خوشبختانه امروزه با استفاده از جدیدترین روشهای علمی، تقریبا جراحیهای باز سنگهای ادراری منسوخ شده و در همه موارد سنگها از روشهای كمتهاجمی و جراحیهای آندوسكوپی و لاپاروسكوپی استفاده میشود.
سنگ كلیه
روشهای مورد استفاده در این سنگها شامل این موارد میشود كه تصمیم انتخاب نوع روش بر اساس نظر جراح است:
۱- سنگشكنی برون اندامی: این روش در سنگهای كمتر از ۱۵تا۲۰ میلیمتر كلیه در افرادی كه خیلی چاق نبوده و دارای سنگهای غیر متراكم هستند، خیلی مفید است.
۲- جراحی RIRS: از طریق مجرای ادراری، وارد مثانه و بعد حالب و كلیه میشویم و با استفاده از امواج لیزر سنگ را خرد میكنیم. این روش مناسب برای سنگهای با ابعاد ۲۰تا۲۵ میلیمتر است.
۳ - جراحی PCNL: با ایجاد سوراخ كوچكی در پهلو از طریق پوست وارد كلیه شده و سنگها را خرد كرده و همه قطعات را خارج میكنیم. این روش برای سنگهای بزرگتر از ۲۰ میلیمتر مناسب است.
۴ - جراحی لاپاروسكوپی: مخصوص سنگهای بزرگ لگنچه است كه میتواند گزینه خوبی برای درمان باشد.
سنگ حالب
حالب لوله متصلكننده كلیه به مثانه است كه گیر كردن سنگ در این لوله با درد زیاد و توقف جریان ادرار آن كلیه همراه است. روشهای درمانی مداخلهای در سنگهای حالب به این شرح است:
۱- سنگ شكنی برون اندامی(ESWL): مناسب برای سنگهای گیر كرده در حالب فوقانی تا ۱۵ میلیمتر
۲- جراحی TUL: انتخاب ارجح و شایع درمانی برای سنگهای حالب كه از طریق مجرای ادراری وارد حالب شده و بدون برش باز سنگ خرد و قطعات آن خارج میشود.
۳- جراحی لاپاروسكوپی: مناسب برای سنگهای بزرگ حالب فوقانی میانی كه اغلب بالای ۲۰ میلیمتر هستند.
سنگ مثانه
۱ -جراحی TUL: از طریق مجرای ادراری وارد مثانه شده و سنگ خرد و خارج میشود.
۲ - جراحی PCCL: از طریق برش خیلی كوچك روی شكم با دستگاه وارد مثانه شده و سنگهای بزرگ را خرد و خارج میكنیم.
- 12
- 2