به گزارش ایسنا، "دانشگاه استکهلم"( Stochholm University)، دانشگاهی دولتی در شهر استکهلم سوئد است.
این دانشگاه در سال ۱۸۷۸ به عنوان یک "کالج" فعالیت خود را آغاز کرد. بنابراین میتوان گفت دانشگاه استکهلم چهارمین دانشگاه قدیمی کشور سوئد است. گفتنی است این دانشگاه از سال ۱۹۶۰ به عنوان یک دانشگاه رسمی انتخاب شد.
این دانشگاه به طور کلی دارای دو بخش "علوم طبیعی و انسانی" و "علوم اجتماعی" است.
این دانشگاه با پذیرش بیس از ۳۴ هزار دانشجو در چهار دانشکده "حقوق"، "علوم انسانی"،"ریاضی" و "علوم طبیعی" یکی از بزرگترین دانشگاههای حوزه اسکاندیناوی است.
دانشگاه استکهلم در "رتبهبندی دانشگاههای جهان"(ARWU) در بین ۱۰۰ دانشگاه برتر دنیا است. همچنین در رتبهبندی "QS" نیز رتبه ۸۴ را در میان دانشگاههای جهان دارا است.
کلاسهای دانشگاه استکهلم از تجهیزات کاملی برخوردار است. سالنهای سخنرانی و سالن اجتماعات این دانشگاه موسوم به "مگنا" مجهز به دستگاههای مدرن ترجمه همزمان است، از این رو سالنی است که سخنرانیهای برندگان جوایز نوبل در آن برگزار میگردد.
دانشگاه استکهلم بیش از ۷۰ دانشکده را در خود جای داده است که در بسیاری از آنها دورههای آموزشی به زبان انگلیسی برگزار میشود و دانشجویان بینالمللی بسیاری در آنها به تحصیل مشغولند.
با این وجود، بیشتر دورههای آموزشی با این ویژگی شامل کارشناسی ارشد و دکترا میشوند و بیشتر دورههای لیسانس در دانشکدههای مختلف دانشگاه استکهلم به زبان سوئدی در جریان هستند.
دانشگاه استکهلم یک دانشگاه دولتی است که تصمیمات اتخاذ شده در دانشگاه کاملا دولتی است.
آموزش و پژوهش در این دانشگاه در حوزههای "علوم طبیعی" و "علوم انسانی" صورت میگیرد که در این زمینه ۴ دانشکده با ۷۰ بخش، موسسه و مرکز در حوزههای "علوم انسانی"، "حقوق"، "علوم طبیعی" و "علوم اجتماعی" وجود دارد.
"مرکز تحقیقات دریایی دانشگاه استکهلم"(SMF)، آزمایشگاه "آزکو" را در این دانشگاه فراهم آورده است که به بررسی و تحقیق در مورد "اکوسیستم ها"، "محیط زیست" و تاثیرات انسان بر آنها میپردازد.
مرکز تحقیقات جانورشناسی "Tovetorp" نیز که متعلق به گروه زیست شناسی دانشگاه استکهلم است، فعالیتهای پژوهشی و آموزشی در زمینه اکولوژی و اخلاق انجام میدهد و هر ساله ۶۰۰ دانشجو در این مرکز به تحقیقات علمی می پردازند.
در مرکز تحقیقاتی "Tarfala" نیز که متعلق به گروه جغرافیا است، تحقیقات هواشناسی و اقلیمی انجام میشود.
این دانشگاه محققان بزرگی را تربییت کرده است که از میان آنها میتوان به "سوانت آرنیوس" اشاره کرد.
"سوانت آرنیوس" برندۀجایزۀ "نوبل شیمی" در سال ۱۹۰۳ شد. آرنیوس معتقد بود که اسیدها و بازها هنگام حل شدن در آب، به طور جزئی یا کامل تفکیک میشوند و ذرههای بارداری به نام یونها را پدید میآورند. این ایده آرنیوس، در زمان خود یک ایدۀ انقلابی بود. به طوری که اغلب شیمیدانها بر این باور بودند که مولکولها نمیتوانند به یونهای مثبت و منفی شکسته شوند.
همچنین "هانس کارل آگوست سیمون فون اوبر شلپین" بیوشیمیست آلمانی متولد سوئد است که در سال ۱۹۲۹ برای تحقیقات در عرصه تخمیر قند و آنزیمهای تخمیرکننده موفق به دریافت جایزه "نوبل شیمی" شد. او استاد شیمی عمومی و آلی در دانشگاه استکهلم و مدیر موسسه خود در زمینه تحقیقات شیمی آلی بود.
- 16
- 1