به گزارش ایسنا، پژوهشگر ارشد، دکتر ریچارد ال. دوتی، مدیر مرکز حس چشایی و بویایی در دانشگاه پنسیلوانیا بیان کرد :نتیجه پژوهش های گذشته تنها بر اثرات سو کشیدن دندان بر چشایی اشاره کردند و به صورت کلی اعتقاد بر این بوده است که این اثرات با گذشت زمان از بین می روند. مطالعه جدید به ما نشان می دهد که عملکرد چشایی میتواند بین زمان جراحی بیماران و تا ۲۰ سال بعد کمی بهبودی ایجاد کند. این یک یافته شگفت انگیز ولی جذاب است که برای درک بهتر علت این بهبودی و اینکه از نظر بالینی چه معنایی دارد باید مطالعات بیشتری انجام شود.
دوتی و کمک محقق وی، دان کیم، دانشجوی سال سوم دانشکده دندانپزشکی دانشگاه پنسیلوانیا، داده های یکهزار و ۲۵۵ بیمار طی ۲۰ سال آزمایش حساسیت به مواد شیمیایی در مرکز حس چشایی و بویایی را ارزیابی کردند. در بین آنها ۸۹۱ بیمار، دندان های آسیای سوم خود را کشیده و ۳۶۴ بیمار این دندان ها را نکشیده بودند.
شرکت کنندگان تحت آزمایش« شناسایی کامل دهان» قرار گرفتند. این آزمایش ترکیبی از پنج غلظت مختلف ساکارز، کلرید سدیم، اسید سیتریک و کافئین است. هر محلول به صورت جرعه جرعه نوشیده و در دهان چرخانده و سپس بیرون ریخته می شود. سپس آزمودنی ها نشان میدهند که مزه محلول شیرین، شور، ترش یا تلخ است.
گروهی که دندان های آسیای سوم خود را کشیده بودند عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل برای هر مزه داشتند و در همه موارد زنان از مردان بهتر بودند. این مطالعه برای نخستین بار نشان می دهد افرادی که در گذشته های دور تجربه کشیدن دندان عقل داشته اند، به صورت متوسط( به طور معمول سه تا ۱۰ درصد بهبود) افزایش در توانایی چشایی دارند.
کیم خاطرنشان کرد:این مطالعه به صورت قوی نشان می دهد که درآوردن دندان آسیای سوم در درازمدت تأثیر مثبت و اندکی بر عملکرد مسیرهای چشایی زبانی برخی افراد دارد.
به گفته پژوهشگران، دو احتمال میتواند این پیشرفت را توضیح دهد. ابتدا آسیب کشیدن دندان به اعصابی که جوانه های چشایی جلوی دهان را عصب رسانی می کنند میتواند باعث مهار اعصابی شود که جوانه های چشایی عقب دهان را تأمین می کنند و حساسیت کل دهان را افزایش دهند.
دوم؛ حساسیت زیاد بعد از آسیب عصب محیطی ناشی از جراحی مانند کشیدن دندان ثابت شده است. برای مثال ، شواهدی از مطالعات حیوانی وجود دارد که نشان می دهد ساییدگی خفیف مکرر که ممکن است هنگام جویدن رخ دهد به تدریج بر پاسخ های عصبی از بافت تحریک شده متمرکز می شود و میتواند منجر به افزایش حساسیت طولانی مدت شود. البته این که آیا این مورد برای حس چشایی اتفاق می افتد هنوز مشخص نیست.
دوتی خاطرنشان کرد :برای تعیین مکانیسم یا مکانیسم های بهبود عملکرد مربوط به درآوردن دندان در عملکرد چشایی، مطالعات بیشتری لازم است.
وی افزود:این تأثیرات اندک است، ولی ممکن است بینشی در مورد چگونگی بهبود عملکرد عصبی در طولانی مدت ناشی از تغییر محیطی که در آن اعصاب گسترش می یابند، آماده کند.
- 10
- 6
