نی انبان یکی از قدیمی ترین سازهایی است که در کشورهای زیادی آن را به عنوان ساز اصیل می‌شناسند ولی شکل ظاهری آن مقداری با هم تفاوت دارد. در زمان‌های قدیم مردمی که از جایی به جای دیگر می‌رفتند، این ساز را نیز با خود جابه‌جا می‌کردند و با تغییر دادن شکل ظاهری آن، آن ساز را در منطقه جدید مورد استفاده قرار می‌دادند و پس از مدتی جزو سازهای سنتی آن منطقه درمی‌آمد.
نی‌انبان به دلیل فراگیری‌اش در گستره ملی و در سطح کشور و جزایر خلیج‌فارس با تلاش محسن شریفیان و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ۲۲ مهر ۱۳۹۴ با عنوان «مهارت ساختن و نواختن نی‌انبان در گستره ملی» با شماره ۷۸۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. دیروز ۱۹ اسفندماه برابر با ۱۰ مارس هم روز جهانی نی‌انبان بود و محسن شریفیان در گفت‌و‌گو با ایلنا از دغدغه‌های خود درباره این ساز سخن گفت و ضمن توضیح درباره چگونگی برگزاری این مناسبت در ایران از برخی مسائل و مشکلات گلایه کرد. سرپرست گروه موسیقی «لیان» و نوازنده نی‌انبان درباره روز جهانی نی‌انبان گفت: خیلی از کشورها دهم مارس را روز جهانی نی‌انبان اعلام کرده‌اند که البته انتخاب این روز در چنین فصل و ماهی مبنای خاصی ندارد و آنچه مدنظر بوده صرفاً اختصاص روزی جهانی به نام این ساز بوده است.
شریفیان با اشاره به این‌که ساز نی‌انبان در کشورهای دیگر نمونه‌های بسیار دارد و از طرفداران بسیاری برخوردار است، افزود: جامعه جهانی نی‌انبان در انگلستان تاریخ این روز را انتخاب کرده و اهالی موسیقی در این کشور تلاش دارند این مناسبت را با کیفیت و پررنگ برگزار کنند. شریفیان درباره چگونگی برگزاری مراسم روز جهانی نی‌انبان در ایران گفت: ما هم در ایران برای همراهی نوازندگان و پاس داشتن این روز از چهار سال پیش تصمیم گرفتیم که این مناسبت را برگزار کنیم. تصمیم من و بعضى از دوستانم این است که جشن روز جهانی نی‌انبان در ایران را هر پنج سال یک‌بار برگزار کنیم.
- 16
- 6
