برای یک کارگردان خبری بدتر از این نیست که فیلمش تنها دو هفته رنگ گیشه را به خود ببیند و بعد پایین کشیده شود. این اتفاق به تازگی برای مهدی کرمپور افتاده است؛ کارگردانی که فیلمهای «چه کسی امیر را کشت» یا «جایی دیگر» را در کارنامه خود دارد و این روزها شاهد پایین آمدن «سوفی و دیوانه» فیلم آخرش از روی پرده برخی سینماهاست.
فیلمی که با مطرح کردن عاشقانهای به اصطلاح شاعرانه، ماجرای خودکشی «امیر» و گردش یک روزه در شهر تهران را پیش میکشد، اما به گفته منتقدانی چون هوشنگ گلمکانی، سوفی و دیوانه فیلمی است بد و ضعیف. فیلم در مدت زمان دو هفتهای اکران هم موفقیت چندانی نداشت و تقریبا ١٣٧میلیون تومان فروخت تا اینکه غلامرضا فرجی، سخنگوی شورای صنفی نمایش گفت که از ١٨مهرماه فیلم دیگری به جای آن نمایش داده خواهد شد. البته مهدی کرمپور که حالا از پایین کشیده شدن فیلمش عصبانی است به «شهروند» میگوید: «این روندی که در حذف فیلمهای متفاوت در سینماها پیش گرفته شده، از سوی سینماداران به دولت، صنف و منتقدان تحمیل شده است. البته فروش فیلم به نسبت خودش خوب بوده است، اما باید به آن فرصت داده میشد تا مخاطب خود را به دست بیاورد.»
آقای کرمپور! چرا سوفی و دیوانه اینقدر زود از روی پرده سینما پایین کشیده شد؟
در یک توافق نامیمون همه تصمیم گرفتهاند تا تمامی فیلمها شبیه به یکدیگر باشند و هیچ گونه دیگری از سینما را برنمیتابند. در این شرایط طبیعی است که کمدیها، همه شهر را گرفتهاند و مورد توجه مسئولان دولتی، صنفی و منتقدان هستند و فکر میکنم روندی که درحال وقوع است، سلیقه سینماداران است که به دولت، صنف و منتقدان تحمیل میشود.
فکر میکنم آمار فروش و گیشه هم در این زمینه نقش داشته باشد. نظر شما چیست؟ آیا فروش پایین فیلم باعث شده بعد از دو هفته چنین تصمیمی گرفته شود؟
فروش فیلم به نسبت خودش خوب بوده است. معتقدم این نوع فیلمها قرار نیست چند میلیاردی باشد. این فیلمها مستقل هستند و مخاطبان خود را در طول زمان به دست میآوردند. فروش این فیلم در هفته دوم دو برابر فروش هفته نخست آن بوده است. همین سهشنبهای که گذشت سوفی و دیوانه فقط در سینما کوروش، ٥ و نیممیلیون تومان فروخت و این یعنی به مرور زمان مخاطب خود را به دست میآورد. این فیلمها مثل فیلمهای کمدی نیست که انفجاری شروع کند و فروش آن هم انفجاری پایین بیاید. متاسفانه اجازه چنین اتفاقی به آن داده نمیشود و از پرده پایین میآید.
برای ما هم تعجبآور بود...
شما تعجب کردید، اما من عصبانی هستم. این اتفاق عجیبی است، یک زمانی قرار بود سینمای ملی ایران با تنوع روبهرو باشد، اما به جایی رسیدهایم که همه باید یکسان باشند. درحال حاضر فیلمها یا فیلمهای فارسی و اجتماعی هستند یا کمدی. متاسفانه این فیلمها موفق میشوند نظر منتقدان را هم به خود جلب کنند، اما به فیلمهای دیگر فرصت نفس کشیدن داده نمیشود.
چند روز قبل اینکه گفته بودید شهرداری از شما خواسته تا پایان فیلم «سوفی و دیوانه» را تغییر دهید، دقیقا کدام بخش از شهرداری این درخواست را از شما داشت؟
موسسه تصویر شهر همزمان از ٣ فیلم حمایت کرد، اما با اینکه سوفی و دیوانه با مضمون تهران بود، هیچ حمایتی از ما نکردند، گفتند باید داستان را تغییر دهید.
داستان جایگزینشان چه بود؟
گفتند باید پایان فیلم حذف شود تا کمک کنیم، اما ما نمیخواستیم، بنابراین به ما هیچ کمکی نکردند. یک نفر را بهعنوان مشاور ما در فیلمنامه از موسسه تصویر شهر انتخاب کردند تا تغییرات مورد نظر آنها را اعمال کنند، اما مشاور را نپذیرفتیم و به حذف پایان فیلم هم رضایت ندادیم. این اتفاق سال٩٥ افتاد، اگرچه مدیریت این مجموعه از زمان آقای قالیباف تا الان تغییر نکرده است. همان زمان البته آقای احمدی نظر مثبتی داشتند، اما کمیسیونی که تعیین شده بود، خواستار تغییر فیلمنامه شدند.در نهایت کمک که نکردند هیچ، لوکیشین به لوکیشین هم از ما اجاره گرفتند. اما من به خاطر حمایت فیلم نمیسازم، شهرم را دوست دارم و ترجیح میدهم درباره زیباییهای آن حرف بزنم.
- 10
- 1