اقتصاددانان عقیده دارند که اگر چیزی ناپایدار باشد، در نهایت متوقف خواهد شد. اما ونزوئلا نشان می‌دهد که چیزهای ناپایدار و غیرقابل تحمل می‌تواند برای مدت بسیار طولانی، طول بکشد. اقتصاد ونزوئلا از سال ۲۰۱۴ تاکنون نصف شده است. ابرتورم از سال ۲۰۱۷ در این کشور شروع شد.
به این ترتیب که طی ۱۲ ماه، قیمت‌ها به اندازه یک میلیون و ۲۹۹ هزار و ۷۴۴ درصد رشد کردند. فروپاشی اقتصاد ونزوئلا به‌خاطر قیمت‌های پایین نفت نیست و اثر تحریم‌های امریکا هم روی آن کم بوده است. چرا که سایر تولیدکنندگان نفت توانسته‌اند که با قیمت‌های پایین کنار بیایند و تحریم‌ها هم تنها روی برخی از مقامات این نظام بوده است.
صندوق بین‌المللی پول: نرخ تورم این کشور در ابتدای سال ۲۰۱۹ به یک میلیون درصد هم خواهد رسید. در ماه آگوست، رئیس جمهوری این کشور ارزی جدید را با کاهش ۵ صفر از بولیوار، پول ملی این کشور معرفی کرد، حداقل دستمزد و مالیات بر ارزش افزوده را افزایش داد و یارانه سوخت را هم کاهش داد. اما این سیاست‌ها در جنگ با ابرتورمی که در ۵ سال اخیر بلای جان این کشور شده شکست خوردند.
بانک جهانی: تقریباً ۳ میلیون نفر طی سال‌های اخیر ونزوئلا را به خاطر بحران عمیق اقتصادی ترک کرده‌اند، اما بیشتر آنها به‌طور رسمی پناهنده شناخته نمی‌شوند. بر اساس اعلام سازمان بین‌المللی مهاجرت، بیش از یک میلیون ونزوئلایی در کلمبیا سکونت دارند.
واشنگتن پست: ونزوئلا نفت بیشتری نسبت به عربستان وفقرای بیشتری نسبت به کلمبیا دارد.
یکی از ثروتمندترین کشورهای امریکای لاتین، حالا به کمبود همه چیز دچار شده است؛ از دستمال توالت گرفته تا آنتی بیوتیک و غذا. این اتفاق زمانی برای ونزوئلا افتاد که هوگوچاوز، رئیس جمهوری سابق این کشور تصمیم گرفت که از یک انفجار نفتی برای اجرای برنامه‌های سوسیالیستی استفاده کند؛ نه تنها برای فقرای ونزوئلا بلکه برای کل امریکای لاتین.
- 10
- 2
