پیمان سلطانی آهنگساز و رهبر ارکستر کشورمان در گفتگو با مهر، ضمن تشریح تازه ترین فعالیت های خود در عرصه موسیقی بیان کرد: مدتی است کار پژوهش، ضبط و تولید پروژه ای به نام «خنیاگران نامی» را آغاز کردم که تاکنون طراحی، ساخت و مراحل مربوط به آماده سازی پنج مجموعه از این پروژه انجام گرفته و تا آنجا که برنامه ریزی شده، قرار است هفت مجموعه در قالب هفت آلبوم از این پروژه در دسترس علاقه مندان موسیقی ایرانی قرار بگیرد.
وی ادامه داد: در این پروژه که تصور می کنم دارای ویژگی های متفاوتی در عرصه موسیقی ایرانی است به آثار مربوط به عارف قزوینی، علی اکبر شیدا، کلنل علینقی وزیری، ابوالحسن صبا و درویش خان پرداخته می شود. این در حالی است که ما در نظر داریم مجموعه دیگری در حوزه خنیاگران گمنام موسیقی ایرانی تولید کنیم که بین هشت تا دوازده خنیاگر گمنام را در بر می گیرد. آثار این مجموعه نیز در قالب یک مجموعه واحد قرار می گیرد که می تواند برای پژوهشگران و دوستداران موسیقی ایرانی مورد توجه قرار گیرد.
سلطانی درباره ویژگی های این مجموعه آثار موسیقایی گفت: تمامی این بسته های موسیقایی ویژه، ملودی ها و آثار خنیاگران بزرگ موسیقی کشورمان را بهانه قرار داده تا بتواند از درون آنها جریان جدیدی را در ملودی پردازی با استفاده از ارکستر سمفونیک و سازهای ملی خلق کند. در واقع این کارها فقط بازسازی و تنظیم جدید آثار نیست بلکه فضایی در ترکیب از تبدیل، اقتباس، تنظیم و بازنمایی است که ملودی بهانه ای برای خلق یک کار جدید با یک ارکستر بین المللی است.
این آهنگساز در پایان صحبت هایش یادآور شد: هم اکنون کار ساخت مجموعه های مربوط به عارف قزوینی، کلنل وزیری و ابوالحسن صبا تقریبا رو به پایان است و بخش های از آن نیز ضبط شده است و بنا داریم از مهر ماه سال آینده مرحله عرضه کار به بازار موسیقی را آغاز کنیم. این در حالی است که بعد از تولید تک به تک مجموعه ها، پروژه در قالب یک بسته کامل به صورت آلبوم نیز در فرآیند بازار و فروش محصولات موسیقایی عرضه می شود.
پیمان سلطانی از جمله هنرمندان فعال حوزه موسیقی ایرانی است که فعالیت خود را از سال ۵۶ آغاز کرد. او در سال ۶۶ با عزیمت به تهران از محضر استادانی چون فرامرز پایور، مجید کیانی، هوشنگ ظریف در زمینه نوازندگی سنتور، تار و سه‌تار بهره مند شد. وی در عرصه آهنگسازی، رهبری ارکستر، هارمونی، کنترپوان، ارکستراسیون و فرم نیز نزد محمدتقی مسعودیه، فرهاد فخرالدینی، امانوئل ملیک اصلانیان، توماس کریستین داوید، یوری داویتیان موسیقی را فرا گرفت. وی از سال ۶۷ به تدریس در حوزه های نوازندگی، مبانی آهنگسازی، آشنایی با مکتب ها، جنبش ها و جریان های موسیقی قرن بیستم، شناخت موسیقی، تاریخ موسیقی، تلفیق شعر و موسیقی، روش های نوین آواز خوانی، فلسفه موسیقی معاصر پرداخت و از سال ۶۸ با اجرای کنسرت، خلق آثار موسیقی، سخنرانی، اجرای پرفورمنس، برگزاری مستر کلاس و ورک شاپ و همچنین تالیف مقاله، نقد و پژوهش موسیقی در داخل و خارج از کشور فعالیت‌های خود را گسترش داد.
این آهنگساز از سال ۶۸ تا سال ۷۸ سرپرستی گروه های «شبان‌رود» و «شنیدستان» را به عهده داشت و در سال ۷۲ بود که انجمن موسیقی «آغاز» را تشکیل و برای پنج سال مدیریت آن را به عهده گرفت. سلطانی در سال ۷۱ برای تدریس به مرکز آموزشی «سوره» (برای تدریس در حوزه نوازندگی، تئوری موسیقی و سلفژ) دعوت شد و ۲ سال فعالیت خود را در آنجا ادامه داد. وی سال ۷۱ در اولین دوره از فعالیت ارکستر «مضرابی» به رهبری و سرپرستی حسین دهلوی به عنوان نوازنده همکاری کرد و از آن زمان تاکنون در عرصه های مختلف آهنگسازی، رهبری ارکستر و نوازندگی حضور جدی داشته است.
مدیریت اولین صداخانه موسیقی ایران در فرهنگسرای سرو، عضویت در فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران، مدیریت و بنیان‌گذاری «انجمن آهنگسازان معاصر ایران»، عضو «کمیته بین‌المللی ایکوم» و مدیر «کارگروه موسیقی ایکوم (ICOM) و (CIMCIM) در ایران»، مدیریت موزه موسیقی «آواها و نواها» شیراز، عضو انجمن منتقدان و پژوهشگران موزه هنرهای معاصر ایران، تدریس موسیقی در دانشگاه هنر، مدیر هنری و رهبر ارکستر سمفونیک ملل با همکاری سازمان میراث فرهنگی کشور و کمیسیون ملی یونسکو، گردآوری مجموعه آثار کلنل علینقی وزیری در موزه موسیقی، سردبیر فصلنامه موسیقی «سُرنا» و چند نشریه تخصصی دیگر در حوزه موسیقی، تولید آلبوم های «راپسودی بختیاری»، «ایران جوان» (سرودها و تصنیف های ملی-میهنی)، «عاشق می شویم»، «گفت و شنید» (نظامی خوانی)، «وَشتَن» (سعدی خوانی)،
«خیام خوانی»، «ای انسان» و «میهنم سلام»، انتشار اولین کتاب نقد موسیقی با عنوان «خنیاگری»، حضور در مجموعه «صدای شاعران» با همکاری شاعران مطرح معاصر، مولف کتاب های «آموزش تار و سه‌تار (در دست انتشار)»، «روش‌های نوین ارکستراسیون (در دست انتشار)»، «آشنایی با موسیقی مینی مالیسم (در دست انتشار) گزیده گفتگوها»، تولید آثاری شنیداری چون راپسودی‌ها، کوارتت‌ها، مجموعه موسیقی سمفونیک روی شعر شاعران کلاسیک ایران، عاشقانه‌ها، آثار ملی- میهنی و وطنی‌ها، آرش کمانگیر، منظومه بابک، ایرانه خانم، خسروانی‌ها، گفت و شنید، وَشتَن، آزادی، ایران جوان(وطنم)، خیامی دیگر، سوئیت سمفونیک‌ها، نسیان، ای انسان، مجموعه آثار برای آنسامبل سازهای ملی ایران، مجموعه‌ی موسیقی برای کودکان، رقص شرقی، یادگار لیلی، زنانه پارسی از جمله فعالیت هایی است که پیمان سلطانی تاکنون در عرصه موسیقی داشته است.
همکاری با بیش از صد خواننده ایرانی، طراحی، چاپ و نشر تمبرهای یاد بود هنرمندان ایرانی با همکاری اداره پست ایران، جمع آوری و پژوهش موسیقی قالیباف خانه های ایران، آموزش موسیقی به کودکان در نیمه اول دهه هفتاد، راه اندازی اولین موزه موسیقی آنلاین، ساخت و اجرای ماسک گچی از چهره موسیقیدانان پیشکسوت، ساخت راپسودی بر اساس موسیقی تمام اقوام ایرانی برای کوارتت و ارکستر زهی و ساخت آثار سمفونیک بر اساس لالایی های ایرانی نیز بخش دیگری از فعالیت های این هنرمند را تشکیل می دهد.
- 18
- 6
