به گزارش ایسنا، محققان باور دارند بیمارانی که تعداد زیادی از ژن های مرتبط با مسیرهای مؤثر در مرگ سلولی سرطان ریه را دارند، بسیار در معرض خطر مرگ زودرس قرار می گیرند.
محققان دریافتند بیمارانی که بیان زیادی از ۲۱ ژن نشانه مرگ سلول دارند، شاخص هایی را دارا هستند که نشان میدهند سیستم ایمنی آنها به سرطان حمله می کند؛ مانند سلول های تی که معمولاً سرطان (cancer) را از بین می برند. در هر حال، آن ها سطح بالایی از مولکول هایی را شامل میشوند که میتوانند به سرکوب سلول های تی بپردازند و آنها را به سلول های تی ناکارآمد و خسته تبدیل کنند.
دکتر" راویندرا کوله"( Ravindra Kolhe)، از محققان این پروژه خاطرنشان کرد:از این نشانه ژنومی جدید میتوان برای پیش بینی بهتر نحوه عملکرد بیمار مبتلا به سرطان ریه و مهمتر از همه ارائه درمان بهتری برای بهبود بیماران استفاده کرد.
او گفت:ایمنی درمانی، یک روش خوب برای درمان است ولی برای همه افراد مؤثر نخواهد بود. ما باور داریم که این روش کمک می کند تا بدانیم کدام روش ایمنی درمانی بیشتر به بیمار سود می رساند.
کوله خاطر نشان کرد :برای نمونه، سلول های سرطانی برای محافظت از خود در برابر سلول های تی، از وارسی ایمنی مانند پروتئین های " PD- L1" استفاده می کنند که معمولاً به محافظت از سلول های ما در برابر سیستم ایمنی می پردازند. این پژوهش، یک عملکرد ایمنی را در ریزمحیط تومور نشان داد که بالاترین شاخص مرگ سلولی را دارد. بدین ترتیب، این دسته از بیماران باید از مزیت وارسی ایمنی مانند PD- L1 برخوردار شوند تا سیستم ایمنی بتواند سرطان آن ها را بهتر مورد حمله قرار دهد.
محققان برای یافتن راهی که بقای بیماران را التیام ببخشد، به بررسی چگونگی مرگ سلول ها در این نوع سرطان پرداختند.
روزانه میلیون ها سلول می میرند و راه های مرگ آن ها، مرگ برنامه ریزی شده سلول از جمله آپوپتوز( Apoptosis) است که سلول ها طی آن خودکشی می کنند زیرا جهشی دارند که قابل ترمیم نیست و میتواند به بروز سرطان منجر شود. روش دیگر،" خودخواری" یا" اتوفاژی"( Autophagy) است که سلول ها به علت وجود مشکلاتی مانند سوءعملکرد اجزا، خود را مصرف می کنند. سیستم ایمنی به صورت طبیعی به واسطه این ژن ها و مسیرها کار می کند تا مهاجمان را از بین ببرد. روش های درمان سرطان از جمله شیمی درمانی و ایمنی درمانی نیز همین گونه عمل می کنند.
محققان، داده های مربوط به ۵۱۰ بیمار مبتلا به سرطان ریه را بررسی کردند. ژن های دخیل در حالت های گوناگون مرگ سلولی مورد ارزیابی قرار گرفتند و پژوهشگران دریافتند که ۲۱ ژن بیشتر اوقات در این میان نقش دارند. آن ها ۵۹ نفر با بالاترین بیان ژن و ۴۹ نفر با پائین ترین بیان برجسته ترین ژن های مرگ سلولی را شناسایی کردند. همچنین محققان، شاخص های مهم فعالیت سیستم ایمنی را تحلیل کردند و به مقایسه بقای کلی، بقای بدون بیماری و بقای خاص بیماری در این دو گروه پرداختند.
اگر هنوز یک پژوهش آینده نگر مورد نیاز است ولی کوله امیدوار است که شاخص مرگ سلولی بزودی به بیماران مبتلا به سرطان ریه، همان مزایایی را ارائه دهد که در حال حاضر به بیماران مبتلا به سرطان پستان ارائه می شوند.
این پژوهش، در مجله" Cancers" به چاپ رسید.
- 15
- 3
