افزایش فرآیند پیری در کسانی که در معرض نور آبی قرار می‌گیرند

نتایج مطالعه ای جدید نشان می دهد نور آبیِ صفحه گوشی اثراتِ خطرناکی روی بدن دارد که یکی از آن ها تسریع فرآیندِ پیری است. به ما اغلب درباره خطرات استفاده طولانی مدت از گوشی های هوشمند هشدار داده شده است و اکنون این مطالعه جدید می گوید که یکی از این خطرات میتواند سرعت بخشیدن به فرآیندِ پیری باشد.

به گزارش ایسنا،« محققان از دانشگاه اورگون در آمریکا مطالعه ای انجام دادند و در آن اثراتِ نور آبی را روی مگسِ میوه آزمایش کردند. آن ها شواهدی پیدا کردند که نشان می دهد عملکردهای ابتداییِ سلولیِ ما می تواند تحتِ تأثیر این نور که از گوشی های هوشمند و سایر ابزار الکترونیکی ساطع می شود، قرار گیرد.

دکتر جادویگا گیبلتویز، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد زیست شناسیِ منسجم در دانشگاه اورگون، می گوید:« قرارگیریِ افراطی در معرضِ نور آبی که از هر وسیله ای از تلویزیون گرفته تا لپ تاپ و گوشی های هوشمند منتشر می شود، طیفِ وسیعی از اثراتِ مخرب در سطح سلولی بهمراه دارد که شاملِ آسیب به سلول های پوست و چربی و سلول های عصبی می شود. ما برای اولین بار نشان دادیم که سطحِ برخی متابولیت های خاص (مواد شیمیایی ای که برای عملکردِ صحیح سلول ها ضروری هستند) در مگس های میوه که در معرضِ نور آبی قرار می گیرند، تغییر شکل می دهد. مطالعه ما پیشنهاد می دهد که پرهیز از قرارگرفتنِ افراطی در معرضِ نور آبی، میتواند یک استراتژیِ مناسب ضد پیریِ باشد.»

این تیم تحقیقاتی در مطالعه خود دریافت که در مگس های میوه ای که در معرضِ نور آبی قرار گرفته بودند، ژن های محافظتی در برابر استرس فعال شده بود. مگس های میوه ای که در تاریکیِ مداوم زندگی کرده بودند عمرِ طولانی تری داشتند.

گیبلتویز می گوید: «برای آنکه بفهمیم چرا نور آبیِ پرانرژی فرآیند پیری را در مگس های میوه تسریع کرده است، سطحِ متابولیت را در بدنِ مگس های میوه ای که به مدت دو هفته در معرضِ نور آبی قرار گرفته بودند با سطحِ متابولیت در بدنِ مگس هایی که در تاریکی به سر برده بودند، مقایسه کردیم.»

متابولیت ها موادی هستند که وقتی بدن در حالِ تجزیه چیزهایی از قبیلِ دارو، غذا و مواد شیمیایی- یا هر چیز دیگری که وارد بدن تان می کنید- است، ساخته یا مصرف می شوند. این مطالعه نشان داد که قرارگرفتن در معرضِ نور آبی تفاوتِ قابلِ توجهی در سطحِ متابولیت ها در سلول های سرِ مگس ایجاد می کرد. آن ها بطور خاص نشان دادند که سطح سوکسینات متابولیت افزایش می یافت اما سطحِ گلوتامات کاهش پیدا می کرد.

گیبلتویز می گوید: «سوکسینات برای تولید سوخت برای عملکرد و رشد هر نوع سلولی ضروری است. سطح بالای سوکسینات بعد از قرارگرفتن در معرض نور آبی میتواند با فرآیندی مقایسه شود که در آن بنزین به داخلِ خودرو پمپاژ می شود اما به خودرو نمی رسد. یافته دیگرِ دردسرساز این بود که مولکول هایی مثلِ گلوتامات که مسئولِ برقراریِ ارتباط بین سلول های عصبی بودند بعد از قرارگرفتنِ در معرضِ نور آبی در پائین ترین سطح خود قرار داشتند.»

نتایج این تحقیق نشان می دهد که بعد از قرارگرفتنِ بدن در معرضِ نور آبی، سلول ها در نامطلوب ترین سطح خود عمل می کنند که باعثِ مرگِ زودهنگام می شود. اگر افراد بسیار طولانی در معرضِ نور آبی قرار بگیرند، فرآیندِ پیری شان تسریع می شود.

محققان می گویند: «ما از نور آبی نسبتاً قوی روی مگس ها استفاده کردیم. انسان ها در معرضِ نورِ ملایم تری قرار می گیرند، بنابراین آسیبِ سلولی ممکن است آنقدرها زیاد نباشد. هرچند به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.»