به گزارش ایسنا، یکی از معدود فدراسیون‌هایی که پس از اتمام هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی، علاوه بر کسب نتایج ضعیف تیم‌هایش توضیحی هم در خصوص عملکرد ورزشکاران خود نداد، فدراسیون ورزش‌های رزمی بود؛ فدراسیونی که برای اولین بار در میدان بازی‌های آسیایی حضور داشت اما در پی عملکرد ناامید کننده نمایندگانش، کارنامه قابل قبولی را از خود بر جای نگذاشت.
این فدراسیون با دو رشته پنچاک‌سیلات و سامبو در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا حاضر شد که روی هم رفته ۱۳ ورزشکار (۹ پنچاک‌سیلات کار و چهار سامبوکار) را عازم اندونزی کرده بود، اما تعداد مدال‌های آن‌ها از یک مدال برنز بیشتر نشد. مدالی که تنها با یک شکست توسط نماینده تیم پنچاک‌سیلات بانوان به دست آمد.
اگر اظهار نظر عجیب مدال آور تیم پنچاک بانوان که گفته بود: "حق من کسب مدال طلا بود" را کنار بگذاریم، مسلما تک مدالی که با یک دور استراحت، یک دور انصراف حریف و یک باخت کسب شده است برای خود او و این تعداد ورزشکار نمی‌تواند کارنامه خوبی باشد. اما فدراسیون ورزش‌های رزمی در اقدامی عجیب‌تر سکوت کرده و هیچ توضیحی در خصوص عملکرد و اظهار نظرهای ورزشکاران خود نمی‌دهد، ورزشکارانی که بعضا مدعی شدند اصلا رشته‌های تخصصی آن‌ها پنچاک یا سامبو نبوده است!
از روزی که مشخص شد پنچاک سیلات و سامبو دو رشته جدید در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ هستند، زمان کافی برای انجام دادن حداقل کارها جهت کسب نتایج رضایت بخش برای فدراسیون تحت هدایت محمود رشیدی وجود داشت. با این حال طبق نتایج کسب شده و اظهار نظرهایی که ورزشکاران اعزامی به بازی‌های آسیایی جاکارتا داشته‌اند گویا هیچ اقدام قابل قبولی در راستای پرورش ورزشکار برای این رشته‌ها صورت نگرفته است، تا جایی که ملی‌پوشان این فدراسیون اعلام کرده‌اند: حتی از قوانین مسابقات دو رشته مذکور هم آشنایی کافی نداشته‌اند.
البته با وجود این صحبت‌ها هیچ کسی انتظار بالایی از این فدراسیون نداشت و حداقل نتایج می‌توانست رضایت بخش باشد اما، می‌توان گفت این فدراسیون در حداقل‌ها هم نمره قبولی را کسب نکرد. عدم کسب نتیجه یک بُعد مساله است و بُعد دیگر آن توضیح ندادن فدراسیون ورزش‌های رزمی در مورد اقداماتش است. چه زیر ساختی برای این دو رشته خصوصا پنچاک وجود داشت که ۹ ورزشکار این رشته عازم جاکارتا شدند؟ این سوال یک نمونه از سوال‌هایی است که باید مسند نشینان این فدراسیون جواب آن را در نزدیک‌ترین فرصت بدهند.
پیش از بازی‌های آسیایی طبق گفته مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش، کاروان ایران در جاکارتا یک کاروان کیفی بود. آیا پنچاک‌سیلات در آزمون کیفیت سر بلند بیرون آمده بود که این گونه و با تعداد بالایی ورزشکار عازم جاکارتا شد؟ سهمیه‌هایی که می‌شد آن‌ها را به رشته‌هایی همچون ژیمناستیک، بوکس یا جودو داد که حداقل شناخته شده‌تر از این رشته‌های رزمی بودند.
حالا که بازی‌های آسیایی به پایان رسیده است، امید می‌رفت مسئولان فدراسیون ورزش‌های رزمی در واکنش به این نتایج ناامید کننده توضیحاتی ارائه دهند و یا حداقل مانند سایر فدراسیون‌هایی که نتوانستند به قول‌هایشان عمل کنند معذرت خواهی کنند که این طور نشد.
امید می‌رود مسئولان ارشد ورزش کشور برای ادامه کار توجه بیشتری به این فدراسیون کنند تا شاید سیاست سکوت این فدراسیون پایان یابد و شفاف سازی بیشتری را در برنامه‌های آن شاهد باشیم.
- 11
- 4
