نادو لاپید از شب گذشته ۱۷ فوریه ۲۰۱۹، اسمش در تمام خبرگزاری های جهان به ویژه بخش های سینمایی سرزبانها افتاده، سازنده فیلم «مترادف ها»ست که ناگهان مشهور شده واز امروز یکشنبه این فیلم به کشور های زیادی فروخته شد و به احتمال فراوان کشورهای دیگری نیز «مترادف ها» را خواهند خرید.
نادو لاپید در هشتم اوریل ۱۹۷۵ در تل آویو به دنیا آمد، درجوانی به تحصیل تاریخ وفلسفه پرداخت وسپس به پاریس رفت و تحصیلات خود را دردانشگاه سوربن ادامه داد. وی همزمان به عنوان روزنامه نگار ورزشی فعالیت کرد و سپس به سینما علاقمند شد. چندفیلم کوتاه ساخت و آنگاه درکنکور سینه فونداسیون جشنواره پذیرفته شده و در«رزیدانس» آن که درپاریس است پذیرفته شد. او درهمان جا اولین سناریو بلند خود به نام «پلیس» را نوشت.
نادو لاپید درسال ۲۰۱۵ به عنوان داور درجشنواره لوکارنو انتخاب شده بود. وی از سال ۲۰۰۴ شروع به ساختن فیلم های کوتاه کرده بود. نخستین فیلم بلندش «پلیس» را درسال ۲۰۱۱ ساخت که درجشنواره لوکارنو جایزه ویژه داوران را دریافت کرد و دومین فیلم بلندش را درسال ۲۰۱۴ به نام «معلمه» ساخت که مورد توجه قرار گرفت.
«مترادف ها» فیلم سوم اوست که یکشبه برایش شهرتی جهانی به ارمغان آورد.
«مترادف ها» ماه آینده بر پرده سینما های فرانسه خواهد آمد.
تمام داستان فیلم در پاریس اتفاق می افتد وبه زبان فرانسه است. «مترادف ها» یک فیلم معترض نسبت به حکومت اسراییل تلقی می شود و به سرگذشت مرد جوانی می پردازد که گریزان از کشورخود به پاریس می رسد وتما م تلاشش براین است که در این جامعه جای خوبی به دست آورد دراین جا با یک زوج جوان آشنا می شود که بعدها منجر به ازدواج وی می گردد… شخصیت اصلی که قبلا در ارتش اسراییل مجبور به خدمت بوده واصلا دل خوشی از دوران سربازیش نداشته به شکل طنز ومسخرگی به آن دوران نیز اشاره ای می کند؛ اوحالا که به پاریس آمده، اصلا علاقه ای صحبت کردن به زبان عبری ندارد. روحیه آنارشیستی و نامتعارفی که دراو هست به خوبی با فرمی که فیلمساز برای میزانسن و سناریونویسی انتخاب کرده همخوانی دارد.
جسارت و متفاوت بودن این فیلم از سایر فیلمهای معمولی و قراردادی به نمایش درآمده، «مترادف ها» را کاملا با دیگر فیلمهای جشنواره امسال برلین متمایز کرده بود. حس وحال شوریدگی وهیجان قهرمان فیلم، حالتی ملتهب به ساختار فیلم بخشیده و باعث شد بسیاری از منتقدین به این فیلم علاقه مند شوند گرچه تعدادی از تماشاگران هنگام تماشای فیلم چندان با آن ارتباط برقرار نکردند و از آن رو برگرداندند!
اتفاق جالبی که دربرلین رخ داد این بود که جایزه منتقدین بین اللملی (فیپرسی) شب قبل از جوایز نیز به همین فیلم داده شد و در شب اختتامیه، هیات داوران به ریاست ژولیت بینوش با منتقدین بین الملل هم عقیده وهم سلیقه شدند وخرس طلا که بالاترین جایزه برلین است به این کارگردان شوریده حال دادند. از حالا به بعد باید روی این کارگردان غیرمتعارف حساب کرد.
محمد حقیقت- منتقد – پاریس
- 10
- 4