به گزارش ایسنا، این مطالعه نشان می دهد تغییر کاربریِ زمین ها در قاره آسیا، ناخواسته سبب شده است شرایط زیستی مساعدی برای خفاش های نعل اسبی بوجود آید که میتوانند ناقل ویروس کرونا (corona) باشند و این زمین ها می تواند محل شکل گیری «کانون هایی» برای افزایش انتقال بیماری از حیوان به انسان باشند.
هرچند هنوز منشأ دقیق و قطعی ویروس سارس- کوو- ۲ مشخص نشده است اما بسیاری از پژوهشگران و کارشناسان معتقد هستند این ویروس نخستین بار در نوامبر ۲۰۱۹ در بازار فروش حیوانات زنده در ووهان چین از خفاش به انسان سرایت کرده است و شاید از راه سرایت به میزبان واسطه ای نظیر مورچه خوار پولک دار.
اکنون یافته های متخصصان و محققان دانشگاه های کالیفرنیا و برکلی، دانشگاه علوم و فنون میلان و دانشگاه مَسی نیوزیلند که در نشریه "نیچر" منتشر شده است نشان می دهد که فعالیت هایی نظیر شهرک سازی، گسترش زمین های کشاورزی، تقسیم اراضی جنگلی و ساخت دامداری ها برای پرورش انبوه دام می تواند در تداوم خطر وقوع یک همه گیری دیگر نقش داشته باشد.
این کارشناسان می گویند تجاوز بشر به مرزهای زیست بوم های بسیار منظم و دقیق، عموما به کاهش تنوع زیستی در این زیستگاه ها و در نهایت به از بین رفتن گونه های خاص که حیاتشان به وضع موجود وابسته است منجر می شود و ممکن است به جانشین شدن گونه های عام کمک کند.
به گفته آن ها، خفاش نعل اسبی گونه ای عام است و اغلب در مناطق روستایی که انسان در آنها دستکاری کرده است، یافت می شود. این پژوهشگران پيشتر رابطه مشابهی میان تقسیم اراضی جنگلی در آفریقا و پیدایش ویروس ابولا کشف کرده بودند.
پائولو دودوریکو، از دانشگاه یوسی برکلی و از نویسندگان این مقاله اظهار‌کرد: با پدید آوردن شرایط نامطلوب برای گونه های خاص، گونه های عام میتوانند شکوفا شوند. نمی توانیم مسیر سرایت سارس- کوو- ۲ از حیوانات وحشی به انسان را مستقیم ردیابی کنیم اما می دانیم تغییر کاربری زمین به نحوی که پای انسان را به آن باز کند، به نوعی با پیدایش این گونه خفاشِ ناقل ویروس ارتباط دارد.
در این مطالعه، محققان الگوهای کاربری زمین در غرب اروپا و جنوب شرق آسیا را که زیستگاه اصلی این جانواران است، بررسی کردند. آنان دریافتند که افزایش تقاضای محصولات گوشتی یکی از دلایل اصلی ادامه افزایش کشاورزی صنعتی است که به نوبه خود، به پیدایش شرایط مساعد برای شکوفایی این خفاش ها منجر می شود.
بنابر گزارش ایندیپندنت، با توجه به اینکه در دامپروری، حجم زیادی از حیوانات یکسان از لحاظ وراثتی و اغلب با دستگاه ایمنی ضعیف در محیط های بسته نگهداری میشوند، شیوع بیماری به ویژه برای آن ها زیان دارد.
به گفته این تحلیلگران، جنوب شرق چین، ژاپن، شمال فیلیپین و تایلند مستعدترین مناطق در معرض خطر شیوع تصادفی ویروس اند.
هرچند در دو دهه گذشته، چین در واکنش به بحران تغییر اقلیم به کاشت دوباره درختان روی آورده است، ولی این محققان و کارشناسان زیست محیطی می گویند بهتر است به جای درختکاری های پراکنده، انرژی و منابع خود را برای یکدست کردن پوشش جنگلی و پدید آوردن محیطزیست برای حیات وحش صرف کنند تا گونه های خاص، حیاتی دوباره یابند.
پروفسور دودوریکو می گوید: سلامت انسان به سلامت محیط زیست و حیوان ها وابستگی نزدیکی دارد. تغییر کاربری زمین ها میتواند بر سلامت انسان اثر قابل ملاحظه ای داشته باشد؛ هم به علت آنکه محیطزیست را تغییر می دهد و هم به این علت که انسان بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های مشترک بین حیوان و انسان قرار می گیرد. هر مورد تغییر رسمی در کاربری زمین ها، نه تنها باید از نظر آثار محیط زیستی و اجتماعی بر منابعی نظیر ذخیره کربن، ریزاقلیم و دسترسی به آب بررسی شود، بلکه از نظر واکنش های زنجیره ای احتمالی مؤثر بر سلامت انسان هم باید مورد بررسی قرار گیرد.
- 11
- 5
