به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از مدیسن نت، محققان دانشگاه رادبود هلند دریافتند که در میان بیش از ۱۰۰ بزرگ سالی که کاشت حلزون داشتند، دو سوم شواهدی از تشکیل استخوان جدید در نزدیکی ایمپلنت ظرف چهار سال نشان دادند و از بیمارانی که در هنگام دریافت ایمپلنت هنوز مقداری شنوایی داشتند، آن هایی که رشد استخوانی جدید داشتند با گذشت زمان کاهش شنوایی بیشتری مشاهده شد.
دکتر «فلوریس هوتینک»، محقق اصلی این مطالعه، تاکید کرد: «با این حال، افرادی که کاشت حلزون داشته اند نباید از این یافته ها نگران شوند.»
او در ادامه گفت: «کاشت حلزون به اکثر داوطلبان این امکان را می دهد تا درک گفتار را در مقایسه با وضعیت شنوایی قبل خود به میزان قابل توجهی بهبود بخشند.»
کاشت حلزون، دستگاه های الکترونیکی کوچکی هستند که سیگنال های صوتی را از محیط بطور مستقیم به عصب شنوایی گوش ارسال می کنند و بخش های آسیب دیده گوش را دور می زنند. آن ها میتوانند حس صدا را برای افرادی که ناشنوا هستند یا به شدت کم شنوا هستند ارائه دهند و معمولاً به اندازه کافی برای درک گفتار به آنها کمک می کنند.
ایمپلنت یک قسمت خارجی دارد که پشت گوش قرار می گیرد و صدا ها را با میکروفون دریافت می کند. این سیگنال ها به گیرنده ای که در زیر پوست کاشته شده ارسال می شود و سپس به الکترود های کوچک کاشته شده در حلزون گوش (بخشی از گوش داخلی) منتقل می شود.
قبلاً مشخص شده است در افرادی که کمی توانایی شنوایی دارند، کاشت حلزون گاهی اوقات می تواند شنوایی باقیمانده را کاهش دهد.
مطالعات همچنین نشان داده اند که الکترود های کاشته شده می توانند التهاب را تحریک کنند که امکان دارد منجر به فیبروز از جمله تشکیل استخوان جدید شود.
تحقیقات بر اساس ۱۲۳ بیمار با میانگین سنی ۶۳ سال که کاشت حلزون داشتند انجام شد. بیماران بطور میانگین حدود ۴ سال تحت سی تی اسکن (Computed tomography) قرار گرفتند.
این مطالعه نشان داد که ۶۸ درصد علائم رشد استخوان جدید در نزدیکی حداقل یک الکترود کاشته شده مشخص شد.
- 19
- 2
