علی قمصری: تا ۳۰ سالگی مجبور بودم همیشه خود را اثبات کنم

علی قمصری، چنان که خودش می‌گوید، بسیار خجالتی بوده و با همین خصلت بوده که پای در مسیر موسیقی گذاشته: «من خجالتی و مردم گریز بودم و خانواده‌ام دوست داشتند برون‌گرا‌تر شوم.» او از ۱۶سالگی وارد یک ارکستر ۴۰-۵۰ نفره شد و در ۲۰سالگی نخستین آلبوم خود با خوانندگی همایون شجریان به‌نام «نقش خیال» را منتشر کرد.

قمصری در گفت‌و‌گوی مفصلی با «موسیقی ما» گفته است: «خیلی زودتر از «نقش خیال» می‌توانستم یک آلبوم منتشر کنم اما این کار را نکردم اما به این آلبوم اعتقاد داشتم و همه زندگی و سرمایه‌ام را درآن گذاشته بودم و اگر موفق نمی‌شد، باخت بزرگی برای من بود؛ آلبومی کاملاً سنتی با مؤلفه‌های موسیقی ایرانی.» 

او که از نوازنده‌های بنام ساز تار به شمار می‌آید، براین نظر است که«در کشور ما همیشه نگاه ویژه‌ای به ساز تار بوده و تاریخ پر فراز و نشیبی داشته است والبته دیدگاه‌های متفاوت و اختلاف سلیقه‌های بسیاری در تار نوازی است اما با بضاعت خودم سعی کردم مکاتب را به‌صورت عمقی یاد بگیرم. البته هدفم تنها تأثیر‌پذیری نبود بلکه در نهایت یادگیری و آموزش امضای خودم را پیدا کنم و محتوای موسیقی کسی را بازنمایی نکنم.» او که در محضر استاد حسین علیزاده آموزش دیده و تأثیر گرفته است، می‌گوید:«جوان بودن من گاهی برایم دردسرساز شده، چرا که علاقه فطری به نوآوری دارم و تنها به زیبایی اکتفا نمی‌کنم؛ زیبایی کار مؤلفه لازم است اما کافی نیست و اعتقاد دارم هنرمند باید جریان ساز باشد.

من تا ۳۰ سالگی مجبور بودم همیشه خود را اثبات کنم این را جامعه از من می‌خواست و البته هنردوستان دراین باره برخورد درستی با من داشتند، حتی بهتر از برخی موزیسین‌ها. من در زندگی هنری‌ام اگر کار خوبی انجام می‌دادم موزیسین‌ها ساکت می‌شدند اما وقتی حاشیه‌ای در زندگی‌ام به وجود می‌آمد، یا اشتباهی می‌کردم همه صدایشان بلند می‌شد تازه آن زمان متوجه می‌شدم، چقدر مخاطب موزیسین دارم.»