اینکه یک نفر ساعت دو نصف شب برای شما یک فایل صوتی ارسال کند که در آن چند بچه در حال خواندن آهنگ هستند و در آن آهنگ به بقیه توصیه میکنند که به یک نفر در انتخابات ریاست جمهوری رای دهند، وجدانا خشونت علیه بشریت نیست؟
بابا من خوابم! چرا باید ساعت دو نصف شب اینطوری از خواب بیدار بشم؟ خدا لعنت کند باعث و بانی راهانداختن این شبکههای ارتباطی و مجازی را که خواب و خوراکمان را خراب کردهاند.عصبانی نیستم، خیر! عصبانی هستم (میترسم عصبانی نباشم بهم مجوز اکران ندن!) ساعت دو نصف شب را تصور کنید؛ یک چشمتان باز است، یک چشمتان بسته.
یک فایل صوتی را در تلفن همراهتان اجرا میکنید که دو تا بچه که معلوم نیست چرا در این مقطع حساس سال (دم امتحانات!) باید درس و مشق خود را رها کرده و برای شهردار محترم تهران آهنگ تبلیغاتی اجرا کنند، برایتان بخوانند: «رای مامان و بابا.... دوست خوب بچهها ...» مگر دوست خوب بچهها عمو پورنگ و عمو قناد نبودند؟
باور کنید بنده نمیدانم چه بلایی بر سر این نسل جدید آمده که اینقدر سر بزرگ شده و راجع به همه چیز اظهارنظر میکنند. ما بچه بودیم، عمویم یک بادکنک را باد میکرد و به ما میگفت آنقدر باید این بادکنک را بالا بفرستیم که به خورشید بخورد و بترکد.
باور کنید سر از این چیزها درنمیآوردیم یا حداقل نمیگذاشتند سر از این چیزها دربیاوریم.اصلا بچه را چه به رای؟ ما همسن این عزیزان بودیم، تا میخواستیم یک عرضه اندام کوچک کنیم، پدرمان میگفت: «ببینم! مگه تو درس و مشق نداری؟» حالا نسل جدید آهنگ انتخاباتی اجرا کرده و در شبکههای مجازی منتشر میکند، پس فردا کاندیدای مستقل معرفی نکنند، شانس آوردهایم.
فریور خراباتی
- 19
- 1