(تصاویر) کشف گورستانی پر از «جواهرات» که قرار بود بهشت مردگان باشد

آزمایش‌های اولیه نشان داد قدمت مقبره‌های تازه کشف شده در محدودۀ شهر باستانی تارکینیا به قرن دوم تا چهارم پس از میلاد باز می‌گردد. 

به گزارش فرادید، این گورستان بدون شک مختص افراد ثروتمند و اشراف رومی بوده است. اسکلت‌ها با جواهرات طلایی و کفش‌های چرمی فانتزی پوشیده شده بودند و به نظر می‌رسد مقبره‌های آن‌ها شبیه به معماری خانه‌های زمینی آن‌ها (در مقیاس کوچکتر) طراحی شده است. 

تعدادی از جواهرات کشف شده در گورها

امانوئل جیانینی، باستان‌شناس ارشد این حفاری گفته است: «ما چندین اسکلت پیدا کردیم که هنوز جوراب‌ها و کفش‌های گران‌قیمت خود را پوشیده بودند. تمام این ثروت‌ها و این واقعیت که در استخوان‌ها هیچ نشانی از استرس یا کار فیزیکی نبود، ما را به این باور می‌رساند که آن‌ها کشاورزان محلی نبودند، بلکه اعضای خانواده‌های رومی بودند که از شهرها می‌آمدند.» 

آثار باستانی کشف‌شده در گورستان رومی حاوی جواهرات ارزشمندی بود

اگرچه این منطقه به چنین یافته‌هایی معروف است، اما این کشف که در زمینی به مساحت ۵۲ جریب نزدیک شهر باستانی تارکینیا در شمال رم انجام شد، مقامات را شگفت‌زده کرد. آن‌ها انتظار نداشتند که با توجه به فقدان هرگونه مرجع تاریخی، گورستانی که برای اشراف در نظر گرفته شده، آنجا یافت شود. 

مجموعه کالاهای مجلل مدفون با این افراد بسیار چشمگیر هستند: حلقه‌های نقره‌ای با حروف کهربایی حکاکی‌شده، طلسم‌هایی حاوی سنگ‌های قیمتی، قطعات سفالی زیاد، سکه‌های رومی با ارزش‌های مختلف، اشیاء شیشه‌ای براق و حتی برخی لباس‌ها که هنوز سالم بودند. 

باستان‌شناسان بر این باورند که با توجه به تنوع اشیای تدفین یافت‌شده نزدیک بقایا و طرح‌ها و آسترهای مجلل داخل مقبره‌ها، افراد مدفون می‌خواستند فضاهای بهشتی مشابه خانه‌های زمینی خود را بازسازی کنند. بسیاری از مقبره‌ها قبلاً دارای روکش‌های پارچه‌ای پر نقش و نگار بودند یا دور تا دور آن‌ها با کاشی‌ها یا قطعات سفالی که شبیه خانه‌های کوچک به نظر می‌رسید پوشانده شده بودند. 

بقایای اسکلتی بسیار نزدیک به سطح زمین پیدا شدند و در عمق تقریباً ۵۰ سانتی‌متری مدفون شده بودند. بیشتر گورهای کشف‌شده مشترک بودند و احتمالاً برای دست‌کم دو نفر ساخته شده بودند که ارتباط خانوادگی مشترک داشتند. چندین اسکلت نیز پیدا شدند که به هم پیچیده شده بودند. 

جیانینی می‌گوید: «وضعیت منحصر به فرد حفاظت سایت به این واقعیت نسبت داده شده که بلوک‌های سنگ آهکی عظیمی که از زمین بیرون آمدند، شخم زدن، بذرکاری و کشاورزی مدرن را در این منطقه غیرممکن کرده بودند. آن‌ها قرن‌ها دست‌نخورده باقی مانده‌اند.» 

مقامات مطمئن هستند که با انتقال حفاری‌های پارک خورشیدی به مکان دیگری در آن نزدیکی، شگفتی‌های پنهان بیشتری آشکار شود. منطقه‌ای که گورستان در آن کشف شده، بخشی از پارک خورشیدی نخواهد بود و به دلایل ایمنی برای عموم نیز در دسترس قرار نخواهد گرفت.