به گزارش ایسنا به نقل از مدگجت، برخلاف بسیاری از دستگاه های قابل کاشت، حسگر مذکور میتواند ماهها بدون این که توسط بدن رد شود یا عملکرد خود را از دست بدهد، در زیر پوست قرار بگیرد.
این سیستم از گیرنده نانو ذرات (Nanoparticle) طلای استفاده می کند. گفتنی است این ذرات هنگامی که یک آنالیت به آن ها تغییر رنگ می‌دهند، محققان میتوانند این تغییر رنگ را به صورت غیرتهاجمی از خارج بدن تشخیص دهند.
حسگرهای زیستی قابل کاشت که قادرند به طولانی مدت در محل قرار بگیرند کاربردهای بالینی بسياري دارند. برای مثال میتوانند بر غلظت داروها یا نشانگرهای زیستی در بدن نظارت داشته باشند.
با این حال دستگاه های کاشته شده معمولاً پاسخ جسم خارجی را تحریک می کنند و در نتیجه سبب حمله ایمنی و کپسوله سازی بافت لیفی می شود که این امر عملکرد حسگر را مختل می کند.
محققان این مطالعه با در نظر گرفتن مشکلات این حسگر را که شامل نانو ذرات طلا است و در یک هیدروژل پلیمری قرار دارد، توسعه دادند. هیدروژل به کاهش احتمال دفع سیستم ایمنی کمک می کند و به عنوان یک بافت مصنوعی در بدن عمل می کند. نکته جالب توجه این است که رشد بافت به جای آنکه سبب خراب شدن یا تضعیف حسگر جدید شود باعث عملکرد بهتر آن می شود چرا‌که حسگر مذکور برای انجام کارش به آن نیاز دارد.
ساختار هیدروژل بسیار ریز است. حسگر مذکور مانند یک خالکوبی نامرئی است و محققان آن ها را در زیر پوست موش صحرایی بدون مو آزمایش کرده اند. این حسگرها برای شناسایی آنتی بیوتیکی به نام کانامایسین (kanamycin) آماده شدند و به بهترین نحو قادر به انجام این کار برای مدت چند ماه نیز بوده اند.
- 18
- 5
