به گزارش ایسنا، سلول های ایمنی بدن، کار فوق العاده ای را روی پاتوژن ها یا سلول های خطرناکی که میتوانند برای ما مضر باشند، انجام میدهند و به واسطه پروتئین ها و آنزیم هایی که غشای محافظ را جدا می کنند، آنها را مورد حمله قرار می دهند. یکی از رازهای پیرامون سلول های کشنده طبیعی این است که چرا این حمله ها به صورت همزمان به غشای محافظ آسیب نمی رسانند. دانشمندان باور دارند که پاسخ این سؤال، در یک" سپر انفجاری" از جنس چربی نهفته است که در برخی از سلول های سرطانی نقش دارد و به آنها در فرار کردن از حملات سیستم ایمنی کمک می کند.
جمعی از پژوهشگران" دانشگاه کلمبیا"( Columbia University) که در حال بررسی عملکرد سیستم ایمنی هستند، امیدوارند که بتوانند مکانیسم های بیولوژیکی ورای قابلیت های محافظتی را کشف کنند. اینکه مکانیسم های بیولوژیکی چگونه میتوانند در حال جلوگیری از آسیب رسیدن به خودشان، دشمنان خود را با انفجارهای سمی از بین ببرند و روزانه تا شش سلول آلوده یا سرطانی را حذف کنند.
" جردن اورنج"( Jordan Orange)، سرپرست این پژوهش خاطرنشان کرد:من از اوایل ۱۹۹۰ روی سلول های کشنده طبیعی کار می کردم و هر بار که به صحبت کردن در خصوص این سلول ها می پرداختم، کسی این سؤال را می پرسید.
" یو لی"( Yu Li)، همکار اورنج، توجه خود را به یک غشای دو لایه معطوف کرد که روی قسمت بیرونی همه سلول ها قرار دارد و از نوعی چربی موسوم به لیپید ساخته شده است. لی با بررسی این غشا زیر میکروسکوپ متوجه شد که غشاهای لیپیدی اطراف سلول های ایمنی، منظم تر و متراکم تر از غشای اطراف سایر سلول ها هستند.
لی گفت:فرضیه های بسیاری در مورد این موضوع وجود داشت که چرا سلول های کشنده طبیعی هنگام حمله به سلول های دیگر، خود را از بین نمی برند ولی همه آن ها نشان می دادند که یک پروتئین جادویی و ناشناخته ممکن است از این سلول ها محافظت کنند. من با توجه به ملاحظات بیوفیزیکی فکر نمی کردم که یک پروتئین به قدری قوی باشد که بتواند از سلول ها محافظت کند. هنگامی که به بررسی سلول ها پرداختم، به لیپیدها فکر کردم.
لی برای آزمایش نظریه لیپید، غشاها را طی آزمایشاتی، در معرض ترکیبی قرار داد که لایه های لیپید را ضعیف می کند. این غشا که تراکم و نظم کمتری داشت، موجب شد که سلول های ایمنی دربرابر انفجارهای سمی خود تا حد زیادی محافظت نشوند و علاوه بر سلول های مورد نظر ، خود را نیز از بین ببرند.
پژوهش های بیشتر نشان داد هنگامی که سلول های ایمنی قصد حمله دارند، کمی آماده سازی انجام می دهند. این آماده سازی ، حرکت گرانول های کوچک به همراه مواد کشنده را به سمت لبه های بیرونی غشا شامل می شود تا بار خود را آزاد کنند. غشای متراکم لیپیدی آنها با این کار جدا می شود و با سلول ایمنی ترکیب می شود و بعنوان یک تقویت کننده ساختاری مهم عمل می کند.
اورنج خاطرنشان کرد:لی دریافت که این غشا در اصل ، به یک سپر انفجاری تبدیل می شود و محافظت، حاصل روش سازمان دهی لیپیدهای غشا است. هنگامی که لیپیدها به صورت منظم تری سازمان دهی شوند، مقدار بیشتری از آنها در غشا قرار می گیرد و مواد سمی به سادگی نمی توانند راهی به درون غشا پیدا کنند.
دانشمندان می دانند که برخی از سلول های سرطانی می توانند از خود در برابر سلول های ایمنی محافظت کنند و شاید این سپر انفجاری بتواند علت آنرا توضیح دهد. لی سلول های سرطان پستان را که نشان دهنده این رفتار هستند، آزمایش کرد و دریافت که آنها غشاهای خود را از این راه مستحکم می کنند. زمانی که این ترکیب به لایه های لیپید اضافه شد، سلول های سرطانی نسبت به حملات، آسیب پذیر شدند.
لی بیان کرد:ما هنوز نمی دانیم که آیا این یک مکانیسم کلی است که سلول های سرطانی را در برابر سلول های کشنده طبیعی مقاوم می کند یا خیر. اگر این موضوع قابل تعمیم باشد، می توانیم به درمان هایی فکر کنیم که غشای سلول های تومور را مختل می کند و آن را مستعد حمله سیستم ایمنی می سازد.
این موضوع، در مجله" PLOS Biology" به چاپ رسید.
- 16
- 1
