سوپراستارهای ماندگار در جهان فانتزی

اگر تام و جری را قدیمی‌ترین، ماندگارترین و احتمالا جذاب‌ترین سوپراستارهای جهان معرفی کنیم، اصلا بیراه نگفته‌ایم. از خلق کارتون «تام و جری» ۷۷ سال می‌گذرد، هنوز تولید آن ادامه دارد و بسیاری از شبکه‌های تلویزیونی سراسر جهان از جمله شبکه نهال هنوز هم این سریال کارتونی را به نمایش می‌گذارند. به عبارتی می‌توان گفت تقریبا تمام جمعیتی که کودکی آنها با این ۷۷ سال مقارن بوده، این کارتون را هم در کودکی و هم احتمالا در بزرگسالی تماشا کرده‌اند.

از طراحی کاراکترها، فضاسازی، موسیقی باشکوه و ریتم دقیق این کارتون که بگذریم، حجم فانتزی و کشش ماجراهای «تام و جری» چیزی نیست که بتوان از کنارش ساده عبور کرد. در این کارتون، بخصوص در اپیزودهای کلاسیک آن، واقعیت به‌قدری بازیچه شوخ‌طبعی طراحان قرار گرفته که مسحورکننده است و قدرت بی‌پایان تخیل را به رخ می‌کشد.

«تام و جری» به جبر قوانین فیزیک پوزخند می‌زند و هرجا لازم باشد، این قوانین را به‌کار می‌گیرد و هر وقت بخواهد، آنها را نقض می‌کند. در کشمکش‌های تام و جری و در قالب سبک slapstick یا کمدی بزن و بکوب، وقوع هر اتفاقی محتمل است؛ قانون جاذبه هر وقت لازم باشد، عمل می‌کند و هر وقت به‌کار نیاید نقض می‌شود، هرکدام از شخصیت‌ها دقیقا یک نما بعد از انفجار، سوختن، پرتاب شدن یا هر اتفاق دیگری می‌توانند به زندگی عادی برگردند، تناسب بین ابعاد و اندازه‌ها فقط وقتی معنا دارد که به خیال‌پردازی کمک کند، سرعت و شتاب هرگز به نتیجه‌ای منجر نمی‌شود که در دنیای واقعی می‌بینیم و تام و جری در موقعیت‌های مختلف ویژگی‌های هر سه نوع ماده یعنی جامد، مایع و گاز را بروز می‌دهند!

در یک کلمه باید گفت، قواعد و قوانین دنیای واقعی فقط وقتی به کار تام و جری می‌آید که تخیل را یک گام به پیش براند. اتمسفر این کارتون و اساس و بنای فضاسازی آن کاملا برگرفته از دنیای واقعی است و اتفاقات در بستری رخ می‌دهد که برای مخاطب در هر جای کره زمین ملموس و قابل درک است و نکته این که تخیل بی‌حد و مرز آن در چارچوب همین اتمسفر محدود و ملموس طراحی شده است.

فانتزی منحصربه‌فرد تام و جری، مزیت دیگری نیز برای این کارتون داشته و آن، هضم میزان خشونتی است که در این انیمیشن دیده می‌شود. با وجود آن‌که طی هشت دهه کارتون «تام و جری» توسط کارگردان‌های متفاوتی، حتی در استودیوها‌ی مختلف ساخته شده و این دو کاراکتر تفاوت‌های ماهوی و حتی بصری داشته‌اند، اما در بیشتر اپیزودها دعوا و درگیری و کشمکش بین آنها وجود داشته و فصل آشتی و دوستی بین این دو بسیار کوتاه بوده است. این میزان درگیری و خشونت که گاهی حتی تا مرز سادیسم پیش رفته، صرفا به مدد خلاقیت و دستاویز مهمی چون تخیل است که نه به خونریزی منجر می‌شود و نه به ویرانی.

تمام شادی و لبخندی که تام و جری در این سال‌ها بر لب کودکان و بزرگسالان جهان نشانده‌اند، محصول تخیل و بی‌کرانگی جهان تخیل است و بس.