مدیر سابق شبکه مستند: مزدک از پاک‌ترین سلبریتی‌های تلویزیون بود

به گزارش موج، در حالیکه این روزها مهاجرت مزدک میرزایی، مجری و گزارشگر برنامه های فوتبالی تلویزیون به یکی از جنجالی ترین اخبار رسانه ها و فضای مجازی بدل شده، هنوز هیچ خبر رسمی مبنی بر تایید یا رد این خبر منتشر نشده است.

از سویی دیگر، گزارشگری تنها رزومه مزدک میرزایی نبوده و او ضمن ساخت مستندهایی در زمینه حوزه تخصصی خود یعنی ورزش، به استناد اخبار و سایت رسمی شبکه مستند سیما، مصوبه ای مبنی بر تولید یک مجموعه مستند در مقام تهیه کننده و با موضوع تاریخچه دو باشگاه استقلال و پرسپولیس وجود دارد. تولید این مستند با عنوان تاریخ نگاری سرخابی و در ۲۶ قسمت ۲۸ دقیقه ای تصویب شده بود که براساس شنیده ها تولید آن هم آغاز شده بود.

بر همین اساس سعی کردیم تا با سید سلیم غفوری مدیر فعلی شبکه مستند در این خصوص گفتگویی داشته باشیم و اخبار و بویژه سرنوشت مجموعه مذکور را از وی جویا شویم؛ اما به ما پاسخ داده شد که تنها مرجع مجاز برای پاسخگویی در این زمینه روابط عمومی سیما است که از آنجا هم شنیدیم هنوز امکان اعلام خبر و پاسخ رسمی وجود ندارد و از روند تولید مستند تاریخ نگاری سرخابی و تصاویر ضبط شده آن هم خبری ندارند. لذا به سراغ مدیر جوانی رفتیم که نه تنها مجری بی حاشیه روزگار نه چندان دور تلویزیون از او فراری نشده بود بلکه دلیلی بر فعالیت و جذب او به سمت تولیدات مستند در حوزه ورزش هم شده بود و به نظر روابط خوبی هم با یکدیگر داشتند.

مزدک میرزایی از پاک ترین سلبریتی های تلویزیون بود

امیرتاجیک، مدیر سابق شبکه مستند، در مورد فعالیت مزدک میرزایی در این شبکه گفت: پیش از هر چیزی من باید بر این نکته صحه بگذارم که آقای میرزایی یکی از سالم ترین مجریان تلویزیون بود که هم اخلاق مدار بود و هم معتقد. بنابراین باید به ویژگی های شخصیتی و پیشینه افراد، پیش از زیر سوال بردن اشتباهی که داشتند، توجه داشت.

وی افزود: من از قبل از حضورم در شبکه مستند هم به ایشان علاقه داشتم و بعد از آن هم حتی برای رونمایی از برخی مستند های ورزشی او را برای اجرای برنامه دعوت می کردم که بدون هیچ چشم داشتی می پذیرفت و این کار را به عهده می گرفت. به عنوان مثال در سال ۱۳۹۴ مجموعه ای به نام «راه ناتمام» اثر علی محمد قاسمی رونمایی شد که به ورزشکاران ملی پوشی پرداخته بود که مدالهای جهانی هم کسب کرده بودند اما برای گذران زندگی به دست فروشی اقدام می کردند. همانطور که گفتم به دعوت من اجرای مراسم رونمایی از این اثر را آقای میرزایی به عهده داشت.

تاجیک ادامه داد: آقای میرزایی علاوه بر اجرا و گزارش رویدادهای ورزشی، خیلی علاقمند به حوزه تولید بود و در سال ۹۵، آخرین جلسه رسمی مشترکی که با ایشان داشتیم به چند هفته پیش از ترک شبکه مستند بر میگردد که باز هم یک مراسم رونمایی از فیلم هایی بود که برای ماه مبارک رمضان تولید کرده بودیم. ایشان هم دعوت داشت و در مورد پروژه ای به نام تاریخچه شهرآورد که ساخته بودند، سخن گفت و اتفاقا خیلی هم خبرساز شد چرا که اعلام کرد خیلی از ورزشکاران برای حضور و مصاحبه در این فیلم درخواست پول کرده بودند.

مجریان ورزشی مستندسازان خوبی هستند

امیر تاجیک در مورد کیفیت کار در مستند تاریخچه شهرآورد گفت: مهمترین بخش در مستند سازی تحقیق و پژوهش است که برخی مجریان ورزشی دانش خوبی در این حوزه دارند. پس از آن، نوبت به روایت، انتخاب آرشیو و منابع آنها و چیدمان این قطعات در کنار هم می رسد که برای این کار هم کارگردانان خوبی را با خود همراه می کنند. اتفاقا فیلم های این مجموعه در فضای مجازی و در دسترس همه وجود دارد و قابل بررسی است.

وی در پاسخ به این سوال که آیا در جریان تصویب پروژه تاریخ نگاری سرخابی توسط مزدک میرزایی برای شبکه مستند هم هست و آیا می داند که چه بر سر تصاویر آرشیوی و ضبط شده ای که در اختیار این مجری سابق و تهیه کننده قرار دارد خواهد آمد، تاکید کرد: من رابطه خوبی با ایشان داشتم و هنوز هم او را فرد سالمی می دانم؛ اما طرح این مجموعه بعد از رفتنم از شبکه به تصویب رسیده که خیلی در جریان جزییات آن نیستم.

شبکه های خارجی دیگر نیازی به آرشیو صدا و سیما ندارند

وی گفت: در مورد مبحث آرشیو و با توجه به اتفاقاتی که در سالهای گذشته رخ داده و متاسفانه خروج بی ضابطه آرشیو از صدا و سیما در دوره ای خاص، باید بگویم نیازی نیست که شبکه های خارجی بخواهند از طریق افرادی چون آقای میرزایی به آرشیو دسترسی پیدا کنند.

پادرمیانی فرد دلسوزی می تواند مزدک میرزایی را برگرداند

تاجیک در ادامه اظهار داشت: مزدک میرزایی فردی اخلاقی است و آن شبکه ها هم نیازی به کسب آرشیو ندارند و اصولا به نظر من، نگاه کردن به مزدک از این زاویه، دید خیلی سطح پائینی است؛ چرا که او یک شخصیت سالم بود و حتی من معتقدم همین حالا هم اگر فرد دلسوزی با وی صحبت کند، می تواند او را قانع به تغییر رویه نماید.

از دست دادن نیروی انسانی و آرشیو بزرگترین اشتباه رسانه است

مدیر سابق شبکه مستند سیما افزود: معتقدم که رسانه ها در هر جای دنیا دو سرمایه اصلی دارند که شامل نیروی انسانی و آرشیو می شود. هر مدیری به هر دلیلی، عمدی و یا سهوی، این دو را از دست بدهد، بزرگترین اشتباهی است که ممکن است در رسانه مرتکب شود.

وی تصریح کرد: نمی گویم مزدک میرزایی مجری شماره یک تلویزیون بود، بلکه ایشان هم یکی از همکاران سالم مجموعه بود اما برایش چند اتفاق افتاد؛ اول اینکه اجراهایی که در شبکه سه داشت از ایشان دریغ شد و به جایش مجریان جوانی اجرای برنامه ها را به عهده گرفتند. نکته دوم مشکلی بود که در شبکه مستند برایش بوجود آمد و تا جایی که من پیگیر بودم، به رغم بارها مراجعه به شبکه نتوانست این تولید را به سرانجام مناسب برساند.

پیشکسوتان را به بهانه جوانگرایی طرد نکنیم!

تاجیک افزود: به هرحال آقای میرزایی به جز شبکه سه، ورزش و مستند با جای دیگری همکاری جدی نداشت. ما نباید پیشکسوتان را به بهانه جوان گرایی کنار بگذاریم. نباید فراموش کنیم که دنیای رسانه رو به جلو است و همه ما در جبهه انقلاب اسلامی، کارزار سختی را پیش روی داریم. سرمایه گذاری که نه خودش مشخص است و نه منبع پولش، اقدام به راه اندازی یک شبکه فارسی زبان در لندن می کند، در این شبکه به تروریست ها بلندگو می دهد و به فکر هزینه کردهای آنچنانی برای جذب نیروست. طبیعی است که نتواند نیروی کافی متخصص را در آنجا بیابد و تلاش کند که نیروهایی هم از ایران جذب کند.

وی ادامه داد: اتفاقی که کمتر کسی به آن دقت می کند این است که اگر امثال مزدک میرزایی به این توانمندی و محبوبیت رسیدند، نتیجه سالها تلاش خودشان و هزینه ای است که سازمان متبوع برای وی و دیگر کارمندان داشته است. در مقابل، یک رسانه دیگر بدون اینکه ریالی هزینه کند، با خدعه و وعده و وعید، او را به همکاری با خود جلب کرده است. این همان نکته ای است که ما باید مراقبش باشیم؛ یعنی نیروهایی که برایشان هزینه شده تا به نام و جایگاهی رسیده اند واقعا سرمایه های یک رسانه هستند.

تاجیک تصریح کرد: بحث من بحث چند مجری و یا خاصه آقای میرزایی نیست بلکه منظور من افرادی مانند ایشان است که این فرصت می تواند برایشان پیش بیاید. شبکه ای که میلیونها پوند برای راه اندازی هزینه می کند، جذب چند چهره با دستمزدی بالا برایش کار سختی نیست؛ چرا که دیگر نیاز ندارد تا نیروهای جدید را آموزش دهد و یا در این زمینه هزینه کند و این افراد از نظر دانش کاری و سطح حرفه ای به جایی رسیده اند که به راحتی کار را ادامه می دهند.