دو قطبی قریب - کاشانی

انتخابات فدراسیون فوتبال از دوره‌های گذشته تا کنون، معمولاً بین دو جناح اصلی، پررنگ‌تر از سایر کاندیداها بوده است. این موضوع عجیبی نیست. چه اینکه پیش از ثبت‌نام گزینه‌ها هم کنار نام هر کاندیدایی، احتمال‌ها و نشانه‌هایی از وابستگی او ذکر می‌شد تا جایگاه و سرنوشتش در انتخابات را مشخص کند.  

محمدحسین قریب و حبیب کاشانی دو نماینده اصلی جناح‌های انتخاباتی فدراسیون فوتبال هستند و می‌توان رقابت جدی انتخاباتی را بین این دو کاندیدا پیش‌بینی کرد.

محمدحسین قریب با اینکه تا آخرین روزهای پیش از ثبت‌نام نهایی، همواره از تردیدش برای ورود به رقابت انتخاباتی فدراسیون فوتبال می‌گفت، در نهایت با تشویق‌های منصور قنبرزاده، راضی شد تا پا به عرصه انتخابات بگذارد. قنبرزاده، سال‌ها به عنوان عضو هیأت رئیسه سازمان لیگ فعالیت می‌کرد. مدیرعامل پیشین باشگاه نفت تهران که در مدت حضورش در این باشگاه با مهدی علی‌نژاد (عضو هیأت مدیره وقت باشگاه نفت) همکار و رفیق بود، حالا تمایل دارد که از آن رفاقت قدیمی برای رسیدن محمدحسین قریب به ریاست فدراسیون فوتبال استفاده کند و خودش هم نایب رئیس اول قریب شود.

این ارتباط‌ها زوایایی از جناح قریب را در انتخابات پیش رو روشن می‌کند. همین موضوع باعث شد که او حتی فرم‌های تأییدیه‌اش را هم به سختی به ده فرم مورد نیاز برساند و حالا باید در رقابت سخت و فشرده با حبیب کاشانی شرکت کند که فدراسیون فعلی، می‌خواهد او رئیس شود.

مقابل قریب، حبیب کاشانی قرار دارد. گزینه منتخب اهالی فعلی فدراسیون فوتبال. کسی که حمایت جدی بهاروند، اسلامیان و ساکت را پشت سر خود دارد و به همین خاطر است که شانس او را برای تصدی ریاست، بیشتر از قریب می‌دانند. هرچه نباشد، کاشانی به واسطه معرفی از سوی کادر فعلی فدراسیون، رأی هیأت‌های فوتبال را دارد.

گرچه خیلی‌ها تأکید دارند که رأی مجمع تنها به رأی رؤسای هیأت‌های فوتبال محدود نمی‌شود و باشگاه‌ها، جامعه داوری و بازیکنان هم نمایندگان خود را در مجمع دارند اما تجربه انتخابات‌ گذشته نشان داده که رؤسای هیأت‌های فوتبال نقش تعیین کننده‌ای در انتخابات فدراسیون فوتبال دارند.

البته که با توجه به حضور شخص حیدر بهاروند در میان کاندیداهای ریاست فدراسیون فوتبال، پیش از حبیب کاشانی، او را گزینه منتخب فدراسیون می‌توان نامید اما علی‌رغم همه شایعاتی که شنیده می‌شود، بعید نیست موضوع ممنوعیت حضور بازنشستگان در انتخابات فدراسیون فوتبال، حضور او را هم تحت تأثیر قرار دهد و بهاروند ترجیح دهد که حبیب کاشانی تنها گزینه مورد حمایت فدراسیون فعلی باشد.

البته که در حال حاضر صحبت‌هایی درباره اصرار فدراسیون فوتبال به تأیید صلاحیت بهاروند و تهدید هیأت‌های فوتبال به تأیید صلاحیت او مطرح می‌شود که با واکنش فدراسیون فوتبال همراه شده است.

با این حال این موارد گویای این نکته است که در فدراسیون فوتبال هم هنوز به یک گزینه واحد نرسیده‌اند و این تأیید صلاحیت‌هاست که می‌تواند تکلیف نهایی گزینه فدراسیون را مشخص کند.

انتخابات فدراسیون فوتبال از دوره‌های گذشته تا کنون، معمولاً بین دو جناح اصلی، پررنگ‌تر از سایر کاندیداها بوده است. این موضوع عجیبی نیست. چه اینکه پیش از ثبت‌نام گزینه‌ها هم کنار نام هر کاندیدایی، احتمال‌ها و نشانه‌هایی از وابستگی او ذکر می‌شد تا جایگاه و سرنوشتش در انتخابات را مشخص کند.  

محمدحسین قریب و حبیب کاشانی دو نماینده اصلی جناح‌های انتخاباتی فدراسیون فوتبال هستند و می‌توان رقابت جدی انتخاباتی را بین این دو کاندیدا پیش‌بینی کرد.

محمدحسین قریب با اینکه تا آخرین روزهای پیش از ثبت‌نام نهایی، همواره از تردیدش برای ورود به رقابت انتخاباتی فدراسیون فوتبال می‌گفت، در نهایت با تشویق‌های منصور قنبرزاده، راضی شد تا پا به عرصه انتخابات بگذارد.

قنبرزاده، سال‌ها به عنوان عضو هیأت رئیسه سازمان لیگ فعالیت می‌کرد. مدیرعامل پیشین باشگاه نفت تهران که در مدت حضورش در این باشگاه با مهدی علی‌نژاد (عضو هیأت مدیره وقت باشگاه نفت) همکار و رفیق بود، حالا تمایل دارد که از آن رفاقت قدیمی برای رسیدن محمدحسین قریب به ریاست فدراسیون فوتبال استفاده کند و خودش هم نایب رئیس اول قریب شود.

این ارتباط‌ها زوایایی از جناح قریب را در انتخابات پیش رو روشن می‌کند. همین موضوع باعث شد که او حتی فرم‌های تأییدیه‌اش را هم به سختی به ده فرم مورد نیاز برساند و حالا باید در رقابت سخت و فشرده با حبیب کاشانی شرکت کند که فدراسیون فعلی، می‌خواهد او رئیس شود.

مقابل قریب، حبیب کاشانی قرار دارد. گزینه منتخب اهالی فعلی فدراسیون فوتبال. کسی که حمایت جدی بهاروند، اسلامیان و ساکت را پشت سر خود دارد و به همین خاطر است که شانس او را برای تصدی ریاست، بیشتر از قریب می‌دانند. هرچه نباشد، کاشانی به واسطه معرفی از سوی کادر فعلی فدراسیون، رأی هیأت‌های فوتبال را دارد.

گرچه خیلی‌ها تأکید دارند که رأی مجمع تنها به رأی رؤسای هیأت‌های فوتبال محدود نمی‌شود و باشگاه‌ها، جامعه داوری و بازیکنان هم نمایندگان خود را در مجمع دارند اما تجربه انتخابات‌ گذشته نشان داده که رؤسای هیأت‌های فوتبال نقش تعیین کننده‌ای در انتخابات فدراسیون فوتبال دارند.

البته که با توجه به حضور شخص حیدر بهاروند در میان کاندیداهای ریاست فدراسیون فوتبال، پیش از حبیب کاشانی، او را گزینه منتخب فدراسیون می‌توان نامید اما علی‌رغم همه شایعاتی که شنیده می‌شود، بعید نیست موضوع ممنوعیت حضور بازنشستگان در انتخابات فدراسیون فوتبال، حضور او را هم تحت تأثیر قرار دهد و بهاروند ترجیح دهد که حبیب کاشانی تنها گزینه مورد حمایت فدراسیون فعلی باشد.

البته که در حال حاضر صحبت‌هایی درباره اصرار فدراسیون فوتبال به تأیید صلاحیت بهاروند و تهدید هیأت‌های فوتبال به تأیید صلاحیت او مطرح می‌شود که با واکنش فدراسیون فوتبال همراه شده است.

با این حال این موارد گویای این نکته است که در فدراسیون فوتبال هم هنوز به یک گزینه واحد نرسیده‌اند و این تأیید صلاحیت‌هاست که می‌تواند تکلیف نهایی گزینه فدراسیون را مشخص کند.