به گزارش ایسنا، پژوهشگران آمریکایی در یافته های جدیدشان کشف کردند که دو شبکه مغزی خاص میتوانند تأثير زیادی بر میزان موفقیت یک فرد در کاهش وزن داشته باشند.
دکتر" جاناتان بوردت"( Jonathan Burdette) استاد رادیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه ویک فارست و محقق اصلی این مطالعه بیان کرد:این کشف امکان دارد در نهایت به توسعه درمان های مبتنی بر رفتار که مدارهای خاصی از مغز را برای کمک به کاهش وزن مورد هدف قرار میدهند ، کمک کنند.
هدف محققان از انجام این مطالعه تعيين این بود که آیا میزان کاهش وزن بعد از شش ماه مداخله مبتنی بر رفتار با اتصال در دو شبکه عملکردی( FNs) به نام های FN۱ و FN۲، در گروهی از افراد مسن مبتلا به چاقی مرتبط است یا خیر. شبکه های عملکردی مغز، مناطقی از مغز هستند که به صورت هماهنگ با هم کار می کنند.
FN۱ و FN۲ برای نخستین بار توسط بوردت و تیمش در سال ۲۰۱۸ شناسایی شدند در آن زمان محققان دریافتند که این دو شبکه در کاهش وزن موفق نقش مهمی دارند.
در این مطالعه ۷۱ شرکت کننده که در یک کارآزمایی بالینی تصادفی کاهش وزن ، ثبت نام کرده بودند، در ابتدای کارآزمایی با اف ام آرآی یا تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی اسکن شدند تا مشخص شود آیا FN۱ و FN۲ میتوانند همانند عاملی پیش بینی کننده در کاهش وزن عمل کنند یا خیر و اگر چنین است چگونه این اتفاق رخ می دهد.
شرکت کنندگان در حالت استراحت و سپس بعد از دریافت وعده های غذایی، اسکن شدند. در پایان این کارآزمایی شش ماهه، داده ها برای مقایسه روابط بین شبکه های عملکردی یاد شده و تغییر وزن شرکت کنندگان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
پژوهشگران متوجه شدند که در طول حالت استراحت، رابطه عملکرد مغز در FN۱( که شامل مهارت های حسی و حرکتی است) به صورت قابل توجهی با کاهش وزن طی شش ماه مرتبط است. در طول حالت مصرف غذا، کاهش وزن شش ماهه به صورت قابل توجهی با FN۲( که شامل خودتنظیمی و توانایی تمرکز توجه است) مرتبط بود.
بوردت خاطرنشان کرد:نتایج این مطالعه نمایش گر این است که ویژگی های شبکه مغز افرادی که در کاهش وزن کمتر موفق تر بودند، متفاوت از افرادی بود که موفق تر بودند. بعضی از اشخاص سوگیری حرکتی حسی ناخودآگاه قوی تری برای دنبال کردن غذا دارند، در حالیکه به نظر میرسد این مورد در بعضی دیگر کمتر است. در جامعه ای با وفور غذا و نشانه های غذا در همه جا، این اطلاعات میتواند به توضیح اینکه چرا بعضی از افراد در کاهش وزن اضافی و حفظ آن چنین مشکلی دارند، کمک کند.
این نخستین مطالعه ای است که مفاهیم کلیدی را که در درک چاقی و پرخوری مهم تشخیص داده شده اند را به موفقیت با کاهش وزن رفتاری در میان سالمندان مبتلا به چاقی مرتبط می کند.
بوردت گفت:یافته های ما بینش بیشتری در خصوص مدارهای عملکردی پیچیده در مغز فراهم می کند، بدین ترتیب ما اکنون درک مکانیکی از اینکه چرا افراد وزن کم نمی کنند، داریم. از نظر تئوری، در صورتیکه در خصوص اصرارها و کنترل ها اطلاعات بیشتری داشته باشیم، می توانیم درمان های متفاوتی را برای یک فرد طراحی کنیم، نه اینکه با همه یکسان رفتار کنیم.
یافته های این مطالعه در مجله" Obesity" منتشر شد.
- 11
- 1
