مسئله‌ی نایاب شدنِ اقلام خوراکیِ مورد نیاز خانوارها شاید دیگر برای خیلی از ما چندان عجیب نباشد؛ زمانی روغن نباتی نایاب شد، زمانی اقلام بهداشتی و چندی پیش هم مرغ! کمبود مرغ در بازار در آخرین روزهای سال ۹۹ و عرضه‌ی مرغ تنظیم بازار و تشکیل صف‌های طولانی در شرایط کرونایی، مسئولان را وادار به اتخاذ تصمیمی مسئله‌برانگیز کرد. تصمیمی که اگرچه برای حلِ مشکلِ کمبودِ مرغ در بازار اتخاذ شد اما مشکل دیگری به وجود آورد: بیکاری ۲۵هزار کارگر و ایجاد مشکلاتِ معیشتی برای آن‌ها.
«ممنوعیت ذخیره سازی در سردخانه‌ها و قطعه‌بندیِ مرغ» دستوری بود که وزیر جهاد کشاورزی برای بهبود وضعیتِ بازار مرغ صادر کرد. طبق این دستور، قطعه‌بندی در همه‌ی واحدهای بسته‌بندی مرغ و همچنین عرضه مرغ قطعه‌بندی در سطح اصناف و همه مراکز فروش ممنوع شد. همین دستور کافی بود تا هزاران کارگرِ شرکتهای فعال در زمینه دسته‌بندی و قطعه‌بندی بیکار شوند، دستوری که در شرایط کرونایی و بیکاری و تورم، مشکلات بسیاری برای کارگران به وجود آورد.
اگرچه چندی پیش امید گیلانپور (معاون توسعه بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی) خبر از رفع ممنوعیت قطعه‌بندی مرغ داد اما ظاهرا کارگران بسته‌بندی و قطعه‌بندی همچنان «بلاتکلیف» هستند. به گفته‌ی گیلانپور «یکی از مصوبات جلسه ۲۵ فروردین ماه این بود که به شرکتهای دارای مجوز که کار اصلی آن‌ها قطعه‌بندی مرغ است اجازه قطعه‌بندی داده شود و مقرر شد مرغ آماده مصرف با قیمت‌های مصوب در اختیار این شرکت‌ها قرار گیرد تا نگرانی برای تامین مواد اولیه مورد نیاز خود نداشته باشند.»
کارگرانِ قطعه‌بندیِ مرغ همچنان بلاتکلیف هستند
مسعود رسولی (دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت تولید و بسته‌بندی مواد پروتئینی کشور) در خصوص آخرین وضعیتِ کارگران قطعه‌بندی و بسته‌بندی و در پاسخ به این سوال که آیا مشکل کارگران رفع شده است یا خیر، به ایلنا گفت: طی مصوبه‌ای که ستاد ساماندهی مرغ صادر کرد شرکتهای بسته‌بندی حق انجام کار نداشتند که البته در روزهای اخیر با پیگیری‌ها در نهایت این مجوز داده‌شد که با ۲۰۰ تُن، کار خود را شروع کنند که البته تا امروز همین ۲۰۰ تن هم به طور کامل فراهم نشده است. این درحالیست که پیش از این مجوز آن‌ها حدود ۵۰۰تن مرغ بود.
وی تصریح کرد: بعد از تعطیلیِ این شرکت‌ها حدود ۲۵هزار کارگر بیکار شدند که اگر خانواده‌های آن‌ها را هم حساب کنیم می‌توانیم بگوییم چیزی حدود صدهزار نفر با مشکل معیشتی مواجه هستند. رسولی با تاکید بر اینکه تصمیمی که در این خصوص گرفته شده، بیشتر پاک کردنِ صورت مسئله است، گفت: در حال حاضر هیچکدام از شرکت‌ها به میزانی که تقاضا برای خرید وجود دارد، نمی‌توانند مرغ تامین کنند. این موضوع باعث می‌شود که با تعطیلیِ مراکز رسمی، مراکز زیرزمینیِ قطعه‌بندی رونق پیدا کند. آن‌ها به هر قیمتی که بخواهند مرغ را می‌خرند و به هر قیمتی هم که بخواهند می‌فروشند و هیچ مجوزی ندارند و هیچکس هم نمی‌تواند جلوی فعالیتشان را بگیرد، از طرفی مشکلاتِ بهداشتی هم دارند. صنایع تبدیلی و تکمیلی در هر صنعتی لازم است. تعطیلیِ این صنایع مثل این است که بگوییم مردم گندم بخرند و خودشان نان درست کنند!
دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت تولید و بسته‌بندی مواد پروتئینی کشور گفت: کارگران قبلا دو شیفت کار می‌کردند تا بتوانند با اضافه کار زندگی خود را بچرخانند. در حال حاضر با توجه به سقفی که تعیین کردند، عملا مشکلی حل نشده است. قبلا برای هر شیفت حدود ۵۰۰ تن سهمیه داشتیم، الان با ۲۰۰ تن نمی‌توانیم تمام آن کارگران قبلی را به کار خود برگردانیم.
رسولی در پاسخ به این سوال که آیا کارگرانِ بیکار شده بیمه بیکاری دریافت می‌کنند یا خیر، گفت: در حال حاضر کارگران بلاتکلیف هستند. ما چون زیرنظر دامپزشکی هستیم و همه‌ی کارگران باید کارت بهداشت داشته باشند، بنابراین حق بیمه‌ی همه‌ی ۲۵هزار کارگر را به طور منظم پرداخت کردیم و مشکلی برای دریافت بیمه بیکاری ندارند. اما مشکل اینجاست که این کارگران نمی‌دانند فردا چه اتفاقی می‌افتد و آیا به کار خود برمی‌گردند یا نه و به همین دلیل هم به سراغ دریافت مقرری بیمه بیکاری نمیروند. از طرفی کارگرانی که با اضافه کاری و دوشیفت‌کاری زندگی خود را می‌چرخاندند، چطور می‌توانند با مقرریِ کم بیمه بیکاری زندگی کنند؟!
وی ادامه داد: هر روز بسیاری از این کارگران و حتی خانواده‌های آن‌ها به ما زنگ می‌زنند و در مورد زمانِ برگشت به کار از ما سوال می‌پرسند اما ما هم نمی‌دانیم چه جوابی به آن‌ها بدهیم. وقتی مرغ، که مواد اولیه‌ی شرکتهای بسته‌بندی و قطعه‌بندی است، در دسترس نیست چگونه کارفرما می‌تواند به کارگر برنامه‌ی مشخصی برای شروع دوباره‌ی کار یا رونق گرفتن بازار بدهد؟ به همین دلیل کارگران بلاتکلیف هستند.
دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت تولید و بسته‌بندی مواد پروتئینی کشور با بیان اینکه کار کارگرانِ بسته‌بندی بسیار سخت است، گفت: دمای سالن مرغ و گوشت باید حتما ده تا دوازده درجه باشد، یعنی کارگر باید لباس گرم بپوشد و در شرایط سخت کار کند، همچنین آن‌ها دائم با چاقو سروکار دارند و معمولا در معرض خطر و آسیب‌دیدگی هستند. با این شرایط سخت، کارگر باید استرس این را داشته باشد که آیا برای فردا کاری وجود دارد یا نه!
- 13
- 3
