای خصوصی‌سازی چه اقداماتی انجام شده بود؟ آیا به جدیت این بار بود؟
بله. طرح و تصمیم اولیه‌اش اصولی‌تر از الان بود اما اصولی پیش نرفت. آن زمان آقایان آقامحمدی، ایروانی و میربلد در استقلال و آقایان ناطق‌نوری، مجدآرا و مظاهری در باشگاه پرسپولیس مسئول ایجاد شرکت‌ها و زیرساخت‌های اقتصادی مورد نیاز برای خصوصی‌سازی بودند. اتفاقاً چندین ساختمان و شرکت هم به همین منظور تأسیس کردند اما در نهایت این ساختمان‌ها و شرکت‌ها بعد از چند سال فروخته و صرف امور جاری شد و پروسه خصوصی‌سازی هم ناتمام ماند.
چرا؟
از پرسپولیس اطلاعی ندارم اما در استقلال مدیرانی روی کار آمدند که خواستند بازیکن بزرگ بگیرند و برای جذب این بازیکنان هزینه بالایی را متحمل شدند. ادامه این اتفاق باعث شد که هزینه‌ها بیشتر از درآمدها شود و تعادل به هم بخورد. برای جبران این برهم خوردگی تعادل چاره‌ای نبود جز فروش ساختمان‌ها و شرکت‌هایی که خریداری شده بود.
حالا راهکار شما برای حل این مشکل چیست؟
من اتفاقاً همین امروز (سه‌شنبه) مجلس بودم و نامه‌ای در همین رابطه خطاب به رئیس کمیسیون فرهنگی نوشتم و از ایشان خواستم جواب بدهند که اگر می‌دانید مصوبات مجلس اجرایی نیست پس چرا این مصوبات را تصویب می‌کنید؟ من راهکارهایی را برای خصوصی‌سازی ارائه دادم که با استفاده از آنها، خصوصی‌سازی در کمتر از یک هفته قابل اجراست.
چه راهکارهایی؟
پیمان مدیریت، چون به نظر من با توجه به شرایط فعلی، خصوصی‌سازی این دو باشگاه به روش‌های اشاره شده در این سال‌ها از جمله مزایده و فرابورس عاقبت درستی ندارد.
ممکن است درباره‌اش توضیح دهید؟
ما باید شرکت‌های پیشکسوتان پرسپولیس و استقلال را تشکیل دهیم و آنها را عضو مجمع کنیم تا با بهره از یک مجمع واقعی بتوانیم برای دو باشگاه سرخابی تصمیم بگیریم.
درباره همین شرکت پیشکسوتان هم بحث‌های زیادی هست چون خیلی‌ها معتقدند که پیشکسوتان تجربه مدیریتی لازم را ندارند.
باید ببینیم تعریف‌مان از پیشکسوت چیست. ما پیشکسوت مدیریتی داریم، پیشکسوت بازیکن داریم. پیشکسوت هوادار هم داریم. پیشکسوتی که مدنظر من است، پیشکسوت مدیریتی است. افرادی که پیشکسوت استقلال و پرسپولیس.
نامه اولیایی برای کمیسیون فرهنگی مجلس
کاظم اولیایی دیروز (سه‌شنبه) به مجلس رفته و نامه‌ای خطاب به جمشید جعفرپور، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی نوشته است.
او در بخشی از نامه خود نوشته: «با توجه به مجموعه عوامل یادشده به‌ویژه فراهم نبودن زیرساخت‌های درآمدزایی باشگاه‌ها در کشور (به‌عنوان مهمترین عامل موفقیت اجرای خصوصی‌سازی به‌ویژه در مرحله پس از واگذاری)، شفاف نبودن صورت‌های مالی و گزارش‌های این دو باشگاه برای قیمت‌گذاری و همچنین پذیرش در بازار سرمایه (فرابورس)، عدم شفافیت در خصوص بدهی و دارایی‌های این دو باشگاه، موانع موجود در زمینه قیمت‌گذاری سرخابی‌ها و...، بهترین شیوه برای واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس روش پیمان مدیریت است که در این زمینه کار پژوهشی و کارشناسی مفصلی در شرکت پیشکسوتان استقلال ایرانیان و شرکت پیشکسوتان کهن پرسپولیس توسط متخصصان امر صورت گرفته است.
از این رو ضمن اعلام آمادگی پیشکسوتان باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس برای اطلاع‌رسانی و تشریح واگذاری این دو باشگاه از طریق پیمان مدیریت به‌دلیل مزایایی که نسبت به سایر روش‌ها با توجه به شرایط کنونی اقتصاد و ورزش کشور دارد، بدین وسیله جناب آقای مهدی حاجی‌وند به نمایندگی از این دو شرکت برای تشریح جزئیات بیشتر این طرح و پیشنهاد و نیز پاسخ به پرسش‌های مطرح‌شده به حضورتان معرفی می‌شود.
شایان ذکر است با توجه به مزیت‌هایی که روش پیمان مدیریت در مقایسه با سایر روش‌ها از جمله مزایده و فرابورس، آن هم در شرایط کنونی اقتصاد و ورزش کشور دارد، واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به روش پیمان مدیریت می‌تواند به الگوی مناسبی برای خصوصی‌سازی باشگاه‌های ورزشی در کشور تبدیل شود.
همچنین با توجه به پایان مهلت قانونی تعیین‌شده توسط نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی در خصوص فراهم آمدن شرایط پذیرش دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در بازار پایه فرابورس ایران تا پایان شهریورماه امسال (مطابق بند هـ تبصره ۲ قانون بودجه ۹۸ کل کشور)، این الزام قانونی نیز وجود دارد که مجلس محترم در این رابطه تصمیم‌گیری کند.»
بهناز میر مطهریان
- 9
- 1
