وحید جلیلوند در ونیز از فیلمش می‌گوید

وحید جلیلوند، کارگردان فیلم بدون تاریخ، بدون امضا که در بخش افق‌ها در جشنواره فیلم ونیز حضور دارد، در گفت‌وگویی با نشریه روزانه هفتادوچهارمین جشنواره فیلم ونیز درباره تاثیرپذیری خود از حافظ در ساخت این فیلم صحبت کرد.

این کارگردان که حضور در این جشنواره را در نخستین فیلمش، چهارشنبه نوزدهم اردیبهشت نیز تجربه کرده بود، در پاسخ به این پرسش که دو‌سال پیش شما منبع الهام‌تان را شاهنامه ذکر کرده بودید و الان درباره این فیلم از چه چیزی الهام گرفته‌اید، گفت: بسیار خوشحالم که مرد بزرگ سینما، فرانسیس فورد کاپولا با دریافتی که از شاهنامه، این اثر درخشان و تاثیرگذار داشت، دریچه‌ای را روی همگان گشود و یادآوری کرد که آنچه در شاهنامه تصویر شده است صرفا تاریخ پادشاهان نیست بلکه درامی است که با انبوهی از موقعیت‌ها و شخصیت‌ها، روایت چالش‌ها و انتخاب‌های امروز بشری را به نمایش می‌گذارد، اما اگر بخواهم مجددا پاسخ پرسش شما را بدهم، بسیار دوست دارم که علاوه بر فردوسی و اثر بی‌نظیرش شاهنامه، از شمس‌الدین محمد، حافظ شیرازی نام ببرم که با اشعار عجیبش، رابطه پالایش درونی هنرمند و تأثیر هنرش بر مخاطب را آنچنان به من آموخت که فرآیند ساخت هر فیلم را برایم به مکاشفه‌ای دشوار و جنون‌آمیز بدل کرده است. اشعار حافظ کتاب بالینی من است و به ندرت شبی را بدون مضامین او خوابیده‌ام. این فیلم قطعا متأثر از جنون حافظ است.

جلیلوند درباره شخصیت‌های فیلمش نیز گفت: معتقد نیستم که کاراکترهای فیلم باید لزوما مابه‌ازای بیرونی داشته باشند، اما بر این باورم که هر محصول هنری بدون ارتباط با جامعه و لمس پدیده‌ای به نام انسان، معلول و ناکارآمد است. برای نوشتن این فیلمنامه هم به همراه علی زرنگار حدود ۶ ماه در موقعیت‌های مختلف مشغول تماشا و تحقیق بودیم، روزهای بسیاری در پزشکی قانونی و تالار تشریح با پزشکان و پرسکتورها حتی درباره اجساد گفت‌وگو کردیم. خوب به یاد دارم که نه‌تنها من بلکه حتی بعضی از عوامل فیلم در روزهای فیلمبرداری در خیابان گاهی مرد بی‌بضاعتی را می‌دیدند و با اشاره به من می‌گفتند: نگاه کن، موسی است!