۶ بازیگر مشهور هالیوود که از نقش خود بیزار بودند

روزیاتو | کار بازیگری هر قدر هم که رویایی به نظر برسد، در نهایت باز هم یک شغل محسوب می ود و بازیگران همه ی نقش هایی که ایفا می کنند را دوست ندارند.

گاهی نقشی را صرفاً به خاطر دستمزدش قبول می کنند و گاهی ایفای نقشی را قبول می کنند که در واقعیت تحمل چنین شخصیتی را ندارند و این سختی را متحمل می شوند به این امید که بتوانند نقش آفرینی سرگرم کننده یا باورپذیری در قاب تصویر داشته باشند.

و گرچه بازیگران اغلب هنگام صحبت درباره ی کارهای خود نسبتاً حساب شده عمل می کنند، اما برخی از آن ها هم هستند که آنقدری صداقت دارند که به تنفر خود از نقشی که ایفا کرده اند، اذعان کنند.

کاترین هایگل – آلیسون اسکات در «باردار» (Knocked Up)

کاترین هایگل گرچه از پیش از آن هم به واسطه ی بازی در سریال پرطرفدار «آناتومی گری» (Grey’s Anatomy) شناخته شده بود، اما در سال ۲۰۰۷ با بازی در نقش مقابل ست روگن در فیلم کمدی بسیار موفق «باردار» به موفقیت حرفه ای بزرگی دست یافت.

هایگل در این فیلم نقش خبرنگار معتاد به کاری به نام آلیسون اسکات را برعهده داشت که ناخواسته از مردی به نام بن استون (با بازی ست روگن) باردار می شود که نه استعدادی دارد و نه جذابیت ظاهری. و علیرغم کشمکش هایی آن ها در نهایت تصمیم می گیرند فرزندشان را باهم بزرگ کنند و تبدیل به زوجی شاد می شوند.

اما اندکی پس از انتشار این فیلم، هایگل در مصاحبه ای گفت که گرچه از کار با دیگر بازیگران و کارگردان فیلم لذت برده بود اما به نظر او این فیلم «اندکی جنسیت زده است و زن ها را سلیطه، عاری از حس شوخ طبعی و عصبی و در مقابل، مردان را دوست داشتنی، باحال و پر شر و شور به تصویر کشیده است.»

او همچنین درباره ی شخصیت آلیسون اسکات گفت: «چرا نقش من چشم دیدن خوشی دیگران را ندارد؟ چرا زن ها را این شکلی نشان می دهید؟»

شان کانری – جیمز باند

شان کانری اولین بازیگری بود که نقش جیمز باند را برعهده گرفته و به نظر بسیاری از طرفداران این فرانشایز او هنوز بهترین بازیگری است که این نقش را به تصویر کشیده است. با این حال، او خود علاقه ی چندانی به مأمور ۰۰۷ نداشت.

کانری در مصاحبه ای درباره ی این ابرجاسوس افسانه ای گفت: «همیشه از آن جیمز باند لعتنی متنفر بودم. دلم می خواست او را بکشم.»

اینطور که گفته می شود کانری از تکرار این نقش در فیلم های بعدی «جیمز باند» خسته شده بود و از اینکه با وجود آثار زیادی که در کارنامه اش وجود داشت، عمدتاً با این نقشش شناخته می شد، بیزار بود.

وودی هارلسون – هارلن دیگروت در «خارج از کوره» (Out Of The Furnace)

درام جنایی «خارج از کوره» که محصول سال ۲۰۱۳ است، ستاره های زیادی را در خود جای داده بود. با این حال، شاید به یادماندنی ترین نقش آفرینی این فیلم متعلق به وودی هارلسون بوده باشد که نقش هارلن دیگروت را برعهده داشت که سرکرده ی یک باند قاچاق مواد مخدر و فردی ضد اجتماع بود.

با وجود علاقه ی هارلسون به بازی در نقش افراد روان پریش، این نقش حتی برای او هم خوشایند نبود.

به گفته ی اسکات کوپر، کارگردان فیلم، بعد از اتمام ضبط سکانس های هارلسون، او به سراغ آقای کارگردان رفت و بعد از در آغوش کشیدن کوپر به او گفت: «تا حالا هیچوقت در زندگی ام اینقدر دلم نخواسته بود از شر شخصیتی خلاص شوم.»

شاید این بی رحمی شخصیت دیگروت بود که ایفای این نقش را برای هارلسون دشوار ساخته بود.

مارلون براندو – استنلی کووالسکی در «اتوبوسی به نام هوس» (A Streetcar Named Desire)

نقش استنلی کووالسکی در فیلم «اتوبوسی به نام هوس» که در سال ۱۹۵۱ آن را ایفا کرد، جایگاه بسیار تعیین کننده ای در مسیر حرفه ای مارلون براندو داشت، نقشی که اولین نامزدی اسکار بهترین بازیگر مرد را برایش به ارمغان آورد.

با وجود آنکه باقی کارنامه ی حرفه ای براندو بر روی این نقش بنا شد، او هنگام صحبت درباره ی استنلی به عنوان یک انسان از ابراز انزجار خود نسبت به این شخصیت ابایی نداشت.

او در کتاب خاطرات خود به نام Songs My Mother Taught Me که در سال ۱۹۹۴ منتشر شد، استنلی کووالسکی را فردی حیوان صفت و بی عاطفه توصیف و تأکید کرد که هیچ شباهتی به این شخصیت ندارد.

رابرت پتینسون – ادوارد کالن در «گرگ و میش» (Twilight)

هیچ تردیدی نیست که رابرت پتینسون در یک دهه ی اخیر توانسته با ایفای نقش در فیلم های متعددی که با تحسین منتقدان رو به رو شدند و نشان دادن توانایی های بازیگری اش، خود را از زیر سایه ی مجموعه فیلم محبوب «گرگ و میش» بیرون کشد.

اما حتی در سال ۲۰۰۸، اندکی بعد از اتمام ساخت اولین قسمت از فرانشایز «گرگ و میش»، پتینسون با صراحت از تنفر خود از ادوارد کالن، آن خون آشام درخشانی که در این مجموعه فیلم نقش آن را ایفا می کرد، گفت. او در مصاحبه ای درست پیش از انتشار قسمت اول «گرگ و میش» درباره ی این شخصیت گفت: «هر چه بیشتر فیلمنامه را می خواندم بیشتر از این پسر بدم می آمد. برای همین او را اینطوری بازی کردم، یک دیوانه ی افسرده که از خودش متنفر است. به علاوه او یک باکره ی ۱۰۸ ساله است و بنابراین واضح است که از این لحاظ هم مشکلاتی دارد.»

او همچنین در مصاحبه ی دیگری در همان زمان گفت: «اگر ادوارد یک شخصیت خیالی نبود، حتماً یکی از آن مردهایی بود که قاتل سریالی هستند.»

جیمی دورنان – کریستین گری در «پنجاه طیف خاکستری» (Fifty Shades Of Grey)

جیمی دورنان برای نقش کریستین گری در فرانشایز درام – اروتیک «پنجاه طیف خاکستری» انتخاب شد که بازیگران زیادی به دنبال به دست آوردنش بودند. و او علاوه بر اینکه هرگز تلاش نکرد دلسردی اش از کیفیت فیلم ها را پنهان کند، صحبت های صریحی هم درباره ی نقش خود داشت.

دورنان در سال ۲۰۱۷ در مصاحبه ای گفت: «کریستین از آن آدم هایی که نیست که با آن ها کنار بیایم. همه ی دوستان من زندگی را راحت می گیرند و خوش خنده هستند. نمی توانم خودم را با کریستین در یک اتاق تصور کنم. فکر نمی کنم در بحث انتخاب دوست، مدل من باشد.»

او همچنین در مصاحبه ی دیگری گفته است که فکر نمی کند نقش دیگری بازی کند که به اندازه ی کریستین گری تا این حد از شخصیت خودش دور باشد.