به گزارش ایسنا به نقل از ساینس دیلی، اگرچه برخی از انواع ویروس های آران ای، خود را می پوشانند تا در سلول پنهان شوند و کپی هایی را از خود تکثیر کنند ولی امکان دارد "آنزیم های کارآگاه" (detective enzyme)، محل اختفای آن ها را پیدا کنند. یک تغییر جزیی در رمز ژنوم سلول ها، ظرفیت تولید این حسگرها را به آن ها می بخشد.
بسياري از ویروس های آران ای رشته مثبت، راهبرد مشترکی برای پيش‌گيري از تشخیص داده شدن توسط سلول ها دارند تا تعداد آن ها افزایش یابد. از میان این ویروس ها میتوان به کروناویروس (Coronaviruses)، فلاوی ویروس هایی مانند "ویروس نیل غربی" (West Nile virus)، ویروس "زیکا" (Zika) و "پیکورناویروس ها" (Picornaviruses) عامل فلج اطفال و برخی از التهابات قلبی و مغزی اشاره کرد.
این نوع ویروس ها بعداز حمله کردن به یک سلول، بر بخشی از غشای درون سلول غلبه می کنند. آن ها این اندامک اصلاح شده را بعنوان پناهگاهی برای تکثیر خود بکار می برند. به همین دلیل، محصولات ویروسی آن ها در برابر بسياري از حسگرهای ایمنی ذاتی سلول محافظت می شوند.
یک پژوهش جدید که در "دانشگاه واشنگتن" (University of Washington) انجام شده است، نشان می دهد که آنزیمی موسوم به "OAS1"، نقاط مخفی این ویروس ها را هدف می گیرد. آنزیم های خانواده OAS توسط اینترفرون ترغیب میشوند تا ویروس های آران ای و محل اختفای آن ها را جست و جو کنند. این شناسایی، به سلول برای دفاع دربرابر حمله کمک می کند.
اگرچه پژوهش های بسياري، اهمیت پروتئین های OAS را در فعال سازی آنزیمی که آران ای ویروس را جدا می کند، نشان داده اند ولی اطلاعات کمی در مورد نقش پروتئینهای OAS در وسعت فعالیت ضد ویروسی دردسترس است.
بیشتر حسگرهای ویروس آران ای سلول برای تشخیص ویروس ها در "سیتوزول" (Cytosol) مستقر شده اند که بین هسته و غشای خارجی سلول قرار دارد. آن ها آران ای ویروس را که طی عفونت، در سیتوزول تجمع می کند، احساس می کنند.
در مقابل، پروتئین "OAS1 p46" در سیستم غشای داخلی به ویژه "شبکه آندوپلاسمی" (Endoplasmic Reticulum) و "دستگاه گلژی" (Golgi apparatus) قرار دارد. دستگاه گلژی، یک اتاقک سلولی است که پروتئین ها در آن بسته‌بندي و ارسال می شوند.
ایزوفرم OAS1 p46، یک ماده بیوشیمیایی است که تنظیم می شود و توانایی انتقال به غشا را به پروتئین (Protein) می بخشد. این ایزوفرم از آمینواسیدهایی که در انتهای دنباله پروتئین قرار دارند، کمک می گیرد تا فعالیت ضد ویروسی آنرا بهبود ببخشد.
در مقاله این پژوهش آمده است: هدف قرار دادن حسگرهای ذاتی آران ای در سیستم غشایی ممکن است توانایی آن ها را در درک آران ای تولید شده توسط ویروس هایی که از این اتاقک ها برای تکثیر استفاده می کنند، افزایش دهد.
پژوهشگران دریافتند که محل قرار گرفتن ایزوفرم OAS1 p46 در این غشاها، دسترسی حسگرهای ویروسی سلول را به محل های تکثیر ویروس افزایش می دهد. این موضوع، فعالیت ضد ویروسی قوی تری را در برابر انواع ویروس آران ای بهمراه دارد که از راهبرد پنهان شدن در غشا برای تکثیر مخفیانه استفاده می کنند.
"رام ساوان" (Ram Savan)، سرپرست این پژوهش اظهار‌کرد: تجزیه و تحلیل ویروسی ما نشان می دهد که ایزوفرم OAS1 p46 در برابر چندین ویروس آران ای رشته مثبت از جمله فلاوی ویروس، پیکورناویروس و کروناویروس، ویژگی ضد ویروسی دارد.
دانشمندان، این پژوهش را با بررسی نمونه های آزمایشگاهی بیماران مبتلا به کووید- ۱۹ ادامه دادند و مزایای این روش را ارزیابی کردند.
رام ساوان افزود: ما در این پژوهش، یک نوع تک- نوکلئوتیدی را در ژن OAS1 شناسایی می کنیم که به بررسی شدت کووید- ۱۹ می پردازد.
ساوان ادامه داد: داده های ژنتیکی، ارتباط قوی" اللA" یا" A allele" را که ایزوفرم پروتئین OAS1 p42 را تولید می کند، با بیماری شدید کووید- ۱۹ نشان می دهد. از سوی دیگر، اللG تولیدکننده پروتئین OAS1p46، به محافظت در برابر کووید- ۱۹ شدید می پردازد. الل در حقیقت ژن کنترل کنندهٔ یک صفت است که در یک جایگاه مشخص روی کروموزوم قرار گرفته است.
پژوهشگران بطور خلاصه گفتند: یافته های ما نشان می دهند که هدف قرار دادن غشاهای داخلی، برای عملکرد ضد ویروسی OAS1 در برابر انواع خاصی از پاتوژن های مهاجم ایمنی، حیاتی است. این موضوع نشان می دهد که هدف قرار دادن غشای داخل سلول چقدر در تشخیص ویروس های خطرناکی که روی این لایه ها تکثیر می شوند، مهم است. همچنین این نتایج نشان می‌دهند که کنترل تکثیر کروناویروس در ابتدای عفونت به واسطه ایزوفرم OAS1- p46، عامل مهمی در کاهش شدت بیماری کووید- ۱۹ به شمار می رود.
- 9
- 3
