مهناز افشار به مولاوردی نامه نوشت/ لطفا صدای کودکان بدسرپرست را به گوش رییس‌جمهور برسانید

به گزارش خبر آنلاین، متن نامه مهناز افشار بازیگر سینما به شهیندخت مولاوری معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده به شرح زیر است: 

این نامه یک هنرمند به یک مقام دولتی نیست، این دردنامه یک مادر برای یک مادر است که رنج هیچ کودکی را تاب نمی‌آورد و آرزومند جهانی پر از شادی، صلح و آرامش برای کودکان است.

من و شما که با هر لبخند کودکان خود شکوفا شدیم، به آسمان پرواز کردیم و رویاهایمان را تحقق یافته دیدیم، خوب می‌دانیم کودک بی‌پناه یعنی چه. بچه‌ها پدر و مادر را پناهگاه و تکیه‌گاه اول و آخر خود می‌دانند و چه دردناک است وقتی‌که توسط همین تکیه‌گاه مورد آزار و استثمار قرار می‌گیرند و راه چاره‌ای بر این رنج بی‌پناهی نمی‌یابند.

سرکار خانم مولاوردی! شما که مسئولیت خطیری دارید حتما بیشتر از ما در جریان اخبار جانکاه کودک‌آزاری که گاه و بیگاه در رسانه‌ها منتشر می‌شود، هستید؛ این در حالی است که لایحه «حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان» مدت‌ها در مجلس معلق مانده و خاک می‌خورد، مددکاران و فعالان اجتماعی حوزه کودک برای نجات بچه‌ها از خانواده‌های بی‌صلاحیت با گرفتاری‌های اساسی روبه‌رو هستند و حل موضوعاتی از این قبیل هم‌افزایی بین بخشی نهادها را می‌طلبد.

شناسایی ریشه‌های بروز و افزایش خشونت و اعتیاد که سرمنشأ کودک‌آزاری است، کار متخصصان امر است؛ اما آنچه از ما به‌عنوان شهروندان این جامعه برمی‌آمد، این بود که در مقابل آزار و استثمار کودکان بی‌تفاوت نباشیم و نقش خود را در برطرف کردن این آسیب ناگوار اجتماعی ایفا کنیم.

این بود که پویشی با شعار «بدسرپرست تنهاتر است» و باور اینکه کودکان بدسرپرست بی‌پناه و نیازمند توجه ویژه هستند، شکل گرفت. در نامه‌ای خطاب به مسئولان ارشد کشور درخواست حل موانع موجود برای نجات بچه‌های بدسرپرست را کردیم، رونوشت این نامه نیز برای بسیاری از مسئولان نهادهای ذی‌ربط ارسال شد. این نامه را بیش از ۴۵۰ نفر از هنرمندان و ورزشکاران بزرگ و پیشکسوت سرزمینمان امضا کردند و خواستار رسیدگی سریع به وضعیت بچه‌های «بدسرپرست» شدند نامه‌ای که شب شهادت امام علی (ع) منتشر شد، اما ... .

خانم مولاوردی عزیز! می‌دانم که شما در جریان جزییات اخبار کودک‌آزاری هستید و مثل ما با هر خبر ناگوار درد روی دردی دیگر گذاشته‌اید و دغدغه اصلاح دارید؛ اما تمایل دارم در این رنج‌نامه از کودکانی یاد کنم که در همین چندماهه اخیر قربانی کودک‌آزاری شدند:

نیکان، پسر بچه سه‌ماهه‌ای که داغ اعتیاد مادر روی بدن او نشست و سرانجام بر اثر سوختن پی‌درپی با سیگار و ضربات متعدد جان باخت، پسر بچه ۳ ماهه مونا که قربانی اعتیاد پدر شد و در آستانه فروش بود، باران و بهار دو قلوهای ۳ ساله ای که توسط مادر معتاد به فروش گذاشته شدند، معصومه دختر ۱۰ ساله ای که بر اثر صدمات وارد شده توسط نامادری به کما رفت و در بیمارستانی در شرق تهران بستری شد، سپیدار، نوزادی که در کارتن به دنیا آمد و روزهای سختی را به خاطر اعتیاد پدر و مادر پشت سر گذاشت، امیر کودکی که بارها توسط مادر معتاد خود شکنجه شد.

رویا نوزادی که معتاد به دنیا آمد و با اعتیاد از دنیا رفت، پسر بچه ۲ساله‌ای که توسط مادر روانی خود در هیرمند سربریده شد، علی نوزاد پنج‌ماهه‌ای که زخم اعتیاد پدر بلای جان او شد و آنقدر کتک خورد تا به کما رفت، دختر چهارساله‌ای که مادر سنگدل او را به خاطر ازدواج مجدد کشت، سه قلوهای اراکی که پدر قصد داشت آن‌ها را به پایتخت‌نشین‌ها بفروشد و خبر دردناک دیگری که همین چند روز اخیر منتشر شد، محمدطاها بود که توسط پدر یا نامادری خود آسیب دید و هنوز راز قتل او فاش نشده است.

دردناک است وقتی یک مسئول دولتی ابراز تأسف می‌کند و خبر می‌دهد که آمار کودک‌آزاری در طول یکسال، هفت کودک در ازای هر صد هزار کودک بوده است و این تازه آماری است که در پزشکی قانونی به ثبت رسیده و چه بسیار هستند کودکانی که رنج و درد آن‌ها در خانه‌ها مسکوت می‌ماند و پناهی ندارند.

این اخبار در حالی منتشر می‌شود که مسئولان از گرفتاری‌های قانونی برای سلب صلاحیت از خانواده‌های بی‌صلاحیت گلایه‌مند هستند و برخی فعالان حقوق کودک از ناهماهنگی میان دستگاه‌ها و گرفتاری‌هایی اجرایی و قانونی سخن می‌گویند، سؤالی که برای آن پاسخی نمی‌یابیم این است که آیا واقعا کار سختی است یکبار برای همیشه نمایندگان نهادهای مسئول دور هم جمع شوند، وضعیت موجود را آسیب‌شناسی کنند و راهکاری بیایند؟! آیا حجم اخبار منتشرشده فقط در همین چندماهه اخیر کافی نیست که به‌ضرورت اقدام برای این مهم رسیده باشیم؟!

آیا وقت آن نرسیده که نمایندگان مجلس محترم شورای اسلامی لایحه حمایت از حقوق کودکان را به جریان بیندازند؟!برای فعالان اجتماعی و حامیان حقوق کودکان بی‌پناه محرز و مشخص است که شما دردمندانه و دغدغه مند به حوزه آسیب‌های اجتماعی وارد شده‌اید و قصد اصلاح شرایط موجود و برداشتن موانع احتمالی را دارید.

از شما به‌عنوان یک مادر درخواست می‌کنم، صدای رنج این کودکان بی‌پناه و مراتب درخواست ما را به گوش رییس محترم جمهور برسانید و برای حل مشکلات موجود به میدان بیایید، تردید نداشته باشید که در این مسیر حمایت بی‌شائبه جمع زیادی از هنرمندان بزرگ کشورم و روزنامه‌نگاران را خواهید داشت. چه خوب گفت آلبرت انیشتین بزرگ که «تا زمانی که حتي يک کودک ناخرسند روي زمين وجود دارد، هيچ کشف و پيشرفت جدي براي بشر وجود نخواهد داشت».