نشست خبری فیلم‌های «زهرمار» «مسخره باز» و «روزهای نارنجی» در چهارمین روز سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر

نشست خبری «زهر مار»| رضویان: فیلم من گوشه‌هایی از چهره واقعی جامعه‌ است

 نشست خبری فیلم «زهرمار» با حضور جواد رضویان، کارگردان، جواد نوروزبیگی، تهیه‌کننده، سیامک انصاری و شبنم مقدمی، بازیگر و دیگر عوامل این فیلم در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

در این نشست، جواد رضویان صحبت کرد و گفت: من تازه به این عرصه وارد شدم. از همه‌تان می‌خواهم من را بی‌رحمانه نقد کنید و جانب انصاف را رعایت کنید.

پیمان عباسی نویسنده این فیلم در پاسخ به سوالی مبنی بر این که آیا این فیلم طنز است یا خیر، گفت: این فیلم، کمدی نیست و زهرمار و تلخ است. اگر لحظاتی از فیلم شیرین است دلیل ندارد که بگوییم طنز است. باید بگویم که این فیلم، قصه کاملا اجتماعی دارد و به معضل مواد مخدر به همین شکل که می‌بینید، می‌پردازد.

رضویان در پاسخ به سوالی مبنی بر ضد ارزش بودن این فیلم گفت: به نظرم، این فیلم ضد ارزش نیست. ما می‌خواستیم به یک سری ارزش‌ها و وجوه انسانی بپردازیم. اگر این ارزش‌ها درنیامده است، من مقصر هستم.

او در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر شباهت این فیلم با فیلم رسوایی به کارگردانی مسعود ده‌نمکی گفت: خیلی به این موضوع باور ندارم. اگر این‌گونه باشد، هر دختری با هر آقایی باشد، رسوایی است.

شبنم مقدمی در مورد بازی متفاوت خود در این فیلم و تکراری نبودن نقش‌هایش گفت: همیشه سعی می‌کنم تا نقش تکراری انتخاب نکنم که مجبور شوم، تکراری بازی کنم و چشم بیننده را آزار بدهم.

جواد نوروز بیگی در پاسخ به سوالی مبنی بر واکنش‌های احتمالی از سوی مداحان در روند اکران این فیلم گفت: وقتی به چنین موضوع حساسی می‌پرداختیم، حساسیت من و جواد به این سمت بود که با جماعتی سر و کار داریم که نزدیک شدن به آنان سخت است و به همین دلیل باید دقت زیادی داشته باشیم. برادرم مداح است و ایشان نیز این فیلم را دیدند. این فیلم یک نقد اجتماعی به افراد مختلف است. این که اگر یک مداح در چنین مسیری قرار بگیرد، چه کاری می‌کند؟ آیا به وظیفه انسانی خود که همراهی با آن انسان درمانده است عمل می‌کند یا او را به حال خود رها می‌کند؟

جواد رضویان در توضیح این سوال گفت: باید بگویم که اتفاقی شبیه به همین اتفاق برای یکی از اشخاصی که جایگاه اجتماعی بالایی داشتند، رخ داده است و از همین منظر، ۶۰-۷۰ درصد موضوع آن مابه‌ازای بیرونی دارد.

پیمان عباسی، نویسنده این فیلم، توضیحات بیش‌تری از این ماجرا ارائه داد و گفت: ماجرای این فیلم به زمانی برمی‌گردد که من در دوران دبیرستان بودم. دو نفر بودند که بسیار دوست بودند اما یکی از آنان مجله‌ای ضد اخلاقی به همراه داشت و طرف دیگر برای انجام امر به معروف و نهی از منکر او را لو داده بود و همین اتفاق باعث شده بود که او دیگر درس خواندن را کنار بگذارد در حقیقت، اتفاقی شبیه به این موضوع برای یکی از روحانیون محله ما رخ داده بود.

سیامک انصاری در مورد بازی خود در این فیلم و نقش متفاوتش گفت: همراه با جواد رضویان تمرینات زیادی بر روی لحن و حرکات داشتیم تا توانستیم به این نقش برسیم. این نقش با نقش‌های قبلی من متفاوت بود و به همین جهت، تجربه جدیدی کسب کردم.

جواد رضویان از دغدغه خود برای ساخت این فیلم صحبت کرد و گفت: می‌خواستیم که فیلمی با موضوع نقد اجتماعی بسازیم. قطعا فقری که منتج به خیلی از اتفاقات می‌شود، سوژه اصلی ما بود. آن فقر می‌تواند فقر مالی یا فرهنگی باشد. این فیلم دست و پا زد تا چنین چیزی را به مخاطب خود منتقل کند.

او هم‌چنین در مورد انتخاب بازیگران این فیلم گفت: از مرداد ماه سال پیش با سیامک انصاری راجع به این فیلم صحبت کرده بودم و اولین و آخرین انتخابم سیامک انصاری بود. البته گزینه‌های دیگری نیز وجود داشت اما با تغییر سرمایه‌‌گذار باز هم بر روی سیامک انصاری تاکید داشتم چرا که او یک بازیگر ری‌اکت است و بازیگر موقعیت آور نیست. بنابراین او برای فیلمی که باید در موقعیت قرار بگیرد، مناسب‌تر است. هم‌چنین در مورد انتخاب خانم شبنم مقدمی نیز باید بگویم که چون ایشان قد بلندتری نسبت به سیامک داشت، او را انتخاب کردم. مواجهه این دو نفر از این جهت لازم بود.

رضویان در پاسخ به سوالی مبنی بر هدف خود از ساخت این فیلم تاکید کرد: در این فیلم، می‌خواستیم که از چهره واقعی جامعه‌مان آگاهی بدهیم. تقریبا همه جاهایی که در فیلم دیدید، مستند بود و می‌توانم این مکان‌ها را نشان بدهم. فکر می‌کنم که توقعی بهتر از اطلاعات دادن راجع به جامعه‌مان وجود ندارد.

در پایان این نشست، جواد نوروز بیگی راجع به هزینه تولید این فیلم صحبت کرد و گفت: هزینه تولید این فیلم ۲ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان است که در دو مرحله خرج شد. هم در مرحله پیش تولید و هم در مرحله تولید.

نشست خبری «مسخره‌باز»| غنی‌زاده: چند پارگی فیلم‌نامه انتخاب خودم بود

نشست خبری فیلم سینمایی «مسخره‌باز» با حضور عوامل این فیلم در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. در این نشست، همایون غنی‌زاده، کارگردان این فیلم، علی مصفا، تهیه‌کننده، صابر ابر، بازیگر و بخشی از عوامل آن حضور داشتند.

در ابتدای این جلسه، علی مصفا ضمن اشاره به درگذشت همسر علی نصیریان، گفت: متاسفیم که آقای نصیریان نتوانستند در این جلسه همراه ما باشند. امروز به این فکر می‌کردیم که شاید لازم باشد که این جلسه را برگزار نکنیم و عذرخواهی کنیم اما وقتی فکر کردیم دیدیم که باید پای قرارمان بایستیم. ما پایبندی به عهد و وفا را از ایشان یاد گرفتیم و تنها دلیل حضور ما در این جلسه همین موضوع بود.  

همایون غنی‌زاده در پاسخ به سوالی مبنی بر عدم انسجام فیلم‌نامه این فیلم گفت: با چندپارگی فیلم‌نامه موافقم. این چندپارگی انتخاب من بوده است. تکرارهای زیادی در فیلم وجود دارد که بعضا کسالت‌آور و خسته‌کننده است اما این موضوع امری تعمدی بود. این چندپارگی برای من یک انتخاب بود. امیدوارم که آن را دوست داشته باشیم.

علی مصفا در مورد اکران این فیلم گفت: این موضوع از دست من خارج است و خود فیلم باید آن را انجام دهد. فیلم این قابلیت را دارد که اکران خوبی داشته باشد و در اظهارات مردم نیز این موضوع را دیدم. نگران اکران این فیلم نیستم.

غنی‌زاده در مورد لزوم ساخت این اثر گفت: ساخت این فیلم، دقیقا همان حسی را در من زنده کرد که ساخت «می‌سی‌سی نشسته می‌میرد» در من زنده کرد. در فیلم‌های بعدی من نیز چنین خواهد بود.

او در مورد شباهت «مسخره باز» با «می‌سی‌سی نشسته می‌میرد» گفت: تلاش کردم که این فیلم از آن فیلم بهتر باشد. شباهت‌ها مانند دامی است که ممکن است در آن بیفتم. من همان کارگردان هستم و این شباهت‌ها مانند دام است. البته تلاش می‌کنم که از آن بجهم اما نمی‌توانم چرا که در درون من است. اصلا قصد نداشتم که مخاطب یاد آن نمایش بیفتد و در خلوتم به این فکر می‌کردم که کسی آن را یادش نمی‌آید و خیلی‌ها ندیده‌اند. این موضوع ضعف من است اما امیدوارم که به ضعف فیلم تبدیل نشود. باید بگویم که اثرات آثارهای قبلی هنرمند، سرمایه‌های او است و شاید درست نباشد که از آن سرمایه‌ها استفاده نکنیم.

سهیل دانش اشراقی، طراح صحنه این فیلم گفت: این فیلم برای من تجربه عجیبی بود. ممنونم که همایون غنی‌زاده اجازه داد تا ذهنش را تصویر کنم و هر آن‌چه که می‌خواستم را انجام دهم.

در بخش دیگری از این نشست، علی مصفا در مورد بودجه این فیلم گفت: هزینه ساخت این فیلم ۴ میلیارد است.

همایون غنی‌زاده در پاسخ به سوالی مبنی بر این که چرا این فیلم، زمان و مکان دارد، گفت: چرا می‌گویید مکان ندارد؟ مگر روز و شب زمان نیست یا کنار دریا و آرایشگاه مکان نیست؟ حتما باید مکان فیلم در پاریس، تهران یا بالای برج ایفل باشد؟ این فیلم هم مکان دارد و هم زمان دارد. این فیلم همان زمان و مکانی را دارد که من به عنوان کارگردان آن را خواسته‌ام.

نشست خبری «روزهای نارنجی»| لاهوتی: فیلم ضد زن یا ضد مرد نساخته‌ام

نشست خبری فیلم «روزهای نارنجی» با حضور عوامل این فیلم در چهارمین روز از جشنواره فیلم فجر برگزار شد.

در این نشست، آرش لاهوتی در پاسخ به سوالی مبنی بر روابط زن و شوهر در این فیلم گفت: به نظرم این فیلم، فیلمی از جنس کلید اسرار نیست و فکر نمی‌کنم که شخصیت مجید یک سوپر قهرمان باشد. دقت کنید که مجید زمان کمی دارد که به آبان کمک کند. او برای این ماجرا، چند سال یا چند ماه زمان ندارد بلکه تقریبا ۱۰ روز فرصت دارد و باید در همین مدت تصمیم‌گیری کند.

فرشاد محمدی، مدیر فیلمبرداری این فیلم در مورد استفاده از دوربین روی دست در این فیلم گفت: استفاده از دوربین روی دست در این فیلم، عمدی بود و اتفاقی نبود اما در مورد دلیل این موضوع بهتر است که توضیح ندهم. البته به دنبال تکنیک دوربین روی دست نوین نیستم چرا که انجام چنین کاری در تاریخ سینما کار نوینی نیست. با مشورت‌هایی که داشتیم، احساس کردم که دوربین می‌تواند اضطراب و غلیان درونی شخصیت اصلی فیلم را بهتر انتقال دهد و به همین دلیل از دوربین روی دست استفاده کردم. در این‌جا دوربین کاراکتری بود که در جاهایی فضولی می‌کرد و به قضاوت می‌پرداخت.

علی مصفا در مورد پذیرفتن یک نقش جدید در کارنامه کاری خود گفت: فیلم‌نامه این فیلم، بسیار جذاب بود. وقتی با پیشنهاد آقای لاهوتی روبه‌رو شدم، بسیار درگیر بودم اما خانم هدیه تهرانی به شدت من را ترغیب کرد که در این فیلم حضور داشته باشم. شاید برای خیلی از بازیگران، بازی کردن چنین نقشی سخت باشد اما برای من بسیار جذاب بود. در حقیقت، پذیرفتن نقش یک آدم منفعل، برایم بسیار هیجان‌انگیز و تازه بود. علاوه بر این، باید بگویم که بسیاری از فیلم‌نامه‌ها از جمله فیلم‌نامه‌هایی هستند که قبلا راهشان را رفته و جایزه‌شان را گرفته‌اند. به نظرم آقای لاهوتی می‌خواست که راه جدیدی را طی کند. دقت کنید تصویری که این فیلم از زن ایرانی می‌دهد، تصویر جدیدی است. این زن. کسی نبود که همیشه تحت ظلم و ستم باشد و کتک بخورد. باید بگویم که اکنون زنان بسیاری در جامعه ما هستند که در خط مقدم طلب کردن حق خود فعالیت می‌کنند. نمایش این‌چنینی تصویر زن توسط ایشان، مساله بسیار مهمی است که برایم هیجان‌انگیز بود.

لاهوتی در پاسخ به سوالی مبنی بر ضد زن بودن این فیلم گفت: واقعا احساس نمی‌کنم که این فیلم ضد زن باشد. فیلم من راجع به یک انسان است و سوال پرسیدن در مورد ضد زن بودن یا ضد مرد بودن آن بی‌معنی است. به همین دلیل، گمان نمی‌کنم که چنین برداشتی به ذهن مخاطب متبادر شود.

علیرضا قاسم خان، تهیه‌کننده، در مورد سرمایه‌گذاری در این فیلم گفت: به هر حال تهیه‌کنندگی این فیلم با اثرهای دیگر در سینمای ایران متفاوت است. با توجه به شناختی که از فیلم‌ها و شخصیت آقای لاهوتی داشتم، می‌دانستم که او شخصیت کاریزماتیک سینما است و سینما و ادبیات را به خوبی می‌شناسد. من فکر نمی‌کنم که خواب آلود باشد. خاطرم هست که یک شخصی به من گفت که فیلم‌تان خواب‌آلود است. در پاسخ به او گفتم که شما فیلمی می‌سازید که هیچ جایی خارج از ایران نمی‌توان نشان داد اما ما فیلمی می‌سازیم که می‌توانیم با افتخار آن را در خارج از ایران نشان بدهیم.

کریستوف رضاعی در مورد موسیقی این فیلم گفت: در ابتدای ساخت موسیقی، بحثی وجود داشت که موسیقی فیلم کم باشد اما باید بگویم که برایم بسیار لذت بخش بود که در یک سوم پایانی موسیقی وارد فیلم شده و سختی‌های شخصیت اصلی را به تصویر می‌کشد. موسیقی نفسی به این پرسوناژ می‌دهد که آن را انسانی‌تر می‌کند.

لاهوتی در مورد واقعی بودن شخصیت‌های این فیلم گفت: ۸۰ درصد کاراکترهای این فیلم ما به ازای بیرونی دارند و ۶ کاراکتر دقیقا ما به ازای بیرونی دارند. در حقیقت، من زن و شوهری را در شمال می‌شناسم که روابط‌شان این چنینی است و من این روابط را از همین‌جا گرفتم و آن را دراماتیزه کردم.

علی مصفا در پاسخ به سوالی مبنی بر ضد مرد بودن این فیلم گفت: پرسیدن این سوال مانند این است که بگویید اگر در فیلم، به پرستاری توهین شد، به همه جامعه پرستاری توهین شده است. من نمی‌دانم که چرا هر مردی در فیلم را نماد کل مردان و هر زنی در فیلم را نماد تمام زنان می‌دانید؟

لاهوتی در تکمیل صحبت‌های مصفا گفت: صحبت‌هایی که در این جلسه مطرح می‌شود، برایم بسیار جالب است. این فیلم در کشورهای خارجی اکران شد و هیچ‌کس نیامد که بگوید فیلم شما ضد مرد است اما در این‌جا بسیاری از افراد چنین نظری دارند.