چاپ سه‌بعدی گوش‌ها و بینی به کمک برطرف کردن نقص‌های چهره می‌آید

به گزارش ایسنا به نقل از دیلی میل، پژوهشگران "دانشگاه سوانزی" (Swansea University) انگلستان سعی دارند با استفاده از فناوری چاپ ۳بعدی، به افرادی کمک کنند که بدون قسمت هایی از بدن به دنیا می آیند یا بخش هایی از صورت خود را در اثر حادثه از دست می دهند.

پژوهشگران باور دارند که با استفاده از سلول های انسانی و مواد گیاهی میتوانند گوش ها، بینی (Nose) و سایر قسمت ها را برای کمک به بازسازی صورت چاپ کنند.

این فناوری به سود افرادی است که در اثر سوختگی، سرطان (cancer) و سایر انواع تروما، به زخم صورت دچار شده اند.

بنیاد موسوم به "Scar Free Foundation"، یک پروژه سه ساله را با بودجه ای به مبلغ ۲/۵ میلیون پوند آغاز کرده است تا به پیشرفت آزمایش های بالینی روی انسانها کمک کند.

گزارش های این بنیاد نشان می دهد بیمارانی که با از دست دادن قسمت هایی از صورت خود زندگی می کنند، به پژوهشگران گفته اند که احساس نمی کنند پروتزهای پلاستیکی، بخشی از بدن آن ها است و ترجیح می دهند که از بافت های بدن خوشان برای ترمیم استفاده شود.

این پروژه با ایجاد یک چارچوب غضروفی که سلول های بنیادی خود بیمار روی آن رشد می کند، به غلبه بر این موضوع می پردازد. این کار، نیاز به استفاده از بافت سایر قسمت های بدن را برطرف می کند که معمولا به جراحی دردناک و ایجاد زخم جدید نیاز دارد.

نخستین بخش این پروژه، گرفتن سلول های بنیادی از بیماران و نانوسلولز گیاهان را در بر دارد که به ارائه جوهر زیستی کمک می کند.

"ایان ویتاکر" (Iain Whitaker)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت:تاثیر این پژوهش میتواند واقعا هیجان انگیز باشد. این فناوری به ما جراحان امکان می دهد که سلول ها را از بدن انسان بگیریم، آن ها را در جوهر زیستی بگذاریم، سپس در یک ساختار سه بعدی چاپ کنیم و نهایتا دوباره در بدن انسان قرار دهیم.

او ادامه داد: این موضوع از دید ما بدین معناست که مجبور نیستیم بافت هایی را از بقیه قسمت های بدن بگیریم. بدین ترتیب، جای زخم و میزان درد کاهش می یابد و گزینه های در اختیار برای کمک به ترمیم نقص بیشتر می شوند.

پژوهشگران برای چاپ سه‌بعدی (۳D printing)، از نرم افزاری استفاده کردند تا پیش از بکار گرفتن تجهیزات رباتیک، یک طراحی سه بعدی ابداع کنند. بازوهای رباتیک خودکار، یک نازل در انتهای خود دارند که ماده چاپ را لایه به لایه پخش می کند.

این پروژه، به تعیین کردن ترکیب ایده آل سلول ها کمک می کند تا غضروف جدید را پرورش دهد و جوهر زیستی را برای چاپ سه بعدی تنظیم کند.

پژوهشگران امیدوارند که این جوهرهای زیستی، ایمن و غیرسمی باشند و سیستم ایمنی بدن (Système immunitaire) بتواند آن ها را تحمل کند.