قیمت نجومی روغن زیتون ربطی به تحریم ندارد/ سوء استفاده دلالان از نوسانات ارزی

مهدی عباسی در گفت‌وگو با ایلنا، درباره تولید زیتون و مشکلات این حوزه در سال گذشته اظهار داشت: با توجه به افزایش نرخ ارز، سیاست تولید زیتون در سال گذشته با سال‌های قبل از آن متفاوت بود. به دلیل شتابزدگی در افزایش نرخ ارز برخی صنایع تبدیلی برای کنسرو کردن زیتون اقدام نکردند و ترجیح دادند در بخش ارز سرمایه گذاری کنند برخی نیز با سوء استفاده از نوسانات ارزی سعی کردند قیمت را پایین نگه دارند.

وی افزود: در سال ۹۶ قیمت خام زیتون حدود ۷ هزار تومان بود اما در سال ۹۷ با وجود تورم بسیار بالا با نرخ ۵ هزار تومان به فروش می‌رفت و این به نوعی شکست تولیدکنندگان بود، اما با توافقاتی که بین صنایع تبدیلی روغن کشی و استحصال روغن صورت گرفت دلگرمی برای تولیدکنندگان زیتون بوجود آمد به این ترتیب که قرار شد به صورت تضمینی خریداری شود که باعث شد نسبت به سال‌های قبل ۲۰ درصد افزایش تولید روغن زیتون داشته باشیم یعنی بازار کنسرو که ضعیف شده بود تا حدی تقویت شد.

رئیس شورای ملی زیتون ایران تغییر جایگاه زیتون از گروه دو به یک را از جمله مشکلات این بخش برشمرد و تصریح کرد: همین موضوع باعث سردگمی ۲۰ روزه شد که با ورود شورای زیتون و همکاری مجلس و وزارت جهاد به گروه دو بازگشت و روند دوباره عادی شد.

وی خاطرنشان کرد: سال‌های قبل روغن زیتون فله از کارخانجات با قیمت ۲۶ هزار تومان خریداری می‌شد، سال گذشته نیز نهایتا با ۳۰ درصد افزایش با نرخ ۳۵ تا ۳۷ هزار تومان خریده می‌شد اما متاسفانه به دلیل عدم پیگیری تعزیرات حکومتی قیمت هر لیتر در بازار به ۲۵۰ هزار تومان هم رسید که این مسائل ربطی به تحریم ندارد.

عباسی ادامه داد: در صنایع بسته بندی برخی اقلام افزایش قیمت داشته‌اند اما افزایش قیمت حتی اگر ۲۰۰ درصد هم باشد نمی‌تواند تا این حد تاثیر گذار باشد، مهم مواد اولیه است که با قیمت پایین خریداری شده است. برخی با این سیاست می‌خواهند سازمان و غذا را تحریک کنند و بگویند قیمت روغن زیتون بالا رفته و این محصول از سفره مردم حذف می‌شود در حالی که تورم ۱۵۰ درصدی را شاهد هستیم، در برخی اقلام کشاورزی افزایش ۳۰۰ درصدی هم داشته‌ایم ولی ما ۲۵ تا ۳۰ درصد افزایش قیمت داشتیم.

وی با بیان اینکه طعم و کیفیت زیتون ایران از دیگر کشورها بالاتر است، درباره واردات زیتون نیز گفت: ما واردات زیتون نداریم چون قیمت تمام شده تولید داخل نسبت به کشورهای دیگر پایین‌تر است بنابراین واردات مقرون به صرفه نیست. در برخی موارد قاچاق می‌شد که اغلب هم غیر بهداشتی بوده چون نظارتی روی آن صورت نمی‌گیرد.