ایی‌آی‌دو وابسته به شمشیر کاتانا است رشته ایی آی دو
جنگجویان ژاپنی از رشته ایی آی دو بمدت چند قرن استفاده می کردند. سامورایی ها در این سبک، از شمشیرهای خود بعنوان اسلحه استفاده می کردند. آن ها هم زمان از دو شمشیر بهره می بردند که به آن Daisho می گفتند. یکی از این شمشیرها تحت عنوان Katana بلند بود و دیگری به نام Wakizashi کوتاهتر بود. امروزه از Katana برای بیشتر تمرین های Iaido استفاده می شود.
بنا بر سلیقه اموزش دهندگان، برخی از شاگردان( معمولاً شاگردان تازه کار ) با استفاده از شمشیر چوبی( بوکن)، تمریناتشان را انجام میدهند درحالیکه برخی دیگر از شمشیرهای با لبه کند( ایی آی تو) استفاده می کنند. افراد متبحر، از شمشیر لبه تیز( شینکن) برای تمریناتشان استفاده می کنند.
به هنر استفاده از شمشیر بیرون از غلاف، کندوی سنتی می گویند اما در کندوی مدرن یا پیشرفته، از شمشیرهای بامبو استفاده میشود که هنر آموزان در این روش، کاملا مجهز و در لباس‌های مناسب خود کاملا ایمن هستند. Iaido به Kenjutsu، وابستگیها و تشابهات تاریخی و فلسفی زیادی دارد.
شمشیر ایی آی دو
ایی آی دو وابسته به شمشیر کاتانا است و با استفاده از کیهون و کاتا، تقریباً تمام تمرینات آنرا انجام می دهند. در مدارس مختلف، کاتاهای گوناگونی وجود دارد. ایی آی دو دربرگیرنده ی مسابقات مبارزه ای نیست ولی شامل مسابقات کاتا می باشد.
رشته ایی آی دو براي قرنها توسط جنگجويان ژاپني انجام مي شدتمرین کاتا به تنهایی با حریف فرضی انجام می شود؛ البته کاتاهای دونفره در برخی از مدارس وجود دارند که یکی از نمونه های آن موگای ریو می باشد. تمرینات بریدن( تامه شه گیری) ایی آی دو در دستور کار الزامی بیشتر مدارس وجود ندارد ولی از آن در جهت آموزش بهتر، بهره می گیرند. به منظور تست شمشیرهای ساخته شده در اکثر قرن ها از تامشه گیری استفاده میشد و به هیچ عنوان برای اموزش، کاربرد نداشت؛ به این دلیل که روش ایای دو بیشتر بر کشیدن شمشیر دلالت دارد.
نام گذاری ایی آی دو
معنی ایی آی دو، روش حضور ذهن و واکنش سریع می باشد. در سال ۱۹۳۰ نام ایی آی دو به جای نام ادبی باتوجوتسو انتخاب شد که معنای باتوجوتسو، هنر کشیدن شمشیر است.
در قرن پانزدهم، نام تاریخی باتوجوتسو در ژاپن بوجود آمد که به بیرون آوردن شمشیر و بریدن( تامه شیگیری)، اطلاق میشود. از پیش از دوره توکوگاوا( پیش از ۱۶۰۳ میلادی)، اصطلاح ایی آی جوتسو معروف شده بود درحالیکه از سال ۱۹۳۲ اصطلاح ایی آی دو رواج پیدا کرد. واژه ایی آی دو را با جایگزینی پسوند جوتسو با دو برای تأکید بر بخش روحی و فلسفی ساخته اند.
به منظور نام بردن از روش ها و مکاتب مدرن شمشیرزنی( همچون کِندو در فدراسیون کِندوی ژاپن) از ایی آی دو بهره می گیرند و در مجموعه فنون و مکاتب جنگی باستانی ژاپن کوریو از ایی آی جوتسو استفاده میکنند. ایی آی دو در ابتدا بر خلوص روحی و حالت روانی امادگی کامل ذهن، تأکید دارد و سپس بر اجرای فن یا مجموعه فنون، تأکید دارد که از این فنون می توان به بیرون آوردن شمشیر و مقابله هر چه سریعتر با حمله ناگهانی اشاره کرد.
سه تِی ایی آی دو
به مجموعه استاندارد کاتاهای ایی آی دو که در سال ۱۹۶۸ توسط فدراسیون کندو تمام ژاپن تدوین شد، سه تِی ایی آی دو میگویند که به معنی پایه ایی آی دو، یا ذن نیپون کندو رِنمِی ایی آی دو است. این مجموعه، ۱۲ فرم( سه تای- گاتا) دارد و کاربرد آن در سراسر جهان برای اموزش، ترفیع و گسترش ایی آی دو است. با این که احتمال عدم اموزش این مجموعه توسط تمام دوجوها وجود دارد ولی این مجموعه توسط AJKF بعنوان استانداری برای ازمون های ایی آی دو و شیای، مورد استفاده قرار می گیرد. این مجموعه در ژاپن و سراسر جهان بعنوان فرم های استاندارد ایی آی دو محسوب میشود و به صورت یکسان در همه جا اجرا و تمرین می شوند.
توهو ایی آی دو
فدراسیون ایی آی دوی تمام ژاپن، دارای پنج فرم میباشد که به جای سه تی ایی آی دو انتخاب شده است و الهام گرفته از پنج مدرسه شناخته شده ایی آی دو می باشد.
در رشته ایی آی دو، سامورايي ها از شمشيرهاي خود به عنوان اسلحه استفاده مي کردندگردآوری: بخش ورزش سرپوش
- 19
- 3
