نگار عابدی از بازیگرانی است که فعالیت خود را در عرصه تصویر با تئاتر آغاز کرد و پس از آن در سال ۱۳۸۷ با سینمایی «مانا» وارد فضای سینما شد. در ادامه فعالیت های این هنرمند، وی در سال ۱۳۸۸ با سریال «سایه های بلند گناه» به کارگردانی شهرام شاه حسینی به تلویزیون آمد. وی بعد از آن در فیلم ها و سریال های گوناگونی چون «یه حبه قند»، «دهلیز»، «گنجشکک اشی مشی»، «خانه ای کنار ابرها»، «نیم»، »آبنبات چوبی»، «شمعدونی»، «حالت خاص»، «پادری»، »دودکش» و… ایفای نقش کرد. عابدی امسال با فیلم «سد معبر» محسن قرائی در جشنواره حاضر شد.
او از جمله بازیگرانی است که در تمام سال های فعالیتش از تئاتر فاصله نگرفته و در این عرصه از سال ۷۸ تاکنون با بیش از ۲۵ کار به روی صحنه رفته است. فعالیت گسترده او در تئاتر از جمله رخدادهایی است که موجب شده تا او در شخصیت سازی و پرداخت کاراکترها تا حد قابل توجهی موفق عمل کند. این بازیگر بعد از سال ها بازی در تله فیلم ها و مجموعه های گوناگون، در چند سال اخیر با سریال های «دودکش» و «پادری» بیش از پیش درخشید، علاوه بر این ها بازی در سریال «تعبیر وارونه یک رویا» از جمله کارهایی بود که در کارنامه کاری وی می درخشد. عابدی این شب ها با مجموعه «آرام می گیریم» به کارگردانی روح ا.. سهرابی در شبکه دو حاضر شده است. وی در گفت و گویی که با بانی فیلم داشت از تمایلش به نقش های جدی و دشواری کار کمدی تعریف کرد. علاوه بر این ها اجرای ادامه دار تئاتری که این شب ها در مجموعه تئاتر باران به روی صحنه می رود، از جمله موارد دیگری بود که وی از آن گفت.
|بعد از سریال «پادری» و وقفه کاری که در حوزه تلویزیون داشتید، شما در روزهای پایانی امسال با نقش متفاوتی از کارها قبلی خود در مجموعه «آرام می گیریم» حاضر شدید، نقش مادری حساس و غالبأ مخالف. کمی از این کاراکتر بگویید.
-در آرام می گیریم به جهت متفاوت بودن نقشم، آن را پذیرفتم و در واقع برایم جالب بود که در چنین نقشی بازی کنم. به طور کلی من دوست دارم که نقش ها متفاوت را بپذیرم و تجربه کنم. این زن هم در قصه در قالبی جدید به همراه همسر و فرزندش مسائلی را به تصویر می کشد که شاید در خیلی از خانواده ها وجود دارد.
|از تفاوتی که این سریال و نقش تان در آن نسبت به قبل دارد، بگویید.
-واقعیت این است که من در کل حرف خاصی درباره سریال های تلویزیونی و به ویژه چنین کار پر بازیگری مثل آرام می گیریم ندارم اما در مورد نقشم باید بگویم خوشحالم که این سوال را پرسیدید، چرا که کارنامه کاری من پر از نقش های جدی است و در حوزه تصویر دو کار کمدی داشتم که در آن هم کاراکترم جدی بود و موقعیت ها طنز در کار وجود داشت. در تئاتر هم که غالبأ نقش های جدی داشتم اما عده ای همه این ها را کنار می گذارند و من را تنها به عنوان بازیگر کمدی می شناسند، در صورتی که به دلایل مذکور واقعأ این طور نیست. در این مجموعه هم از لحاظ ساختار و چارچوبی که نقش فروغ دارد، به نظرم کاراکتر جدیدی بود.
|روح ا.. سهرابی که برای اولین بار ساخت سریال، در تلویزیون را تجربه می کند، کارگردانی این کار پر بازیگر را به عهده دارد، کار با او در این سمت چه طور است؟
-آقای سهرابی انسانی بسیار محترم، آرام، صبور و خوش فکری است که با دقت نظری که دارد، این سریال را جلو برده است. به نظر من او کارنامه درخشان و درخور شأنی دارد که نشان دهنده پیشروی مناسب و خوب او در مسیر کاری اش است. به عقیده من وی در ادامه این مسیر نیز با نگاه ویژه ای که دارد، به خوبی و با موفقیت راهش را ادامه خواهد داد. من هم امیدوارم که ایشان در این راه موفق شوند.
|شما از بازی در کارهای درام و جدی و تجربه ای که در کمدی دارید، گفتید. با توجه به این تجربه، بازی در کدام حوزه را دشوارتر می بینید.
-کار طنز واقعأ مشکل است، چرا که شکل گیری کمدی اصیلی که در آن نه تنها روی متن بلکه موقعیت های طنز نیز به شکل جذابی وجود داشته باشد، کار ساده ای نیست و نیاز به مهارت و توجه خاصی دارد.
|با وجود کارهای درامی که در کارنامه کاریتان خودنمایی می کنند، فکر می کنم شما به نقش های جدی تمایل بیشتری دارید، درست است؟
-بله، من در کل کارهای جدی را بیشتر دوست دارم، البته این موضوع چیزی نیست که بتوان به طور قطعی درباره اش اظهار نظر کرد، چرا که من همواره طالب نقشی هستم که به آن خوب پرداخته شده و در واقع با یک سناریو قوی همراه شده است. حال این ویژگی ها ممکن است در هر حوزه ای چه کمدی و چه درام وجود داشته باشد. در مورد طنز نیز همانطور که گفتم من نقش هایی که بیشتر موقعیت طنز دارند تا متن و شخصیت های کمدی را دوست دارم. در اصل کمدی هایی که به عنوان مثال در آن مضامین اجتماعی بسیار باورپذیر که در اوج جدیت قرار دارند و توسط موقعیت هایی طنز با آن ها همراه می شود از جمله این موارد است. به همین دلیل نمی توانم قطعی بگویم که حتما دوست دارم طنز کارکنم یا مدام در کارهای جدی حاضر شوم. به هر حال موقعیت های جدید همیشه برای من جالب و جذاب هستند.
|شما ید طولایی در حوزه تئاتر و بازی در این عرصه دارید، این روزها مشغول کاری هستید؟
-بله، مدتی است که در نمایش مافیا به نویسندگی و کارگردانی افروز فروزند حضور دارم. در این کار بازیگرانی چون حمیدرضا فلاحی، علی تاجمیر، میثاق زارع، غزاله نظر، اِروین گالستیان و تنی آواکیان نیز ایفای نقش می کنند. در خلاصه این داستان این طور قید شده است که هفت دوست در یک میهمانی خداحافظی جمع می شوند و با هم مافیا بازی می کنند و به تدریج لایه‌هایی از زندگیِ گذشته و حال آنها باز می شود. این نمایش تا ۲۷ اسفند در مجموعه تئاتر باران به روی صحنه می رود و پذیرای علاقه مندان به این هنر خواهد بود.
|علاوه بر بازیگری به فکر فعالیت در حرفه دیگری در دنیای وسیع تصویر نیستید؟ کاری مثل نویسندگی و یا کارگردانی؟
– در این حوزه همه فکر می کنند که هر کس که چندین کار بازی می کند و در واقع بازیگر است، باید کارگردان شود. اما من فعلأ همچنان بازیگر هستم و شاید در آینده سراغ فعالیتهای دیگری در این حوزه رفتم.
|برنامه و یا پیشنهاد کاری برای سال جدید دارید؟
-واقعیت این است که کسی جز خدا برنامه آینده آدم را نمی داند. تلاش من این است که در سال جدید نیز با برنامه ریزی سلامتیم را حفظ کنم، تا ببینیم در آینده چه می شود. در حوزه کاری هم اگر صحبت هایی مطرح شد، ترجیح می دهم فعلأ از آن ها چیزی نگویم تا به وقوع آن ها نزدیک تر شویم، چون خدا می داند در آینده چه می شود.
- 12
- 3
