سلامت قلب به کاهش خطر سکته مغزی در میانسالی کمک می‌کند

به گزارش مهر به نقل از مدیسن نت، این مطالعه نشان داد که بهبود سلامت قلب در میانسالی و بعد از آن با شیوع کمتر عوامل خطر سکته مغزی (stroke) و زوال عقل در حدود دو دهه بعد مرتبط است.

«ساناز صداقت»، نویسنده اصلی این مقاله از دانشگاه مینه سوتا، می گوید: «حتی بهبودهای کوچک واقعاً میتوانند تأثیرگذار باشند.»

مجموعه وسیعی از تحقیقات نشان می دهد که همان عوامل خطری که در ابتلاء به بیماری های قلبی نقش دارند مانند چاقی (Obesity)، عدم تحرک بدنی یا فشار خون بالا ، در بیماری های عروق مغزی مانند سکته مغزی و زوال عقل هم نقش دارند. با این حال، اطلاعات کمتری در مورد این که چگونه تغییرات در سلامت قلبی عروقی در میانسالی و بعد از آن ممکن است بر خطر بیماری عروق مغزی افراد با افزایش سن تأثیر بگذارد، وجود دارد.

در این مطالعه، محققان از داده های سلامت ۱۶۳۸ شرکت کننده استفاده کردند که دو بار در میانسالی (در میانگین سنی ۵۳ و ۵۹ سالگی) و یک بار در اواخر عمر (در میانگین سنی ۷۶ سال) جمع آوری شد.

در هر بار ویزیت، نمرات سلامت قلب و عروق با استفاده از Life' s Simple ۷ انجمن قلب آمریکا، مجموعه ای از رفتارها و عواملی که به شدت بر سلامت قلب و مغز تأثیر می گذارد، محاسبه شد. این هفت مورد شامل رژیم غذایی ، فعالیت بدنی، وزن، مصرف دخانیات، کلسترول، فشار خون و سطح گلوکز است.

شرکت کنندگان بر اساس این که پایبندی آن ها به اهداف هدف برای هر آیتم ضعیف، متوسط یا ایده آل بود، تا ۲ امتیاز برای هر یک از هفت مورد دریافت کردند. در طول ویزیت اواخر عمر، اسکن های مغزی نشانگرهای بیماری عروق مغزی، از جمله حجم ماده سفید، خونریزی های میکروبی و انفارکتوس یا مرگ سلولی را در سراسر مغز شناسایی کردند. این نشانگرها خطر بیشتری برای سکته مغزی یا زوال عقل را نشان می دهند.

افرادی که در میانسالی و اواخر عمر نمرات سلامت قلبی عروقی بالاتری داشتند یا نمرات آنها در میانسالی و از میانسالی به اواخر عمر افزایش یافته بود، شیوع کمتری از نشانگرهای بیماری عروق مغزی داشتند. هر یک نمره افزایش در امتیاز، خطر کلی آسیب عروق مغزی را تقریباً ۷٪ کاهش می دهد.

صداقت گفت: «از میانسالی تا اواخر عمر، کسانی که از سلامت قلبی عروقی ایده آل برخوردار بودند و بالاترین امتیازات را داشتند، در مقایسه با افرادی که نمرات آن ها کاهش یافته بود، ۳۳ درصد احتمال کمتری برای خونریزی های کوچک مغزی و ۳۷ درصد کم تر احتمال ابتلاء به انفارکتوس داشتند.»