ژن پیری به بقای سلول‌های سرطانی کمک می‌کند

به گزارش ایسنا به نقل از ساینس دیلی، پژوهشگران "دانشگاه هلسینکی" (University of Helsinki) فنلاند و "مؤسسه پژوهش سرطان بیتسان" (BICR) در اسکاتلند، در بررسی مشترکی کشف کرده اند که سلول های جهش یافته چگونه شانس خود را برای شکل دادن سرطان (cancer) تقویت می کنند. معمولا رقابت فعال میان چندین سلول بنیادی موسوم به "Crypts" در غدد روده، از تجمع سلول های مضر پیشگیری می کند.

"ناله پنتینمیکو" (Nalle Pentinmikko)، از پژوهشگران این پروژه گفت: عملکرد سلول های بنیادی روده، به عوامل رشد موسوم به "Wnts" تکیه دارد که به واسطه محیط اطراف تولید می شوند. سرچشمه سرطان های روده معمولاً سلول های بنیادی هستند که جهش آن ها، امکان رشد مستقل این عوامل را فراهم می کند. هنگامی که ما ژنی موسوم به "Notum" را که به غیرفعال شدن Wnts منجر می شود، از سلول های بنیادی حذف کردیم، تعداد تومورهای پیش سرطانی موسوم به "آدنوم" (Adenomas) در روده به صورت قابل توجهی کاهش یافت. ما دریافتیم که سلول های جهش یافته، از این ژن برای متوقف کردن عوامل محیطی استفاده می کنند که سلول های بنیادی برای این رقابت به آن ها نیاز دارند.

این گروه پژوهشی دریافتند که ژن مشابهی موسوم به "ژن پیری" (ageing gene)، با افزایش سن در بافت معمولی بیان می شود و توانایی سلول های بنیادی را برای ترمیم آسیب کاهش می دهد. این پژوهش نشان می دهد که سلول های جهش یافته، از این ژن مشابه برای ایجاد یک پایه ثابت در بافت استفاده می کنند.

"پکا کاتاجیستو" (Pekka Katajisto)، از پژوهشگران این پروژه گفت:سلول های جهش یافته، ژن پیری را می ربایند و از آن در برابر سلول های بنیادی سالم استفاده می کنند.

شاید نتایج این پژوهش، به ارائه درمان های جدید بیانجامند زیرا عملکرد آنزیمی را که توسط ژن پیری رمزگذاری می شود، میتوان با دارو متوقف کرد. این گروه پژوهشی پیشتر برای رسیدن به هدف خود، از ترکیبی در حیوانات مسن استفاده کردند تا عملکرد سلول های بنیادی پیر شده را افزایش دهند. آن ها در این پژوهش جدید، روش مشابهی را بکار بردند تا شانس سلول های جهش یافته را برای پیروزی در این رقابت کاهش دهند. یک درمان سه هفته ای، تعداد آدنوم را در مدل های حیوانی کاهش داد.

کاتاجیستو اضافه کرد: نتایج این پژوهش، امیدوارکننده هستند و بنیان ارائه روش های درمانی جدید برای بیماران سرطانی روده به شمار می روند. این پژوهش نشان می دهد که شاید با تقویت مکانیسم های طبیعی پاکسازی سلول های آسیب دیده توسط بافت ها بتوانیم خطر ابتلا به سرطان را در سایر بافت ها نیز کاهش دهیم.