داروی جدیدی برای درمان اختلال بیش فعالی شناسایی شد

طبق یک مطالعه آزمایشی کوچک، دارویی که قبلاً برای خواب آلودگی بیش از حد در طول روز تأیید شده است ممکن است به کاهش علائم اختلال کمبود توجه/بیش فعالی کمک کند.

به گزارش مهر به نقل از مدیسن نت،« سوریامفتول» یک داروی غیر محرک است که برای درمان خواب آلودگی ناشی از نارکولپسی (حملات ناگهانی خواب) و آپنه انسدادی خواب (که با وقفه های تنفسی در هنگام خواب مشخص می شود) تأیید شده است.

دکتر «کریگ سورمن»، نویسنده این مطالعه از دانشگاه هاروارد، گفت: «مطالعه آزمایشی بسیار امیدوارکننده است، ولی پیش از اینکه این دارو برای بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی توصیه یا تأیید شود، تحقیقات بیشتری موردنیاز است.»

برای این مطالعه، ۶۰ بزرگسال مبتلا به اختلال بیش فعالی، ۷۵ یا ۱۵۰ میلی گرم سوریامفتول یا دارونما به مدت شش هفته مصرف کردند. آن ها در طول مطالعه در مورد علایم اختلال بیش فعالی شأن گزارش دادند. در پایان مطالعه، افراد بیشتری که سوریامفتول مصرف می کردند نسبت به افرادی که دارونما مصرف می کردند، بهبودی در علائم بیماری شأن نشان دادند.

کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی ممکن است در توجه، تکانشگری و مشکلات عملکردهای اجرایی مانند تجزیه و تحلیل، سازماندهی و برنامه ریزی مشکل داشته باشند- مشکلاتی که می تواند مانع موفقیت در تحصیل، کار یا در روابط شخصی شود.

در حال حاضر، اختلال بیش فعالی در بزرگسالان با ترکیبی از دارو درمانی و رفتار درمانی درمان می شود. داروها شامل داروهای محرک مانند آدرال و ریتالین و غیرمحرک ها هستند. سورمن گفت: «همه افراد، داروهای موجود را تحمل نمی کنند، بنابراین هرچه گزینه های بیشتری وجود داشته باشد، برای بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی بهتر است.»

سوریامفتول، هورمون های دوپامین و نوراپی نفرین را افزایش می دهد؛ مواد شیمیایی مغز که به کنترل خواب و بیداری کمک می کنند. داروهای موجود برای اختلال بیش فعالی نیز این مواد شیمیایی مغز را هدف قرار می دهند.

عوارض جانبی خفیف شامل کاهش اشتها، سردرد، بی خوابی و ناراحتی های معده بود. ولی تعداد کمی از افراد مصرف دارو را به دلیل این عوارض جانبی متوقف کردند.

سوریامفتول بر ضربان قلب یا فشار خون تأثیری نداشت. محرک ها تمایل به افزایش ضربان قلب و فشار خون دارند. سورمن خاطرنشان کرد: «در دوزهایی که آزمایش کردیم، بدون تغییر در ضربان قلب و فشار خون، اثرات مفیدی یافتیم. این مهم است زیرا داروهای اختلال بیش فعالی در طولانی مدت مصرف می شوند.»

اختلال بیش فعالی در بزرگسالان به اندازه این اختلال در کودکان مورد توجه قرار نمی گیرد، ولی میتواند اثرات برجسته ای بر سلامت و کیفیت زندگی داشته باشد.

سورمن توضیح داد: «بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی درمان نشده، زندگی های واکنش پذیر و لحظه آخری دارند که میتواند بر ساعت خواب یا خوردن آنها در طول یک هفته شلوغ تأثیر بگذارد که همه این ها میتوانند بر سلامت آنها تأثیر بگذارند.»