به گزارش آوای سلامت به نقل ازactivebeat، اینطور ثابت شده که نوع ورزش و دوز آن در بهبود انواع مختلف مشکلات روانی تاثیر دارد:
ارتقای سلامت روان عمومی:
ورزش بر کاهش خشم و احساسات منفی نیز اثر می گذارد. علاوه بر این، انجام فعالیت های ورزشی گروهی حس اعتماد به نفس و احساس تسلط را تقویت می کند. ورزش در افزایش کیفیت خواب و بهبود عملکرد شناختی سالمندان نیز موثر است و مطالعات ثابت کرده اند سالمندانی که بیشترین میزان ورزش های هوازی را انجام می دهند، کمتر به مشکلات زوال شناختی مبتلا می شوند.
افسردگی:
ورزش می تواند مانند یک داروی ضد افسردگی نقش مهمی در درمان این بیماری داشته باشد. علاوه بر این، شواهد نشان می دهد که تمرینات هوازی و مقاومتی متوسط تا شدید در درمان افسردگی اساسی نقش مهمی دارد. روان شناسان پیشنهاد کرده اند که برای بدست آوردن بیشترین فواید ورزشی در مبتلایان به افسردگی، انجام آن بهتر است از طریق یک گروه باشد.
اضطراب:
همه ما کم و بيش دچار اضطراب روزانه مربوط به شغل، وضعيت مالي، مشکلات خانوادگي و ... هستيم که امري اجتناب ناپذير است. اما برخي افراد دچار اضطراب مزمن باليني هستند که مي تواند باعث ناراحتي روحي مانند افسردگي شود. ورزش براي رفع هر ۲ نوع اضطراب مفيد است.
زيرا باعث ترشح هورمون آندورفين در بدن مي شود که به بهبود خلق و خو در فرد مي انجامد. افرادي که ورزش مي کنند نسبت به ديگران ۲۵ درصد کمتر دچار اضطراب می شوند. ورزش های مقامتی و انعطاف پذیری که روي نفس کشيدن تمرکز مي کند مانند يوگا مفيد است. براي رفع اضطراب روزانه، هر نوع ورزشي مفيد است به ويژه اگر شدت آن بيشتر باشد.
استرس مزمن:
قطعا یکی از راه های مدیریت استرس، ورزش است و محققان گزارش داده اند افزایش ضربان قلب برای چند بار در طول هفته باعث کاهش ردپای استرس در طول بازه ای که انرژی بالایی دارید خواهد شد. حتی چند دقیقه ورزش می تواند تغییرات بزرگی را ایجاد کند. ورزش هايي که باعث مي شوند اکسيژن رساني به بدن بيشتر شود، در کاهش استرس بیشترین تاثیر را دارند.
اختلالات خوردن:
ورزش یک ابزار قدرتمند برای کاهش وزن موثر شناخته شده است. مطالعاتی که در سال ۲۰۰۲ در مجله طب ورزشی در ایالات متحده منتشر شد، نشان داد استفاده از ورزش درمانی برای درمان اختلالات خوردن بسیار موثرتر از درمان شناختی رفتاری است.
بیش فعالی:
اگرچه اختلال کم توجهي - بيش فعالي هيچ نوع درماني ندارد، اما ورزش مي تواند تمرکز شخص را افزايش و ناآرامي فرد را کاهش دهد. ورزش به طور موقت ميزان دوپامين را بالا مي برد و همانند داروهاي «ريتالين» و «آدرال» نتيجه مي دهد. ورزش آن قسمت از مغز را که وظيفه تصميم گيري دارد، تحريک مي کند. ورزش اضطراب ناشي از اين اختلال را از بين مي برد. بزرگسالان مي توانند از هر نوع ورزش بهره ببرند اما کودکان بهتر است به فعاليت هاي ايروبيک بپردازند که از طريق آن کار گروهي را فرا مي گيرند و اعتماد به نفس شان افزايش مي يابد.
از دست دادن حافظه/ مشکلات شناختي:
ورزش، روند خون رساني به مغز را افزايش مي دهد. به طور کلي ورزش در بهبود عملکرد مغز نقش موثري دارد به ويژه در قسمت هايي که مرتبط با حافظه است. نتايج بررسي ها نشان داد، افرادي که ورزش مي کنند در تست هاي حافظه، توجه، تصميم گيري و برنامه ريزي نمرات بالاتري مي گيرند. تکرار يک ورزش همانند يادگيري يک کار جديد، مغز را تحريک نمي کند. بنابراين ورزش هاي جديد ياد بگيريد، از جمله تنيس، ورزش هاي رزمي يا هنگام پياده روي مسيرهاي مختلف را طي کنيد و ...
مشکلات خواب:
ورزش کردن با وزنه همانند مصرف قرص خواب، موثر است. ورزش در ايجاد خواب عميق و با کيفيت نقش دارد. کم خوابي، باعث افزايش وزن، خستگي مفرط، بيماري قلبي و استرس مي شود. هر نوع ورزش ۳۰ دقيقه اي به ويژه ورزش هاي آرامش بخش مانند يوگا، در ايجاد خواب راحت موثر است.
- 9
- 2
