عبدالرضا امیراحمدی مجری شبکه یک هفته پیش بسیار جنجال ساز شده بود و حواشی حضور او روی آنتن زنده تلویزیون همچنان ادامه دارد. او به محض این که به تماس پاسخ می دهد، بدون مقدمه می گوید:« روز دوشنبه جلسه ای در سازمان برگزار شد تا درباره ادامه همکاری ام با تلویزیون تصمیم گیری شود اما ظاهرا همچنان همه چیز در هاله ای از ابهام قرار دارد. چند متغیر وجود دارد که به مدیران صداوسیما، شبکه یک و شبکه جام جم ارتباط دارد. اگر همه این متغیرها خوب عمل کنند، به تلویزیون برمی گردم.
البته حس شخصی خودم این است که برمی گردم؛ من کارمند رسمی سازمان هستم، حدود ۲۲ سال سابقه کاری دارم و جمله ای که گفتم، اصلا چیزی نبود که این قدر حاشیه داشته باشد. ساعت شش و نیم صبح مگر چند نفر بیدارند که بخواهند مچ من را بگیرند؟ فکر می کردم ظرفیت مان بیشتر از این است و همه به این کری خوانی ها می خندیم.
ما قبلا حرف های خیلی مهم تری زده بودیم و سیاست و آدم ها را نقد کرده بودیم اما تا حالا صدای کسی در نیامده بود. با این همه واکنش، خودم هم شوکه شدم».
کنایه ام، خلق الساعه بود
مجری تلویزیون به دلخوری هواداران اشاره می کند و می گوید:« همه چیز سر برنامه اتفاق افتاد. برنامه ای که اجرا شد نمایشنامه یا تئاتر نبود که همه با هم هماهنگ کرده باشیم که چه چیزی بگوییم. چند جمله ای که گفتم خلق الساعه اتفاق افتاد. متأسفانه در ویدئویی که در فضای مجازی بازنشر شد، همه ماجرا وجود ندارد. من قبل از آن، از پیراهن قرمز همکار مجری ام تعریف کردم و او هم گفت که قرمز رنگ شادی و نشاط است و آدم، اول صبح باید رنگ هیجانی بپوشد. ما درباره موضوعات خیلی زیادی صحبت کردیم و رسیدیم به همان یکی دو جمله من. متاسفانه در باره چیزی که گفتم مقداری شیطنت شد و جمله ام اصلا چیزی نبود که این قدر واکنش داشته باشد. یک کری ساده بود اما باعث تکدر پرسپولیسی ها شد. اعتراض پرسپولیسی ها را وارد می دانم البته در این حاشیه ها ، نقشه هایی از جانب سه نفر از همکاران خودم وجود داشت که آرام آرام مشخص می شود که چرا آن ها آتش بیار معرکه بودند. از این سه نفر، یکی مجری است و دو نفر دیگر در بخش های دیگری از سازمان کار می کنند. البته قصد آن ها تخریب خود من یا برنامه نبود. آن ها قبلا در جایی سوتی داده بودند و با پخش کردن ویدئوی حرف های من می خواستند فضا را به سمتی دیگر ببرند. ما هم که زود حواس مان پرت و سرمان گرم می شود. همین جوری سرمان را به دعوای استقلال و پرسپولیس گرم کردند و سکه شد ۱۱ میلیون تومان!»
خبر برکناری ام با شیطنت یک نفر منتشر شد
عبدالرضا امیراحمدی به خبر برکناری اش اشاره می کند و می گوید:« همان شب که حجم حملات خیلی زیاد بود، ساعت نه و نیم در شبکه جام جم برنامه داشتم و خودم با تهیه کننده برنامه تماس گرفتم و گفتم حجم واکنش ها زیاد شده است. پیشنهاد دادم که اگر ممکن است چند روزی نیایم تا اوضاع بهتر شود. البته اگر در مقابل هرچیزی بخواهیم عقب بنشینیم برای سازمان عریض و طویل ما خوب نیست. من نه تهمتی زدم و دروغی گفتم. چند روز قبل از من، یکی از مجری های شبکه افق هم همین حرف من را گفت و هیچ اتفاقی نیفتاد. خودم خواستم که مقداری استراحت کنم و به زندگی ام برسم. تهیه کننده هم قبول کرد اما یکی از دوستان شیطنت می کند و با تهیه کننده تماس می گیرد. تهیه کننده هم از روی دوستی و رفاقت از درخواست مرخصی من خبر می دهد. دوست مان با شیطنت همان جمله تهیه کننده را به تیتر خبری تبدیل می کند که من برکنار شده ام! به فاصله ۱۵ دقیقه از تماس من و تهیه کننده این خبر در سایت ها و فضای مجازی پخش شد و همان موقع خودم در سایت ها دیدم که نوشته اند مجری صبح بخیر ایران برکنار شد. البته در این مدت همه همکاران رسانه ای از من حمایت کردند. ما یک صنف هستیم و ممکن است فردا برای یک نفر دیگر همین مشکل پیش بیاید. به قول احسان علیخانی آستانه تحمل مان پایین آمده است و این جوری دیگر نمی شود شوخی کرد و هر حرفی را زد. البته نمی گویم که همدیگر را مسخره کنیم ولی این شوخی ها و کنایه ها فقط برای سرگرمی مردم است».
کری خوانی روی آنتن به ۲ شرط درست است
از مجری با سابقه می پرسم رسانه ملی جای کری خوانی است؟ او می گوید:« کری خوانی روی آنتن اگر دو تا پیش شرط را داشته باشد، کار درستی است. اول این که منصفانه باشد و دوم این که به تهمت و توهین و هجو و لوده بازی ختم نشود. من از این به بعد پناه می برم به خدا. نمی توانم بگویم که دیگر شوخی نمی کنم اما تا جایی که بتوانم رسماً اعلام می کنم که هر موقع اسم رنگ ها و طرفداری بیاید، دست من بالاست. من تسلیم هستم و فقط عاشق تیم ملی هستم! البته من بعد از اعتراض پرسپولیسی ها عذرخواهی کردم. نمی دانم چرا تازگی ها همه این قدر حساس و ظریف شدند وگرنه به گمان خودم حرفم چیزی نبود که بخواهد دوباره حاشیه ساز بشود. به قول حافظ که می فرماید:« من چه گویم که تو را نازکی طبع لطیف/ تا به حدیست که آهسته دعا نتوان کرد» قصه ما هم همین طور است. هرچه می گوییم به عده ای بر می خورد و معترض ما می شوند. من اصلاً آبی نیستم. عکس های اینستاگرامم را ببینید، من با یحیی گل محمدی عکس دارم، با بچه های تیم های دیگر هم عکس دارم. ما باید فارغ از رنگ ها باشیم چون رسانه نماینده یک طیف خاص نیست. صداوسیما ملی است ولی من سعی کردم مثل عادل فردوسی پور عمل کنم. او اگر خطا و اشتباهی را می دید درباره اش صحبت می کرد. من غرض شخصی با کسی ندارم. فقط چیزی را مطرح کردم که در جامعه فراگیر شده است».
دنبال جمع کردن مخاطب نیستم
امیراحمدی در بخش پایانی صحبت هایش می گوید:« اگرحتی تصمیم مدیران این باشد که دیگر در برنامه ای نباشم، آن قدر جای افسوس و حسرت ندارد. شغل های فراوانی دارم. ما الان در پیش تولید سریال« فی المدت المعلوم» مشغول به کار هستیم. من تدریس شبکه های اجتماعی دارم و ایده های خلاق تولید می کنم. علاوه بر این ها، مدیر روابط عمومی و رسانه یک شرکت خیلی بزرگ هستم. شما می دانید که در صداوسیما مسائل مالی خیلی مهم نیست. همچنان که همه تهیه کننده ها همیشه از سازمان طلبکارند. بعضی ها می گویند این حاشیه سازی ام برای بیشتر دیده شدن است ولی هیچ وقت به آن فکر نکردم. حداقل در ایران تا حدودی شناخته شده هستم و معروف شدن بیشتر از این به دردم نمی خورد وگرنه خیلی راحت است که برای خودم فالوئر جمع کنم. صفحه اینستاگرامی دارم ولی درگیر آن نیستم. من بارها گفتم که عاشق مردمم و هنوز هم عاشق آن ها هستم. با این حواشی میدان را خالی نمی کنم. حتی اگر بگویند کار من در تلویزیون تمام شده است من اهداف خودم را دارم. ناامید نمی شوم»
- 19
- 3
