هشدار؛ صبحانه نخورید چاق می‌شوید

فرزانه خدا قلی زاده در گفت گو با باشگاه خبرنگاران، درباره عوارض نخوردن صبحانه اظهارکرد: صبحانه یکی از مهمترین و اصلی ترین وعده های غذایی در روز است. خوردن صبحانه فواید بسیار زیادی دارد. ثابت شده است که خوردن صبحانه باعث کاهش وزن و تنظیم متابولیسم بدن می‌شود. کسانی که از خوردن صبحانه امتناع می‌کنند انتخاب های ناسالم تری برای وعده ناهار دارند، بیشتر غذا می‌خورند و کالری دریافتی شان در وعده بعدی افزایش پیدا می‌کند. مطالعات بدست آمده نشان می دهد چاقی در افرادی که صبحانه نمی خورند، ۴ برابر بیشتر از افرادی است که به طور منظم صبحانه می خورند.

او در ادامه افزود: خوردن و نخوردن صبحانه در وضعیت قند خون و تمایل فرد به مواد قندی و شيرينی ها در طول روز بسیار تاثیر گذار است. خوردن صبحانه باعث عملکرد بهتر مغز مخصوصا در دانش آموزان می‌شود و میزان تمرکز را بهبود می‌بخشد. صبحانه باعث حفظ انرژی در طول روز می‌شود.

متخصص تغذیه گفت: کسانی که مشکل یبوست دارند وعده صبحانه کمک بسیار زیادی به آنها در رفع این این مشکل می‌کند، بدین صورت که صبحانه باعث تحریک اعصاب میانتریک روده و افزایش حرکت آن و در نتیجه احساس دفع می‌شود. صبحانه خوردن باعث بهبود خلق و خو و پیشگیری از فشار خون بالا، ناراحتی های قلبی، دیابت در طولانی مدت و تنظیم اشتها هم خواهد شد و جذب مواد غذایی را در بدن افزایش می‌دهد، افرادی که صبحانه سالم می‌خورند جذب چربی در بدنشان کم تر و جذب ویتامین ها و مواد معدنی بیشتر می‌شود.

عوارض صبحانه نخوردن 

او تصریح کرد: افراد با الگوی غذایی خوب روحیه خوبی هم دارند. افرادی که اغلب صبحانه شان را نمی خورند، روحیه نوسان داری را تجربه خواهند کرد که این مسئله به خاطر قند خون پایین  و یکی از عوارض جانبی نخوردن صبحانه است.

خدا قلی زاده گفت: گاستریت یا ورم معده اغلب برای افرادی رخ می دهد که صبحانه نمی خورند، گاستریت ناشی از گازی است که به طور مداوم توسط معده تولید می شود. صبح شکم ما به کار خود ادامه می دهد، اگرچه هیچ ورودی غذایی در آن وجود ندارد. در نتیجه، ما احساس می کنیم که شکممان در حال چرخش است و این حالت را گاستریت می نامند.

متخصص تغذیه افزود: در نوجوانان، نخوردن صبحانه نه تنها عملکرد مغز آن ها را کاهش می دهد، بلکه آن ها را وادار می کند تا وقتی بزرگ شدند از سندروم متابولیسم رنج ببرند. سندرم متابولیسم اختلالی است که خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و دیابت را بیشتر می کند.