میکروپلاستیک ها در همه جا وجود دارند، از جمله اینکه از طریق حفره هایی وارد بدن ما می شوند. یک مطالعه جدید تأثیر میکروپلاستیک ها را بر سلامتی ما بیشتر بررسی کرده و نتایج آن نشان می دهد که آن ها باعث التهاب مغزی می شوند.
به گزارش سیناپرس، میکروپلاستیک ها اگرچه کوچک بوده و دارای عرض کم تر از ۵ میلی متر هستند، ولی اخیراً شهرت زيادي به دست آورده اند چراکه در همه جای دنیا، از قله های کوه اورست تا اعماق اقیانوس یافت می شوند. بنابراین جای تعجب نیست که میکروپلاستیک ها به اندام های داخلی ما نیز راه پیدا کرده اند.
مطالعه اخیر میکروپلاستیک ها را در اندام ها و اثراتی که ممکن است داشته باشند مورد بررسی قرار داده است. این پژوهش که توسط محققان مؤسسه علم و فناوری Daegu Gyeongbuk کره جنوبی (DGIST) انجام شد، تأثیر میکروپلاستیک های هوازده خورده شده را بر روی مغز موش ها بررسی کرد.
مطالعه DGIST مربوط به سمیت میکروپلاستیک های هوازده شده است که پس از قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش (UV) و باد، دچار تخریب طبیعی شده اند. با مطالعات قبلی که نشان می داد میکروپلاستیک ها می توانند به بافت های موجودات زنده از جمله انسان وارد شوند، محققان می خواستند ببینند که آیا آنها اثرات مضری بر مغز دارند یا خیر.
هوای ناشی از نور خورشید (Sunlight)، هوا، گرما، باران و باد خواص فیزیکی و شیمیایی میکروپلاستیک ها را تغییر می دهد. به طورمثال، نور ماوراء بنفش واکنشی ایجاد می کند که رادیکال های آزاد تولید می کند و باعث تکه تکه شدن پلاستیک به ذرات کوچکتر به نام میکروپلاستیک ثانویه می شود. با این حال، اثرات دقیق بیولوژیکی میکروپلاستیک های هوازده به خوبی درک نشده است.
محققان بطور مصنوعی میکروپلاستیک های ثانویه را با تکرار فرآیند هوازدگی طبیعی و قرار دادن میکروپلاستیک های خرد شده در معرض نور ماوراء بنفش و ضربه فیزیکی به مدت هفت روز ایجاد کردند. سپس پژوهشگران میکروپلاستیک های هوازده شده را با اندازه ۱۰۰ میکرومتر یا کمتر به صورت خوراکی یک بار در روز به مدت هفت روز به موش ها دادند. گروه دیگری از موش ها با میکروپلاستیک های بدون هوا تغذیه شدند.
در نهایت محققان دریافتند که در مقایسه با گروه کنترل، موش هایی که از میکروپلاستیک های هوازده تغذیه شده بودند، افزایش قابل توجهی در بیان پروتئینهای التهابی مرتبط با تخریب عصبی و مرگ سلولی و همچنین کاهش پروتئین های پیش التهابی در بافت خارجی مغز نشان دادند. پس از انجام آزمایش هایی با استفاده از رده سلولی میکروگلیال انسانی، سلول هایی که التهاب مغز را تنظیم می کنند، محققان دریافتند که میکروپلاستیک های هوازده میکروگلیا را برای فعال کردن پاسخ التهابی تحریک می کنند.
محققان می گویند یافته های آن ها نشان می دهد که میکروپلاستیک های هوازده سمی تر از میکروپلاستیک های بدون هوا هستند.
سئونگ- کیون چوی (Seong- Kyoon Choi) پژوهشگر مسئول این مطالعه گفت:از طریق تجزیه و تحلیل مبتنی بر پروتئومیکس، ما برای نخستین بار شناسایی کردیم که پلاستیک نشت شده به محیط تحت یک فرآیند هوازدگی سریع قرار گرفته و به میکروپلاستیک های ثانویه تبدیل می شود که می توانند به عنوان مواد نوروتوکسیک عمل کرده و منجر به افزایش التهاب و مرگ سلولی در مغز شوند. پیامدهای مضر بودن میکروپلاستیک ها بسیار نگران کننده است، زیرا میکروپلاستیک های ثانویه در معرض محیط های طبیعی واکنش التهابی شدیدتری را در مغز ایجاد می کنند.
شرح کامل مطالعه در مورد میکروپلاستیک های فرسوده و التهاب مغز در مجله Environmental Research منتشر شده است.
- 14
- 4
