هنوز هنگام عبور از آسمان خلیج فارس وحشت می کنم

به گزارش جام جم آنلاین، ۲۹ سال قبل مثل امروز بود که آمریکایی‌ها، هواپیمای ایرباس را در هوا زدند و همه ۲۹۰ مسافر و خلبان و خدمه بی‌گناه هواپیما به شهادت رسیدند و پیکر آنها در آب‌های خلیج‌فارس برای همیشه جاودانه شد. چند سال قبل سیروس الوند به همین مناسبت تله‌فیلم ستاره‌های سوخته را برای تلویزیون ساخت. فیلمی که به تبعات این اتفاق شوم می‌پرداخت.

دیروز با الوند تماس گرفتم که از انگیزه‌اش برای ساخت این فیلم بگوید، اما برایش مشکلی پیش آمده بود و نمی‌توانست جوابم را بدهد.

همسر الوند مهماندار هواپیما بود و همان‌روز قرار بوده با ایرباس پرواز کند، اما به دلیلی یکی از همکارانش جای او را می‌گیرد. شلیک به ایرباس و سقوط آن باعث می‌شود همسر الوند هیچ‌گاه این اتفاق را فراموش نکند.

سحر زکریا یکی از بازیگران فیلم ستاره‌های سوخته است. این بازیگر در این فیلم نقش خانم روان‌شناسی را بازی کرده که تلاش می‌کرد، تبعات این اتفاق را از ذهن دختر یکی از بازماندگان این حادثه پاک کند. با زکریا درباره تاثیر سقوط این ایرباس و اتفاقات این‌چنینی هم‌صحبت شدیم.

آن روزی که این اتفاق رخ داد واکنش شما چه بود و چه تاثیری در روحیه و ذهن شما به جا گذاشت؟

از آن اتفاقاتی است که هرگز فراموش نخواهم کرد، ۱۵ ساله بودم و جنگ و دفاع مقدس در جریان بود و تبعات آن همه ما را درگیر کرده بود که خبر آمد آمریکایی‌ها هواپیمای مسافربری را زده‌اند. شگفت‌زده شده بودیم، مگر می‌شود به قصد سفر سوار هواپیما شوی و هواپیما مورد اصابت موشک قرار گیرد.

پدر یکی از دوستانم مسافر این هواپیما بود و من در کنار او تجربه خیلی تلخی را از سرگذراندم و هنوز هم بعد از سال‌ها او نتوانسته با این موضوع کنار بیاید.از هواپیما و سفر هوایی متنفر است.خودم هم هر زمان با هواپیما از روی خلیج‌فارس عبور می‌کنم یاد آن سقوط می‌افتم و وحشت‌زده می‌شوم.

موضوع مهمی است اما در این‌باره فیلم و سریال ویژه‌ای ساخته نشده در صورتی‌که می‌شد خیلی زیاد روی آن کار کرد.

روزهای زیادی داریم که فقط در یک زمان بخصوص یاد اتفاق آن روز می‌افتیم و بعد فراموشش می‌کنیم. زمانی که هواپیمای ایرباس را زدند، فضای مجازی و... وجود نداشت، اما الان هم که این فضا در اختیار مردم است، باز هم نگاهمان به اتفاقات اجتماعی و فردی روزانه است.

مثلا اگر فرد معروفی به‌طور ناگهانی فوت می‌کند همه اینستاگرام می‌شود عکس و خاطره او، اما فقط برای یکی دو روز است و بعد فراموش می‌شود. شاید شرایط امروزی باعث شده تا اتفاقات برایمان روزمره شود. اتفاقی مثل ۱۲ تیر در کشور ما زیاد رخ داده که سینما به آن نپرداخته، چون دغدغه‌ای وجود ندارد و بیشتر سینمای ما را عشق و عاشقی و خیانت اشغال کرده و انگار مشکل دیگری در کشور ما وجود ندارد.

طاهره آشیانی