شرح بیماری
اپی‌گلوتیت عبارت است از یک عفونت ناگهانی و تهدیدکننده زندگی درکودکان که در اپی‌گلوت روی می‌دهد. اپی‌گلوت یک صفحه بافتی کوچک در عقب گلو است که از ورودی نای مراقبت به عمل می‌آورد. اپی‌گلوتیت مسری است و اغلب با خروسک (کروپ) که خطر کمتری دارد اشتباه می‌شود. توجه داشته باشید که تورم اپی‌گلوت ممکن است در عرض ۱۲ ساعت از شروع بیماری باعث بسته شدن کامل راه هوایی شود، بنابراین بیمار باید فوراً تحت درمان قرار گیرد.
علایم شایع
صدا یا گریه خفه و گرفته (در خروسک صدا یا گریه خشن‌تر است).
سرفه در حد کم (در خروسک سرفه زیاد و شبیه پارس سگ است).
گلو درد
تب
خشونت صدا
آبریزش از دهان به علت مشکل در بلع بزاق
مشکل تنفسی فزاینده
دم پر سروصدا، جیغ مانند و با فرکانس بالا
بنفش شدن پوست و بستر ناخن‌ها
کودک سر خود را ممکن است در وضعیت نامعمولی قرار دهد. کودک گردن خود را به عقب و بدن خود را به جلو خم می‌کند، زبانش را بیرون می‌آورد و پره‌های بینی را تا حد امکان گشاد می‌کند. با این کار کودک تلاش دارد تا هوای بیشتری را استنشاق کند.
علل
عفونت اپی‌گلوت توسط باکتری (معمولاً هموفیلوس آنفلوانزا ، پنوموکک، یا استرپتوکک ). تورم اپی‌گلوت باعث بسته شدن ورودی نای می‌شود.
عوامل تشدید کننده بیماری
وجود یک بیماری که مقاومت بدن را کاهش داده باشد.
محیط زندگی شلوغ یا غیربهداشتی
پیشگیری
اگر کودکتان قبلاً مبتلا به اپی‌گلوتیت شده است، هرگونه عفونت تنفسی را جدی بگیرید و برای درمان تحت نظارت مراجعه کنید.
کودک باید واکسن هموفیلوس آنفلوآنزا را بزند.
عواقب مورد انتظار
بهبود کامل در صورت تشخیص و درمان زودهنگام
عوارض احتمالی
ذات الریه، مننژیت، عفونت مفصل، عفونت و التهاب پرده دور قلب، یا سلولیت (عفونت بافت عمقی زیر پوست)
بدون درمان امکان دارد مسیر هوایی کاملاً مسدود شود و کودک ممکن است در عرض چند ساعت فوت کند.
درمان
اصول کلی
اقدامات تشخیصی ممکن است شامل کشت خون، کشت گلو، و سایر اقداماتی که تحت کنترل دقیق انجام می‌گیرند تا از بروز عوارض جلوگیری شود باشد.
اگر مشکوک به اپی‌گلوتیت هستید هرگز سعی نکنید ته گلوی کودک را نگاه کنید.
کودک را به جای خواباندن بنشانید.
کودک را تا رسیدن به بیمارستان آرام و بی‌حرکت نگاه دارید. اضطراب و ترس بچه باعث بدتر شدن مشکلات تنفسی می‌شود.
بستری کردن کودک برای دادن اکسیژن و انجام سایر اقدامات مراقبتی ویژه
جراحی برای باز کردن راهی به نای یا قرار دادن لوله‌ای در نای برای اینکه کودک بتواند تنفس کند. راهی که به نای باز شده است (یا لوله‌ای که در نای قرار داده شده است) در عرض ۳-۱ روز بسته (یا درآورده) می‌شود.
پس از ترخیص از بیمارستان، شب‌ها در اتاق کودک یک دستگاه بخور تولید هوای مرطوب خنک بگذارید. این کار را ۳-۲ هفته ادامه دهید. ضمناً دستگاه باید روزانه تمیز شود.
داروها
نتی بیوتیک برای کنترل عفونت. آنتی‌بیوتیک باید حداقل ۱۰ روز ادامه یابد.
داروهای کورتیزونی برای کاهش التهاب
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا وقتی که تمام علایم برطرف نشده باشند، استراحت در رختخواب ضروری است. سپس کودک می‌تواند به‌تدریج فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری هایش را از سر گیرد.
رژیم غذایی
تا زمانی که کودک دوباره قادر به بلع باشد باید تنها از مایعات (معمولاً سرم) استفاده شود. پس از ترخیص از بیمارستان، کودک را تشویق کنید که مایعات بیشتر بنوشد. رژیم غذایی کودک در این هنگام به حالت عادی برمی‌گردد.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر کودکتان علایم اپی‌گلوتیت را دارد. خصوصاً اگر کودک مشکل تنفسی داشته باشد، اورژانس را خبر کنید.
اگر کودک شما قبلاً مبتلا به اپی‌گلوتیت شده است، و هم‌اکنون علایم عفونت تنفسی دارد.
- 15
- 6
