بهترین سن ازدواج
یکی از مهم ترین عوامل یک زندگی آرام و مناسب پیدا کردن بهترین سن برای ازدواج است. ازدواج به منظور آرامش درونی و رسیدن به یک جایگاهی است که انسان در آن بتواند از تمامی جهات به شخصی تکیه کرده و درواقع احساس مسئولیت کند. بنابراین برای رسیدن به این ویژگی روحی و اطمینان از اینکه شخص تجربه کافی برای مسئولیت پذیری و اداره خانواده و مدیریت مشکلات را داشته باشد باید به یک سنی برسد که به آن بلوغ فکری و جسمی رسیده باشند تا بتوانند یک زندگی را اداره نموده و روابط زناشویی خوبی داشته باشند.
سن ازدواج باید مبتنی بر سه اصل بلوغ جسمانی، بلوغ روانی و بلوغ اجتماعی باشد. منظور از بلوغ جسمانی دوران توانمندی شخص از نظر تولید مثل است كه برای دختران از حدود سنین ۱۲ تا ۱۴ سالگی و در پسران از حدود ۱۴ تا ۱۶ سالگی شروع می شود. بلوغ روانی، عنوانی است كه روان پزشكان از آن تحت عنوان رشد شخصیت نام می برند.
از نظر حقوقی هم بلوغ روانی با عنوان رشد شناخته می شود ولی اختلافی که ما با حقوقدانان در این زمینه داریم این است که حقوقدان ها به حداقل كفایت می كنند و معتقد هستند فقط كافی است شخص توان تشخیص مصالح خود را داشته باشد ولی عقیده روان پزشكان و اصولا” مكاتب روان شناختی بر این است كه شخص باید از نظر شخصیتی، توانمندی، پختگی و رشد به مرحله ای برسد كه نسبت بخود شناخت كافی پیدا کند و بتواند مصالح خود را تشخیص بدهد این زمان بهترین سن ازدواج است. لزوم اخذ مجوز دادگاه برای ازدواج کودکان از سال ۱۳۸۱ وارد قوانین ایران شد، تا قبل از آن تشخیص مصلحت صرفا به عهده ولی کودک بود. هم اینک نیز مجازاتی برای عدم کسب مجوز دادگاه تعیین نشده است.
راه حل مشکل تجرد قطعی دختران در ایران این است که همسن گزینی همسری رخ دهد. به دلیل آن که اگر تعداد پسران در سن ازدواج را با دختران در آستانه ازدواج با فاصله سنی دو یا سه سال نیز در نظر بگیریم تعداد دخترهایی که مجرد باقی می مانند کم تر خواهد شد.
بهترین سن ازدواج از نگاه اسلام
در واقع بهترین سن ازدواج از نظر اسلام تنها با در نظر گرفتن سن بلوغ جنسی معلوم شده است به همین علت پایین ترین سن ازدواج در نظر گرفته شده برای دختران از نظر اسلام ۹ سالگی و برای پسران ۱۵ سالگی میباشد. انسان نباید صرفا برای رفع نیاز جنسی و داشتن رابطه جنسی خود ازدواج کند و بعد از شرایط سنی معیار رشد برای ازدواج مطرح می شود. انسان مستقل باید مصلحت خود را تشخیص دهد تا از روی اراده و اختیار عقد ازدواج ببندد.
از عناصر اصلی برای ازدواج داشتن رشد فکری لازم برای ارتباط مناسب و شایسته با همسر و اداره امور خانواده است که خداوند در این رابطه برای ازدواج دخترها اجازه پدر را واجب کرد، چون دخترها احساسات لطیفی دارند و همین احساسات لطیف امکان دارد باعث تصمیم گیری اشتباه آنان گردد. با پیشرفت جامعه معیارهای ازدواج هم تغییر کرده است و به سوی معیارهای مالی سوق یافته است تا جایی که مهم ترین سوال ها در مجلس خواستگاری درباره اموال پسر است که منزل دارد یا نه. در حالیکه خدا و پیامبر (ص) رزق و روزی فرد متأهل را تضمین کرده اند.
بهترین سن ازدواج از نظر کارشناسان
در نظر گرفتن بهترین سن ازدواج از نظر کارشناسان همواره به اینصورت است که سن دختر از پسر کمتر است چون تحقیقات ثابت کرده دختران در سنین پایین تری به بلوغ عقلی می رسند در نتیجه با این اختلاف سنی بین دختر و پسر افکار و طرز تفکر هر دو به یکدیگر نزدیکتر می شود.
بهترین سن ازدواج برای دختران در طی سالیان متغیر بوده است ولی کلیتی که از نظر کارشناسان بهترین سن ازدواج برای خانم ها در نظر گرفته شده است از سن ۲۳ تا ۲۶ سالگی است.
بهترین سن ازدواج برای پسران هم توسط کارشناسان و مشاوران نیز مشخص شده است و پیوسته سعی شده سنی را در نظر بگیرند که پسر هم به لحاظ مالی و هم به لحاظ اجتماعی و فکری فرصت مناسبی را داشته باشد تا به جایگاه مناسبی برسد. بهترین سن ازدواج برای پسران بین سنین ۲۶ تا ۲۸ سالگی تلقی می شود چون در سنین در نظر گرفته شده پسران معمولاً هم به خدمت سربازی رفته اند و هم از نظر اقتصادی برنامه آینده خود را چیده اند.
بهترین سن ازدواج از نظر روانشناسی
بهترین سن ازدواج از نظر روانشناسی برای دختران در برهه زمانی ۲۳ تا ۲۷ سالگی و بهترین سن ازدواج از نظر روانشناسی برای پسران در برهه زمانی ۲۷ تا ۲۹ سالگی میباشد همچنین اختلاف سنی معقول بین پسر و دختر برای ازدواج میانگین ۵ سال در نظر گرفته شده است.
شرایط لازم در بهترین سن ازدواج
>> رشد جسمانی:
دختر و پسر باید از نظر جسمی به بلوغ برسند یعنی دختر و پسر توانایی جنسی داشته باشند. تحقیقات نشان می دهد دختران در سن ۱۳ تا ۱۴ سالگی اکثراً بلوغ جنسی پیدا می کنند و تمام دختران تا سنّ ۱۷ سالگی بالغ میشوند و در پسران هم از سنّ ۱۴ الی ۱۷ سالگی تماماً بلوغ جنسی پیدا می کنند. نخستین شرط برای ازدواج همین بلوغ جنسی است که عموماً در دختران در ۱۵ سالگی و در پسران در ۱۶ سالگی حاصل می شود. منظور از بلوغ جنسی این است که اندامهای جنسی دختر و پسر آمادگی مسائل زناشویی داشته باشند که این یکی از شرایط لازم در بهترین سن ازدواج است.
>> رشد عقلی:
رشد عقلانی که از دیگر شرایط لازم و تاثیر گذار در بهترین سن ازدواج است، به آن گروه از فعالیتهای شخص که شامل فهم و بینش، تشکیل مفاهیم، ارزیابی آموخته ها، تفکر پیش بینی و استنتاج، تعیین هدف، انتخاب وسیله و اقدام به حل مسائل است، گفته میشود.
>> رشد شخصیت:
در دوره نوجوانی فرد میتوان شخصیت خود را تغییر دهد. رشد شخصیت از عوامل لازم در بهترین سن ازدواج است. به عبارتی در افکار، عقاید، عادات، تمایلات و نظرهای خود تجدید نظر کند. او در این دوره خواستار استقلال و کسب هویت از خانواده و جامعه است. در صورتی که نوجوان در این دوره از نظر شخصیت، استقلال و هویت بطور مناسب تربیت نشود در زمان جدایی یا به والدین خود و دیگران متکی است یا سرکشی و طغیان را در زندگی اش پیش میگیرد.
>> رشد عاطفی:
رشد عاطفی و احساسی از شرایط لازم برای ازدواج و بهترین سن ازدواج است و دارای محاسن و مزایای زیادی است. از جمله این که قدرت محرکه انسان است، عامل اتصال و پیوستگی و تلطیف انسان ها و جوامع است، از مهمترین عوامل موفقیّت در زندگی زناشویی است. فرد برخوردار از رشد عاطفی، مهار احساسات منفی و مثبت خود را در دست دارد. او در ابراز خشم و ترس، گریه و شادی، محبّت و غیره در محدوده مورد قبول جامعه عمل می کند، نه شبیه یک کودک. رشد عاطفی هم مانند رشد عقلی به سنّ تقویمی نیست، بلکه به میزان یادگیری، تجارب شخص و از همه مهم تر تعامل عاطفی کودک با والدین و دیگر بزرگسالان آموخته می شود.
>> رشد اجتماعی:
رشد اجتماعی که یکی از شروط ضروری ازدواج است ارتباط نزدیکی با رشد عقلی و رشد عاطفی دارد. انسان دارای چهار دنیای اجتماعی است: خانواده، مدرسه، شغل و دوستان که شخص را باید از نظر اجتماعی در آن ها مورد ارزیابی و بررسی قرار داد. فردی که از رشد اجتماعی برخوردار است روابط اجتماعی (من جمله رابطه بین زن و شوهر) را بهتر درک می کند، به دیگران احترام می گذارد، حقوق دیگران را محترم می شمارد، نقش، وظایف و مسئولیتهای مربوط به خود را به نحو أحسن انجام می دهد.
>> رشد اخلاقی:
این حقیقت که شخص میتواند بیندیشد، استدلال کند و عاقبت به این پرسش جواب دهد که در مقابل امور چطور باید برخورد کند نوع دیگری از رشد یعنی رشد اخلاقی است. به عبارتی مطالعه نحوه تغییر اخلاقی در جریان زندگی است. اخلاق دوره نوجوانی که پیروی از قانون و مراجع قدرت میباشد، اساس اخلاق در دوره جوانی است. چون جوان علاوه بر احترام به قانون، میداند بعضی قانونها نقص دارند و انسانها دارای عقاید و ارزشهای متفاوتی از یکدیگر هستند. بدین ترتیب رشد اخلاقی از دیگر شرایط لازم در بهترین سن ازدواج است.
بدترین سن ازدواج از نظر روانشناسی
بدترین سن ازدواج از نظر روانشناس نیز طبیعتا به شرایطی گفته می شود که شخص از هیچ لحاظی آمادگی تشکیل زندگی مشترک را ندارد و بر اثر فشار های موجود یا تصمیم غیر منطقی خود تن به ازدواج می دهد که این تصمیم و ازدواج امکان دارد در هر سنی اتفاق بیفتد یعنی تا زمانی که شخص از جنبه های گوناگون فکری، جسمی، اجتماعی، عاطفی و روحی روانی به بلوغ نرسد در هر سنی که باشد می تواند بدترین سن ازدواج باشد. بر اساس تحقیقات و آمارهای به دست آمده ازدواج هایی که در سنین نوجوانی و سنین بیش از ۳۵ سال شکل میگیرند ریسک بیشتری دارند و بیشتر در معرض خطر هستند.
گردآوری: بخش سلامت سرپوش
- 19
- 3